Psalmen 43
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 Verschaff mir Recht, o Gott, und führe meine Sache gegen ein treuloses Volk! Rette mich vor bösen und tückischen Menschen! | 1 In finem. Filiis Core ad intellectum. |
2 Denn du bist mein starker Gott. Warum hast du mich verstoßen? Warum muss ich trauernd umhergehen, von meinem Feind bedrängt? | 2 Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis. |
3 Sende dein Licht und deine Wahrheit, damit sie mich leiten; sie sollen mich führen zu deinem heiligen Berg und zu deiner Wohnung. | 3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos ; afflixisti populos, et expulisti eos. |
4 So will ich zum Altar Gottes treten, zum Gott meiner Freude. Jauchzend will ich dich auf der Harfe loben, Gott, mein Gott. | 4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos : sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. |
5 Meine Seele, warum bist du betrübt und bist so unruhig in mir? Harre auf Gott; denn ich werde ihm noch danken, meinem Gott und Retter, auf den ich schaue. | 5 Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob. |
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis. | |
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me : | |
8 salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti. | |
9 In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sæculum. | |
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris. | |
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi. | |
12 Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos. | |
13 Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum. | |
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris ; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro. | |
15 Posuisti nos in similitudinem gentibus ; commotionem capitis in populis. | |
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me : | |
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis. | |
18 Hæc omnia venerunt super nos ; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo. | |
19 Et non recessit retro cor nostrum ; et declinasti semitas nostras a via tua : | |
20 quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis. | |
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum, | |
22 nonne Deus requiret ista ? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die ; æstimati sumus sicut oves occisionis. | |
23 Exsurge ; quare obdormis, Domine ? exsurge, et ne repellas in finem. | |
24 Quare faciem tuam avertis ? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ ? | |
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra ; conglutinatus est in terra venter noster. | |
26 Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum. |