Salmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 Salmo, dato al capo de’ Musici, de’ figliuoli di Core. UDITE questo, popoli tutti; Porgete gli orecchi, voi tutti gli abitanti del mondo; | 1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum. |
2 E plebei, e nobili, E ricchi, e bisognosi tutti insieme. | 2 Ex Sion species decoris ejus : |
3 La mia bocca proferirà cose di gran sapienza; E il ragionamento del mio cuore sarà di cose di grande intendimento. | 3 Deus manifeste veniet ; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet ; et in circuitu ejus tempestas valida. |
4 Io inchinerò il mio orecchio alle sentenze; Io spiegherò sopra la cetera i miei detti notevoli. | 4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum. |
5 Perchè temerò ne’ giorni dell’avversità Quando l’iniquità che mi è alle calcagna m’intornierà? | 5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. |
6 Ve ne son molti che si confidano ne’ lor beni, E si gloriano della grandezza delle lor ricchezze. | 6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. |
7 Niuno però può riscuotere il suo fratello, Nè dare a Dio il prezzo del suo riscatto. | 7 Audi, populus meus, et loquar ; Israël, et testificabor tibi : Deus, Deus tuus ego sum. |
8 E il riscatto della lor propria anima non può trovarsi, E il modo ne mancherà in perpetuo; | 8 Non in sacrificiis tuis arguam te ; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. |
9 Per fare che continuino a vivere in perpetuo, E che non veggano la fossa; | 9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos : |
10 Conciossiachè veggano che i savi muoiono, E che parimente i pazzi, e gli stolti periscono, E lasciano i lor beni ad altri. | 10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. |
11 Il loro intimo pensiero è che le lor case dimoreranno in eterno, E che le loro abitazioni dureranno per ogni età; Impongono i nomi loro a delle terre. | 11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. |
12 E pur l’uomo che è in onore non vi dimora sempre; Anzi è renduto simile alle bestie che periscono. | 12 Si esuriero, non dicam tibi : meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. |
13 Questa lor via è loro una pazzia; E pure i lor discendenti si compiacciono a seguire i lor precetti. Sela. | 13 Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ? |
14 Saranno posti sotterra, come pecore; La morte li pasturerà; E gli uomini diritti signoreggeranno sopra loro in quella mattina; E il sepolcro consumerà la lor bella apparenza, Che sarà portata via dal suo abitacolo | 14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. |
15 Ma Iddio riscuoterà l’anima mia dal sepolcro; | 15 Et invoca me in die tribulationis : eruam te, et honorificabis me. |
16 Non temere, quando alcuno sarà arricchito, Quando la gloria della sua casa sarà accresciuta. | 16 Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ? |
17 Perciocchè, quando egli morrà non torrà seco nulla; La sua gloria non gli scenderà dietro. | 17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. |
18 Benchè egli abbia benedetta l’anima sua in vita sua; E tali ti lodino, se tu ti dài piacere, e buon tempo; | 18 Si videbas furem, currebas cum eo ; et cum adulteris portionem tuam ponebas. |
19 Quella verrà là ove è la generazion de’ suoi padri; Giammai in eterno non vedranno la luce. | 19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. |
20 L’uomo che è in istato onorevole, e non ha intelletto, È simile alle bestie che periscono | 20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum. |
21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis : arguam te, et statuam contra faciem tuam. | |
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat. | |
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei. |