ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 42

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 2008
1 Εις τον πρωτον μουσικον, Μασχιλ, δια τους υιους Κορε.>> Καθως επιποθει η ελαφος τους ρυακας των υδατων, ουτως η ψυχη μου σε επιποθει, Θεε.	1 Al maestro del coro. Maskil. Dei figli di Core.
2 Διψα η ψυχη μου τον Θεον, τον Θεον τον ζωντα? ποτε θελω ελθει και θελω φανη ενωπιον του Θεου;	2 Come la cerva anelaai corsi d’acqua,così l’anima mia anelaa te, o Dio.
3 Τα δακρυα μου εγειναν τροφη μου ημεραν και νυκτα, οταν μοι λεγωσι καθ' ημεραν, Που ειναι ο Θεος σου;	3 L’anima mia ha sete di Dio,del Dio vivente:quando verrò e vedròil volto di Dio?
4 Ταυτα ενεθυμηθην και εξεχεα την ψυχην μου εντος μου, οτι διεβαινον μετα του πληθους και περιεπατουν μετ' αυτου εως του οικου του Θεου, εν φωνη χαρας και αινεσεως, μετα πληθους εορταζοντος.	4 Le lacrime sono il mio panegiorno e notte,mentre mi dicono sempre:«Dov’è il tuo Dio?».
5 Δια τι εισαι περιλυπος, ψυχη μου; και δια τι ταραττεσαι εντος μου; ελπισον επι τον Θεον? επειδη ετι θελω υμνει αυτον? το προσωπον αυτου ειναι σωτηρια.	5 Questo io ricordoe l’anima mia si strugge:avanzavo tra la folla,la precedevo fino alla casa di Dio,fra canti di gioia e di lodedi una moltitudine in festa.
6 Θεε μου, η ψυχη μου ειναι περιλυπος εντος μου? δια τουτο θελω σε ενθυμεισθαι εκ γης Ιορδανου και Ερμωνειμ εκ του ορους Μισαρ.	6 Perché ti rattristi, anima mia,perché ti agiti in me?Spera in Dio: ancora potrò lodarlo,lui, salvezza del mio volto e mio Dio.
7 Αβυσσος προσκαλει αβυσσον εις τον ηχον των καταρρακτων σου? παντα τα κυματα σου και αι τρικυμιαι σου διηλθον επ' εμε.	7 In me si rattrista l’anima mia;perciò di te mi ricordodalla terra del Giordano e dell’Ermon,dal monte Misar.
8 Εν τη ημερα θελει προσταξει ο Κυριος το ελεος αυτου? εν δε τη νυκτι θελει εισθαι μετ' εμου η ωδη αυτου, η προσευχη μου προς τον Θεον της ζωης μου.	8 Un abisso chiama l’abissoal fragore delle tue cascate;tutti i tuoi flutti e le tue ondesopra di me sono passati.
9 Θελω ειπει προς τον Θεον, την πετραν μου, δια τι με ελησμονησας; δια τι περιπατω σκυθρωπος εκ της καταθλιψεως του εχθρου;	9 Di giorno il Signore mi dona il suo amoree di notte il suo canto è con me,preghiera al Dio della mia vita.
10 Οι εχθροι μου ονειδιζοντες με συντριβουσι τα οστα μου, λεγοντες μοι καθ' ημεραν, Που ειναι ο Θεος σου;	10 Dirò a Dio: «Mia roccia!Perché mi hai dimenticato?Perché triste me ne vado,oppresso dal nemico?».
11 Δια τι εισαι περιλυπος, ψυχη μου; και δια τι ταραττεσαι εντος μου; ελπισον επι τον Θεον? επειδη ετι θελω υμνει αυτον? αυτος ειναι η σωτηρια του προσωπου μου και ο Θεος μου.	11 Mi insultano i miei avversariquando rompono le mie ossa,mentre mi dicono sempre:«Dov’è il tuo Dio?».
	12 Perché ti rattristi, anima mia,perché ti agiti in me?Spera in Dio: ancora potrò lodarlo,lui, salvezza del mio volto e mio Dio.