1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται? | 1 Há lugares de onde se tira a prata, lugares onde o ouro é apurado; |
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας. | 2 o ferro é extraído do solo, o cobre é extraído de uma pedra fundida. |
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου. | 3 Foi posto um fim às trevas, escavaram-se as últimas profundidades da rocha obscura e sombria. |
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων. | 4 Longe dos lugares habitados {o mineiro} abre galerias que são ignoradas pelos pés dos transeuntes; suspenso, vacila longe dos humanos. |
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος? | 5 A terra, que produz o pão, é sacudida em suas entranhas como se fosse pelo fogo. |
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου. | 6 As rochas encerram a safira, assim como o pó do ouro. |
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην? | 7 A águia não conhece a vereda, o olho do abutre não a viu; |
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης. | 8 os altivos animais não a pisaram, o leão não passou por ela. |
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης. | 9 O homem põe a mão no sílex, derruba as montanhas pela base; |
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον. | 10 fura galerias nos rochedos, o olho pode ver nelas todos os tesouros. |
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως. | 11 Explora as nascentes dos rios, e põe a descoberto o que estava escondido. |
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; | 12 Mas a sabedoria, de onde sai ela? Onde está o jazigo da inteligência? |
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων. | 13 O homem ignora o caminho dela, ninguém a encontra na terra dos vivos. |
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου. | 14 O abismo diz: Ela não está em mim. Não está comigo, diz o mar. |
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης. | 15 Não pode ser adquirida com ouro maciço, não pode ser comprada a peso de prata. |
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον. | 16 Não pode ser posta em balança com o ouro de Ofir, com o ônix precioso ou a safira. |
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου. | 17 Não pode ser comparada nem ao ouro nem ao vidro, ninguém a troca por vaso de ouro fino. |
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων. | 18 Quanto ao coral e ao cristal, nem se fala, a sabedoria vale mais do que as pérolas. |
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον. | 19 Não pode ser igualada ao topázio da Etiópia, não pode ser equiparada ao mais puro ouro. |
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; | 20 De onde vem, pois, a sabedoria? Onde está o jazigo da inteligência? |
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου. | 21 Um véu a oculta de todos os viventes, até das aves do céu ela se esconde. |
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης. | 22 Dizem o inferno e a morte: Apenas ouvimos falar dela. |
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης. | 23 Deus conhece o caminho para encontrá-la, é ele quem sabe o seu lugar, |
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου, | 24 porque ele vê até os confins da terra, e enxerga tudo o que há debaixo do céu. |
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον. | 25 Quando ele se ocupava em pesar os ventos, e em regular a medida das águas, |
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης, | 26 quando fixava as leis da chuva, e traçava uma rota aos relâmpagos, |
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην. | 27 então a viu e a descreveu, penetrou-a e escrutou-a. |
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις. | 28 Depois disse ao homem: O temor do Senhor, eis a sabedoria; fugir do mal, eis a inteligência. |