Księga Liczb 16

Biblia Tysiąclecia	LXX
1 Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, syna Rubena,	1 και ελαλησεν κορε υιος ισσααρ υιου κααθ υιου λευι και δαθαν και αβιρων υιοι ελιαβ και αυν υιος φαλεθ υιου ρουβην
2 powstali przeciw Mojżeszowi, a wraz z nimi dwustu pięćdziesięciu mężów spośród Izraelitów, książąt społeczności, przedstawicieli ludu, ludzi szanowanych.	2 και ανεστησαν εναντι μωυση και ανδρες των υιων ισραηλ πεντηκοντα και διακοσιοι αρχηγοι συναγωγης συγκλητοι βουλης και ανδρες ονομαστοι
3 Połączyli się razem przeciw Mojżeszowi i Aaronowi i rzekli do nich: Dość tego, gdyż cała społeczność, wszyscy są świętymi i pośród nich jest Pan; dlaczego więc wynosicie się ponad zgromadzenie Pana?	3 συνεστησαν επι μωυσην και ααρων και ειπαν εχετω υμιν οτι πασα η συναγωγη παντες αγιοι και εν αυτοις κυριος και δια τι κατανιστασθε επι την συναγωγην κυριου
4 Gdy to Mojżesz usłyszał, upadł na twarz.	4 και ακουσας μωυσης επεσεν επι προσωπον
5 Potem rzekł do Koracha i całej jego zgrai: Rano da poznać Pan, kto do Niego należy, kto jest święty i może zbliżyć się do Niego. Jedynie temu, kogo wybrał, dozwoli zbliżyć się do siebie.	5 και ελαλησεν προς κορε και προς πασαν αυτου την συναγωγην λεγων επεσκεπται και εγνω ο θεος τους οντας αυτου και τους αγιους και προσηγαγετο προς εαυτον και ους εξελεξατο εαυτω προσηγαγετο προς εαυτον
6 Tak uczynicie: niech Korach i jego stronnicy wezmą kadzielnice swoje,	6 τουτο ποιησατε λαβετε υμιν αυτοις πυρεια κορε και πασα η συναγωγη αυτου
7 niech włożą do nich ogień i jutro położą w nie kadzidło przed Panem. Kogo wybierze Pan, ten jest święty. Dosyć wam, synowie Lewiego.	7 και επιθετε επ' αυτα πυρ και επιθετε επ' αυτα θυμιαμα εναντι κυριου αυριον και εσται ο ανηρ ον αν εκλεξηται κυριος ουτος αγιος ικανουσθω υμιν υιοι λευι
8 I rzekł Mojżesz do Koracha: Słuchajcie, synowie Lewiego:	8 και ειπεν μωυσης προς κορε εισακουσατε μου υιοι λευι
9 Czyż nie dosyć wam, że Bóg Izraela wyróżnił was spośród społeczności Izraela, byście się mogli zbliżać do Niego pełniac służbę w przybytku Pana i stojąc przed społecznością, by za nich pełnić swój urząd?	9 μη μικρον εστιν τουτο υμιν οτι διεστειλεν ο θεος ισραηλ υμας εκ συναγωγης ισραηλ και προσηγαγετο υμας προς εαυτον λειτουργειν τας λειτουργιας της σκηνης κυριου και παριστασθαι εναντι της συναγωγης λατρευειν αυτοις
10 Dozwolił ci razem ze wszystkimi twoimi braćmi, lewitami, zbliżać się do siebie, a wy jeszcze się domagacie godności kapłańskiej!	10 και προσηγαγετο σε και παντας τους αδελφους σου υιους λευι μετα σου και ζητειτε ιερατευειν
11 Złączyliście się przeciw Panu, ty i cała twoja zgraja; kimże jest Aaron, że szemrzecie przeciw niemu?	11 ουτως συ και πασα η συναγωγη σου η συνηθροισμενη προς τον θεον και ααρων τις εστιν οτι διαγογγυζετε κατ' αυτου
12 Rozkazał więc Mojżesz przywołać Datana i Abirama, synów Eliaba, ale oni rzekli: Nie przyjdziemy!	12 και απεστειλεν μωυσης καλεσαι δαθαν και αβιρων υιους ελιαβ και ειπαν ουκ αναβαινομεν
13 Czyż nie dosyć tego, żeś nas wyprowadził z kraju opływającego w mleko i miód, by nas wygubić na pustyni, ale jeszcze chciałbyś sobie przywłaszczyć władzę nad nami?	13 μη μικρον τουτο οτι ανηγαγες ημας εκ γης ρεουσης γαλα και μελι αποκτειναι ημας εν τη ερημω οτι καταρχεις ημων αρχων
14 Przecież to nie jest kraj opływający w mleko i miód, gdzie nas wprowadziłeś, ani nie dałeś nam jako dziedzictwa pól i winnic. Sądzisz, że możesz tym ludziom odebrać oczy? Nie przyjdziemy!	14 ει και εις γην ρεουσαν γαλα και μελι εισηγαγες ημας και εδωκας ημιν κληρον αγρου και αμπελωνας τους οφθαλμους των ανθρωπων εκεινων αν εξεκοψας ουκ αναβαινομεν
15 Mojżesz rozgniewał się bardzo i rzekł do Pana: Nie przyjmuj ich ofiary! Żadnemu z nich nie wziąłem nawet osła i nikogo z nich nie skrzywdziłem.	15 και εβαρυθυμησεν μωυσης σφοδρα και ειπεν προς κυριον μη προσχης εις την θυσιαν αυτων ουκ επιθυμημα ουδενος αυτων ειληφα ουδε εκακωσα ουδενα αυτων
16 Potem Mojżesz powiedział do Koracha: Jutro stań ty ze swoimi stronnikami przed Panem: ty wraz z nimi, a również i Aaron.	16 και ειπεν μωυσης προς κορε αγιασον την συναγωγην σου και γινεσθε ετοιμοι εναντι κυριου συ και αυτοι και ααρων αυριον
17 Każdy niech weźmie swoją kadzielnicę i włoży do niej kadzidło, i każdy przyniesie swoją kadzielnicę przed Pana - razem dwieście pięćdziesiąt kadzielnic. Także ty i Aaron przynieście swoje kadzielnice.	17 και λαβετε εκαστος το πυρειον αυτου και επιθησετε επ' αυτα θυμιαμα και προσαξετε εναντι κυριου εκαστος το πυρειον αυτου πεντηκοντα και διακοσια πυρεια και συ και ααρων εκαστος το πυρειον αυτου
18 Każdy więc wziął swoją kadzielnicę, włożył do niej ognia, nasypał kadzidła i stanęli przy wejściu do Namiotu Spotkania - stanął też Mojżesz i Aaron.	18 και ελαβεν εκαστος το πυρειον αυτου και επεθηκαν επ' αυτα πυρ και επεβαλον επ' αυτο θυμιαμα και εστησαν παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου μωυσης και ααρων
19 Gdy Korach zebrał przeciw nim tę całą społeczność przy wejściu do Namiotu Spotkania, ukazała się całej społeczności chwała Pana.	19 και επισυνεστησεν επ' αυτους κορε την πασαν αυτου συναγωγην παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και ωφθη η δοξα κυριου παση τη συναγωγη
20 A Pan tak przemówił do Mojżesza i Aarona:	20 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
21 Odłączcie się od tej zgrai, gdyż ich nagle wytracę.	21 αποσχισθητε εκ μεσου της συναγωγης ταυτης και εξαναλωσω αυτους εις απαξ
22 Wtedy oni padli na twarz i błagali: O Boże, Boże, od którego zależy życie wszystkich istot: czy chcesz gniewem swym ogarnąć całą społeczność, gdy tylko jeden zgrzeszył?	22 και επεσαν επι προσωπον αυτων και ειπαν θεος θεος των πνευματων και πασης σαρκος ει ανθρωπος εις ημαρτεν επι πασαν την συναγωγην οργη κυριου
23 Na to rzekł Pan do Mojżesza:	23 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
24 Daj społeczności taki rozkaz: Usuńcie się z obrębu zamieszkania " Koracha, Datana i Abirama! "	24 λαλησον τη συναγωγη λεγων αναχωρησατε κυκλω απο της συναγωγης κορε
25 Wtedy podniósł się Mojżesz i udał się do Datana i Abirama, a starsi Izraela poszli za nim.	25 και ανεστη μωυσης και επορευθη προς δαθαν και αβιρων και συνεπορευθησαν μετ' αυτου παντες οι πρεσβυτεροι ισραηλ
26 Wówczas rozkazał społeczności: Oddalcie się od namiotów tych bezbożnych mężów! Nie dotykajcie niczego, co do nich należy, byście nie zginęli przez ich grzechy!	26 και ελαλησεν προς την συναγωγην λεγων αποσχισθητε απο των σκηνων των ανθρωπων των σκληρων τουτων και μη απτεσθε απο παντων ων εστιν αυτοις μη συναπολησθε εν παση τη αμαρτια αυτων
27 Usunęli się więc z miejsca zamieszkania Koracha, Datana i Abirama. Datan zaś i Abiram wyszli i stanęli przed wejściem do swoich namiotów razem z żonami, synami i małymi dziećmi.	27 και απεστησαν απο της σκηνης κορε κυκλω και δαθαν και αβιρων εξηλθον και ειστηκεισαν παρα τας θυρας των σκηνων αυτων και αι γυναικες αυτων και τα τεκνα αυτων και η αποσκευη αυτων
28 Teraz rzekł Mojżesz: Po tym poznacie, że Pan mnie posłał, abym te wszystkie czyny wykonał, i że to nie ode mnie wyszło:	28 και ειπεν μωυσης εν τουτω γνωσεσθε οτι κυριος απεστειλεν με ποιησαι παντα τα εργα ταυτα οτι ουκ απ' εμαυτου
29 jeśli ci ludzie umrą śmiercią naturalną i jeśli spotka ich los taki jak innych ludzi, wtedy Pan mnie nie posłał.	29 ει κατα θανατον παντων ανθρωπων αποθανουνται ουτοι ει και κατ' επισκεψιν παντων ανθρωπων επισκοπη εσται αυτων ουχι κυριος απεσταλκεν με
30 Gdy jednak Pan uczyni rzecz niesłychaną, gdy otworzy ziemia swoją paszczę i pochłonie ich razem ze wszystkim, co do nich należy, tak że żywcem wpadną do szeolu, wówczas poznacie, że ludzie ci bluźnili przeciw Panu.	30 αλλ' η εν φασματι δειξει κυριος και ανοιξασα η γη το στομα αυτης καταπιεται αυτους και τους οικους αυτων και τας σκηνας αυτων και παντα οσα εστιν αυτοις και καταβησονται ζωντες εις αδου και γνωσεσθε οτι παρωξυναν οι ανθρωποι ουτοι τον κυριον
31 Gdy kończył mówić te słowa, rozstąpiła się ziemia pod nimi.	31 ως δε επαυσατο λαλων παντας τους λογους τουτους ερραγη η γη υποκατω αυτων
32 Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich majątkiem.	32 και ηνοιχθη η γη και κατεπιεν αυτους και τους οικους αυτων και παντας τους ανθρωπους τους οντας μετα κορε και τα κτηνη αυτων
33 Wpadli razem ze wszystkim, co do nich należało, żywcem do szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi. Tak zniknęli spośród społeczności.	33 και κατεβησαν αυτοι και οσα εστιν αυτων ζωντα εις αδου και εκαλυψεν αυτους η γη και απωλοντο εκ μεσου της συναγωγης
34 Wszyscy zaś Izraelici, którzy stali wokoło, uciekli na ich krzyk, mówiąc: By też i nas ziemia nie połknęła!	34 και πας ισραηλ οι κυκλω αυτων εφυγον απο της φωνης αυτων οτι λεγοντες μηποτε καταπιη ημας η γη
35 Wtedy wypadł ogień od Pana i pochłonął dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło.	35 και πυρ εξηλθεν παρα κυριου και κατεφαγεν τους πεντηκοντα και διακοσιους ανδρας τους προσφεροντας το θυμιαμα