Leviticus 5

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 If any one sin, and hear the voice of one swearing, and is a witness either because he himself hath seen, or is privy to it: if he do not utter it, he shall bear his iniquity.	1 εαν δε ψυχη αμαρτη και ακουση φωνην ορκισμου και ουτος μαρτυς η εωρακεν η συνοιδεν εαν μη απαγγειλη λημψεται την αμαρτιαν
2 Whosoever toucheth any unclean thing, either that which hath been killed by a beast, or died of itself, or any other creeping thing: and forgetteth his uncleanness, he is guilty, and hath offended:	2 η ψυχη ητις εαν αψηται παντος πραγματος ακαθαρτου η θνησιμαιου η θηριαλωτου ακαθαρτου η των θνησιμαιων η των βδελυγματων των ακαθαρτων η των θνησιμαιων κτηνων των ακαθαρτων
3 And if he touch any thing of the uncleanness of man, according to any uncleanness wherewith he is wont to be defiled, and having forgotten it, come afterwards to know it, he shall be guilty of an offence.	3 η αψηται απο ακαθαρσιας ανθρωπου απο πασης ακαθαρσιας αυτου ης αν αψαμενος μιανθη και ελαθεν αυτον μετα τουτο δε γνω και πλημμεληση
4 The person that sweareth, and uttereth with his lips, that he would do either evil or good, and bindeth the same with an oath, and his word, and having forgotten it afterwards understandeth his offence,	4 η ψυχη η αν ομοση διαστελλουσα τοις χειλεσιν κακοποιησαι η καλως ποιησαι κατα παντα οσα εαν διαστειλη ο ανθρωπος μεθ' ορκου και λαθη αυτον προ οφθαλμων και ουτος γνω και αμαρτη εν τι τουτων
5 Let him do penance for his sin,	5 και εξαγορευσει την αμαρτιαν περι ων ημαρτηκεν κατ' αυτης
6 And offer of the flocks an ewe lamb, or a she goat, and the priest shall pray for him and for his sin:	6 και οισει περι ων επλημμελησεν κυριω περι της αμαρτιας ης ημαρτεν θηλυ απο των προβατων αμναδα η χιμαιραν εξ αιγων περι αμαρτιας και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν και αφεθησεται αυτω η αμαρτια
7 But if he be not able to offer a beast, let him offer two turtles, or two young pigeons to the Lord, one for sin, and the other for a holocaust,	7 εαν δε μη ισχυση η χειρ αυτου το ικανον εις το προβατον οισει περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων κυριω ενα περι αμαρτιας και ενα εις ολοκαυτωμα
8 And he shall give them to the priest: who shall offer the first for sin, and twist back the head of it to the little pinions, so that it stick to the neck, and be not altogether broken off.	8 και οισει αυτα προς τον ιερεα και προσαξει ο ιερευς το περι της αμαρτιας προτερον και αποκνισει ο ιερευς την κεφαλην αυτου απο του σφονδυλου και ου διελει
9 And of its blood he shall sprinkle the side of the altar, and whatsoever is left, he shall let it drop at the bottom thereof, because it is for sin.	9 και ρανει απο του αιματος του περι της αμαρτιας επι τον τοιχον του θυσιαστηριου το δε καταλοιπον του αιματος καταστραγγιει επι την βασιν του θυσιαστηριου αμαρτιας γαρ εστιν
10 And the other he shall burn for a holocaust, as is wont to be done: and the priest shall pray for him, and for his sin, and it shall be forgiven him.	10 και το δευτερον ποιησει ολοκαυτωμα ως καθηκει και εξιλασεται ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν και αφεθησεται αυτω
11 And if his hand be not able to offer two turtles, or two young pigeons, he shall offer for his sin the tenth part of an ephi of flour. He shall not put oil upon it, nor put any frankincense thereon, because it is for sin:	11 εαν δε μη ευρισκη αυτου η χειρ ζευγος τρυγονων η δυο νεοσσους περιστερων και οισει το δωρον αυτου περι ου ημαρτεν το δεκατον του οιφι σεμιδαλιν περι αμαρτιας ουκ επιχεει επ' αυτο ελαιον ουδε επιθησει επ' αυτο λιβανον οτι περι αμαρτιας εστιν
12 And he shall deliver it to the priest: who shall take a handful thereof, and shall burn it upon the altar for a memorial of him that offered it:	12 και οισει αυτο προς τον ιερεα και δραξαμενος ο ιερευς απ' αυτης πληρη την δρακα το μνημοσυνον αυτης επιθησει επι το θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων κυριω αμαρτια εστιν
13 Praying for him and making atonement: but the part that is left, he himself shall have for a gift.	13 και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν εφ' ενος τουτων και αφεθησεται αυτω το δε καταλειφθεν εσται τω ιερει ως η θυσια της σεμιδαλεως
14 And the Lord spoke to Moses, saying:	14 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
15 If any one shall sin through mistake, transgressing the ceremonies in those things that are sacrificed to the Lord, he shall offer for his offence a ram without blemish out of the flocks, that may be bought for two sicles, according to the weight of the sanctuary:	15 ψυχη εαν λαθη αυτον ληθη και αμαρτη ακουσιως απο των αγιων κυριου και οισει της πλημμελειας αυτου τω κυριω κριον αμωμον εκ των προβατων τιμης αργυριου σικλων τω σικλω των αγιων περι ου επλημμελησεν
16 And he shall make good the damage itself which he hath done, and shall add the fifth part besides, delivering it to the priest, who shall pray for him, offering the ram, and it shall be forgiven him.	16 και ο ημαρτεν απο των αγιων αποτεισαι αυτο και το επιπεμπτον προσθησει επ' αυτο και δωσει αυτο τω ιερει και ο ιερευς εξιλασεται περι αυτου εν τω κριω της πλημμελειας και αφεθησεται αυτω
17 If any one sin through ignorance, and do one of those things which by the law of the Lord are forbidden, and being guilty of sin, understand his iniquity,	17 και η ψυχη η αν αμαρτη και ποιηση μιαν απο πασων των εντολων κυριου ων ου δει ποιειν και ουκ εγνω και πλημμεληση και λαβη την αμαρτιαν
18 He shall offer of the hocks a ram without blemish to the priest, according to the measure and estimation of the sin: and the priest shall pray for him, because he did it ignorantly: and it shall be forgiven him,	18 και οισει κριον αμωμον εκ των προβατων τιμης αργυριου εις πλημμελειαν προς τον ιερεα και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αγνοιας αυτου ης ηγνοησεν και αυτος ουκ ηδει και αφεθησεται αυτω
19 Because by mistake he trespassed against the Lord.	19 επλημμελησεν γαρ πλημμελησιν εναντι κυριου
	20 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
	21 ψυχη εαν αμαρτη και παριδων παριδη τας εντολας κυριου και ψευσηται τα προς τον πλησιον εν παραθηκη η περι κοινωνιας η περι αρπαγης η ηδικησεν τι τον πλησιον
	22 η ευρεν απωλειαν και ψευσηται περι αυτης και ομοση αδικως περι ενος απο παντων ων εαν ποιηση ο ανθρωπος ωστε αμαρτειν εν τουτοις
	23 και εσται ηνικα εαν αμαρτη και πλημμεληση και αποδω το αρπαγμα ο ηρπασεν η το αδικημα ο ηδικησεν η την παραθηκην ητις παρετεθη αυτω η την απωλειαν ην ευρεν
	24 απο παντος πραγματος ου ωμοσεν περι αυτου αδικως και αποτεισει αυτο το κεφαλαιον και το πεμπτον προσθησει επ' αυτο τινος εστιν αυτω αποδωσει η ημερα ελεγχθη
	25 και της πλημμελειας αυτου οισει τω κυριω κριον απο των προβατων αμωμον τιμης εις ο επλημμελησεν αυτω
	26 και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου και αφεθησεται αυτω περι ενος απο παντων ων εποιησεν και επλημμελησεν αυτω