ΕΣΘΗΡ - Ester - Esther 9

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Εν δε τω δωδεκατω μηνι, ουτος ειναι ο μην Αδαρ, τη δεκατη τριτη ημερα του αυτου, οτε το προσταγμα του βασιλεως και η διαταγη αυτου ητο πλησιον να εκτελεσθη, εν τη ημερα καθ' ην οι εχθροι των Ιουδαιων ηλπιζον να κατακρατησωσιν αυτων, αν και ετραπη εις το εναντιον, διοτι οι Ιουδαιοι κατεκρατησαν των μισουντων αυτους,	1 Le treizième jour du douzième mois (le mois d’Adar), la situation se retourna. Ce jour même où l’on devait exécuter l’ordre du roi et son décret, ce jour où les ennemis des Juifs avaient pensé les exterminer, les Juifs triomphèrent de ceux qui les détestaient.
2 συνηχθησαν οι Ιουδαιοι εν ταις πολεσιν αυτων κατα πασας τας επαρχιας του βασιλεως Ασσουηρου, δια να επιβαλωσι χειρα επι τους ζητουντας το κακον αυτων? και ουδεις ηδυνηθη να αντισταθη εις αυτους, διοτι ο φοβος αυτων επεπεσεν επι παντας τους λαους.	2 Dans toutes les provinces du royaume d’Assuérus, les Juifs se réunirent dans leurs villes pour frapper ceux qui leur voulaient du mal; personne ne put leur résister, car tous les peuples avaient peur des Juifs.
3 Και παντες οι αρχοντες των επαρχιων και οι σατραπαι και οι διοικηται και οι οικονομοι του βασιλεως εβοηθουν τους Ιουδαιους? διοτι ο φοβος του Μαροδοχαιου επεπεσεν επ' αυτους?	3 Tous les gouverneurs de province, les chefs, les responsables et les fonctionnaires du roi, aidaient les Juifs par peur de Mardochée.
4 επειδη ο Μαροδοχαιος ητο μεγας εν τω οικω του βασιλεως και η φημη αυτου διεδοθη εις πασας τας επαρχιας? διοτι ο ανθρωπος ο Μαροδοχαιος προεβαινε μεγαλυνομενος.	4 Car Mardochée était un personnage important dans le palais royal, sa renommée s’était répandue dans toutes les provinces et cet homme, Mardochée, devenait de plus en plus puissant.
5 Και επαταξαν οι Ιουδαιοι παντας τους εχθρους αυτων με παταγμα ρομφαιας και σφαγην και ολεθρον, και εκαμον εις τους μισουντας αυτους οπως ηθελον.	5 Les Juifs frappèrent à coups d’épée tous leurs ennemis; ce fut une tuerie, un massacre! Ils traitèrent comme ils le voulaient tous ceux qui les détestaient.
6 Και εν Σουσοις τη βασιλευουση εφονευσαν οι Ιουδαιοι και απωλεσαν πεντακοσιους ανδρας.	6 Dans la forteresse de Suse, les Juifs tuèrent et massacrèrent 500 hommes.
7 Και τον Φαρσανδαθα και τον Δαλφων και τον Ασπαθα	7 Parchandata, Dalfon, Aspata,
8 και τον Ποραθα και τον Αδαλια και τον Αριδαθα	8 Porata, Adalya, Aridata,
9 και τον Φαρμαστα και τον Αρισαι και τον Αριδαι και τον Βαιεζαθα,	9 Parmachta, Arisaï, Aridaï et Yézada,
10 τους δεκα υιους του Αμαν υιου του Αμμεδαθα, του εχθρου των Ιουδαιων, εφονευσαν? επι λαφυρα ομως δεν εβαλον την χειρα αυτων.	10 les 10 fils d’Aman, fils de Hamdata, l’ennemi des Juifs, furent mis à mort; cependant les Juifs ne se livrèrent pas au pillage.
11 Εν τη ημερα εκεινη ο αριθμος των φονευθεντων εν Σουσοις τη βασιλευουση εφερθη ενωπιον του βασιλεως.	11 Ce jour-là, on apprit au roi le nombre de ceux qui avaient été mis à mort dans la forteresse de Suse.
12 Και ειπεν ο βασιλευς προς Εσθηρ την βασιλισσαν, Εν Σουσοις τη βασιλευουση εφονευσαν οι Ιουδαιοι και απωλεσαν πεντακοσιους ανδρας και τους δεκα υιους του Αμαν? εν ταις λοιπαις επαρχιαις του βασιλεως τι εκαμον; τωρα τι το ζητημα σου; και θελει δοθη εις σε? και τις ετι η αιτησις σου; και θελει γεινει.	12 Le roi dit alors à la reine Esther: "Rien que dans la forteresse de Suse, les Juifs ont tué et massacré 500 hommes et les 10 fils d’Aman; que n’auront-ils fait dans les autres provinces! Mais dis-moi ce que tu veux, cela te sera accordé. As-tu une demande? Cela sera fait.”
13 Και ειπεν η Εσθηρ, Εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα, ας δοθη εις τους Ιουδαιους τους εν Σουσοις, να καμωσι και αυριον κατα την διαταγην της ημερας ταυτης? και τους δεκα υιους του Αμαν να κρεμασωσιν επι ξυλων.	13 Esther lui dit: "Si le roi le veut bien, qu’il accorde aux Juifs de Suse de continuer demain comme ils ont fait aujourd’hui, selon le décret du roi, et qu’on pende à la potence les 10 fils d’Aman.”
14 Και προσεταξεν ο βασιλευς να γεινη ουτω? και εξεδοθη διαταγη εν Σουσοις? και εκρεμασαν τους δεκα υιους του Αμαν.	14 Le roi décida que l’on ferait ainsi. On publia un décret dans Suse, et l’on pendit les 10 fils d’Aman.
15 Και συνηχθησαν οι Ιουδαιοι οι εν Σουσοις και την δεκατην τεταρτην του μηνος Αδαρ και εφονευσαν τριακοσιους ανδρας εν Σουσοις? επι λαφυρα ομως δεν εβαλον την χειρα αυτων.	15 Les Juifs de Suse se rassemblèrent le quatorzième jour du mois d’Adar et tuèrent encore dans Suse, 300 hommes, mais ils ne se livrèrent pas au pillage.
16 Οι δε αλλοι Ιουδαιοι, οι εν ταις επαρχιαις του βασιλεως, συνηχθησαν και εσταθησαν υπερ της ζωης αυτων, και ελαβον αναπαυσιν απο των εχθρων αυτων και εφονευσαν εκ των μισουντων αυτους εβδομηκοντα πεντε χιλιαδας? επι τα λαφυρα ομως δεν εβαλον την χειρα αυτων?	16 Les autres Juifs qui étaient dans les provinces du royaume, se réunirent aussi pour défendre leurs vies; ils firent le nécessaire pour être tranquilles du côté de ceux qui les détestaient, et tuèrent 75 000 de leurs ennemis; mais ils ne se livrèrent pas au pillage.
17 την δεκατην τριτην ημεραν του μηνος Αδαρ? και την δεκατην τεταρτην ημεραν του αυτου ανεπαυθησαν και εκαμον ταυτην ημεραν συμποσιου και ευφροσυνης.	17 Ils firent cela le treizième jour du mois d’Adar, et ils firent du quatorzième jour un jour de repos, de banquets et de fête.
18 Οι δε Ιουδαιοι οι εν Σουσοις συνηχθησαν την δεκατην τριτην αυτου και την δεκατην τεταρτην αυτου? την δε δεκατην πεμπτην του αυτου ανεπαυθησαν και εκαμον ταυτην ημεραν συμποσιου και ευφροσυνης.	18 Les Juifs qui étaient à Suse se réunirent le 13 et le 14 du mois, et ils firent du quinzième jour du mois un jour de repos, de banquets et de fête.
19 Δια τουτο οι Ιουδαιοι οι χωρικοι οι κατοικουντες εν ταις ατειχιστοις πολεσιν εκαμνον την δεκατην τεταρτην ημεραν του μηνος Αδαρ ημεραν ευφροσυνης και συμποσιου και ημεραν αγαθην, και απεστελλον μεριδας προς αλληλους.	19 C’est pour cela que les Juifs qui habitent la campagne ou les villes non fortifiées, font du quatorzième jour du mois d’Adar, un jour de réjouissance, de banquets et de fête; chacun envoie à cette occasion, des cadeaux à son prochain.
20 Και εγραψεν ο Μαροδοχαιος τα πραγματα ταυτα και απεστειλεν επιστολας προς παντας τους Ιουδαιους τους εν πασαις ταις επαρχιαις τον βασιλεως Ασσουηρου, τους πλησιον και τους μακραν,	20 Mardochée mit tout cela par écrit et envoya des lettres à tous les Juifs des différentes provinces d’Assuérus, aux plus proches comme aux plus lointains.
21 προσδιοριζων εις αυτους να φυλαττωσι την δεκατην τεταρτην ημεραν του μηνος Αδαρ και την δεκατην πεμπτην του αυτου καθ' εκαστον ετος,	21 Il leur ordonnait de célébrer chaque année le quatorzième et le quinzième jour du mois d’Adar.
22 ως τας ημερας καθ' ας οι Ιουδαιοι ανεπαυθησαν απο των εχθρων αυτων, και τον μηνα καθ' ον η λυπη αυτων ετραπη εις αυτους εις χαραν και το πενθος εις ημεραν αγαθην? ωστε να καμνωσιν αυτας ημερας συμποσιου και ευφροσυνης και να αποστελλωσι μεριδας προς αλληλους και δωρα προς τους πτωχους.	22 Car en ces jours les Juifs s’étaient enfin débarrassés de leurs ennemis; en ce mois les larmes avaient fait place à la joie et le deuil à la fête. Ils devaient en ces jours organiser des banquets et des réjouissances, s’envoyer des cadeaux les uns aux autres et faire des offrandes pour les pauvres.
23 Και εδεχθησαν οι Ιουδαιοι εκεινο το οποιον ηρχισαν να καμνωσι και εκεινο το οποιον εγραψεν ο Μαροδοχαιος προς αυτους?	23 Les Juifs firent passer dans la coutume ce qu’ils avaient fait ces jours-là, comme Mardochée le leur avait ordonné.
24 διοτι ο Αμαν ο υιος του Αμμεδαθα, ο Αγαγιτης, ο εχθρος παντων των Ιουδαιων, εσκευωρησε κατα των Ιουδαιων να απολεση αυτους, και ερριψε Φουρ, ηγουν κληρον, δια να αναλωση αυτους και να αφανιση αυτους?	24 Aman, fils de Hamdata, de la race d’Agag, l’ennemi des Juifs, avait fait le projet de les exterminer; il avait jeté le Pour, c’est-à-dire le sort, pour les détruire et les massacrer,
25 Οτε ομως ηλθεν αυτη η Εσθηρ ενωπιον του βασιλεως, προσεταξε δι' επιστολων να τραπη κατα της κεφαλης αυτου η κακη αυτου σκευωρια, την οποιαν εσκευωρησε κατα των Ιουδαιων, και εκρεμασαν επι του ξυλου αυτον και τους υιους αυτου.	25 mais lorsque le roi l’apprit, il ordonna par un décret de faire retomber sur la tête du coupable son mauvais dessein contre les Juifs, et de le pendre avec ses fils à la potence.
26 Δια τουτο ωνομασαν τας ημερας ταυτας Φουρειμ εκ του ονοματος Φουρ. Οθεν δια παντας τους λογους της επιστολης ταυτης, και δι' εκεινο το οποιον ειδον περι του πραγματος τουτου και το οποιον συνεβη εις αυτους,	26 À cause du mot Pour, on appelle ces jours, les Pourim. C’est pourquoi à la suite de la lettre du roi, de ce qu’ils avaient vu et de ce qui leur était arrivé,
27 διεταξαν οι Ιουδαιοι, και εδεχθησαν εφ' εαυτους και επι το σπερμα αυτων και επι παντας τους προστιθεμενους εις αυτους, να μη λειψωσι ποτε απο του να φυλαττωσι τας δυο ταυτας ημερας, κατα το γεγραμμενον περι αυτων και κατα τον καιρον αυτων εκαστου ετους?	27 les Juifs établirent cette règle pour eux, pour leurs descendants et pour tous ceux qui se joindraient à eux: ils célébreraient chaque année à la date fixée, sans y manquer, ces deux jours, selon la règle prescrite.
28 και αι ημεραι αυται να μνημονευωνται και να φυλαττωνται εν παση γενεα, εκαστη συγγενεια, εκαστη επαρχια, και εκαστη πολει και αι ημεραι αυται Φουρειμ να μη εκλειψωσιν εκ μεσου των Ιουδαιων, και να μη παυση το μνημοσυνον αυτων απο του σπερματος αυτων.	28 Chaque génération, chaque clan, chaque province, chaque ville, devait rappeler et célébrer ces deux jours, pour que les Juifs ne les oublient jamais, pour que leur souvenir ne soit jamais effacé.
29 Τοτε η Εσθηρ η βασιλισσα, η θυγατηρ του Αβιχαιλ, και ο Μαροδοχαιος ο Ιουδαιος, εγραψαν εκ δευτερου μεθ' ολου του κυρους, δια να στερεωσωσι ταυτα τα περι Φουρειμ γεγραμμενα.	29 La reine Esther, fille d’Abihayil, et le Juif Mardochée, apportèrent l’appui de leur autorité à cette seconde lettre concernant les Pourim.
30 Και επεμψεν επιστολας προς παντας τους Ιουδαιους, εις τας εκατον εικοσιεπτα επαρχιας του βασιλειου του Ασσουηρου, με λογους ειρηνης και αληθειας,	30 On envoya des lettres à tous les Juifs des 127 provinces du royaume d’Assuérus, avec des paroles de paix et d’amitié,
31 δια να στερεωση τας ημερας ταυτας Φουρειμ εν τοις καιροις αυτων, καθως προσδιωρισαν εις αυτους ο Μαροδοχαιος ο Ιουδαιος και Εσθηρ η βασιλισσα, και καθως διωρισαν, εφ' εαυτους και επι το σπερμα αυτων, την υποθεσιν των νηστειων και της κραυγης αυτων.	31 pour confirmer ces jours des Pourim, pour en rappeler la date fixée par Mardochée, le Juif, et la reine Esther, les règles établies pour eux et pour leurs descendants, ainsi que tout ce qui concerne les jeûnes et les lamentations.
32 Και δια διαταγης της Εσθηρ εκυρωθη η υποθεσις αυτη των Φουρειμ, και εγραφη εν βιβλιω.	32 Le décret d’Esther qui confirmait l’institution des Pourim fut noté dans un livre.