Księga Izajasza 10

Biblia Tysiąclecia	Biblija Hrvatski
1 Biada prawodawcom ustaw bezbożnych i tym, co ustanowili przepisy krzywdzące,	1 ?Jao onima koji izdaju odredbe nepravedne, koji ispisuju propise tlačiteljske;
2 aby słabych odepchnąć od sprawiedliwości i wyzuć z prawa biednych mego ludu; by wdowy uczynić swoim łupem i by móc ograbiać sieroty!	2 koji uskraćuju pravdu ubogima i otimlju pravo sirotinji mog naroda, da oplijene udovice, da opljačkaju sirote!
3 Lecz co zrobicie w dzień kary, kiedy zagłada nadejdzie z dala? Do kogo się uciekniecie o pomoc, i gdzie zostawicie wasze bogactwa?	3 Što ćete činiti u dan kazne kad izdaleka propast dođe? Kom ćete se za pomoć uteći, gdje ostaviti blago svoje
4 Nic, tylko skulić się wam pomiędzy jeńcami albo paść wśród pomordowanych. Po tym wszystkim nie uśmierzył się gniew Jego i ręka Jego - nadal wyciągnięta.	4 da se ne morate među roblje pognuti, pasti među poklanima? Na sve to gnjev se njegov neće smiriti, ruka će mu ostat’ ispružena.
5 Ach, ten Asyryjczyk, rózga mego gniewu i bicz w mocy mej zapalczywości!	5 Jao Asiru, šibi gnjeva mojega, prutu kojim srdžba moja zamahuje!
6 Posyłam go przeciw narodowi bezbożnemu, przykazuję mu, aby lud, na który się zawziąłem, ograbił i złupił doszczętnie, by rzucił go na zdeptanie, jak błoto na ulicach.	6 Na puk ga poslah nevjeran, na narod što me razjari, da ga oplijeni i opljačka, da ga izgazi k’o blato na ulici.
7 Lecz on nie tak będzie mniemał i serce jego nie tak będzie rozumiało: bo w jego umyśle plan zniszczenia i wycięcia w pień narodów bez liku.	7 Ali on nije tako mislio i u srcu nije tako sudio, već u srcu zasnova zator, istrebljenje mnogih naroda.
8 Albowiem powie: Czyż moi dowódcy nie równają się królom?	8 Govoraše: »Nisu li svi knezovi moji kraljevi?
9 Czyż Kalno nie jest podobne do Karkemisz? Czyż nie jest Chamat podobne do Arpad albo Samaria podobna do Damaszku?	9 Nije li Kalno kao Karkemiš? Nije li Hamat kao Arpad, Samarija kao Damask?
10 Jak moja ręka dosięgła królestw bożków, których posągi liczniejsze były niż w Jeruzalem i w Samarii,	10 Kao što mi ruka dosegnu kraljevstva kumira, bogatija kipovima od Jeruzalema i Samarije,
11 jak uczyniłem Samarii i jej bożkom, czyż nie tak samo zrobię Jerozolimie i jej posągom?	11 kao što učinih sa Samarijom i kumirima njenim, neću li učiniti s Jeruzalemom i s likovima njegovim?«
12 Gdy Pan dokona całego dzieła swego na górze Syjon i w Jerozolimie, ukarze owoc pysznego serca króla Asyrii i bezczelność jego wyniosłych oczu.	12 I kad dovrši Gospod sve djelo svoje na gori Sionu i u Jeruzalemu, kaznit će plod ohola srca kralja asirskog i drskost njegovih ponositih očiju.
13 Powiedział bowiem: Działałem siłą mej ręki i własnym sprytem, bom jest rozumny. Przesunąłem granice narodów i rozgrabiłem ich skarby, a mieszkańców powaliłem, jak mocarz.	13 Jer reče: »Učinih snagom svoje ruke i mudrošću svojom, jer sam uman; uklonih međe narodima i blaga njihova opljačkah, kao junak oborih one što sjede na prijestoljima.
14 Ręka moja odkryła jakby gniazdo bogactwa narodów. A jak zbierają porzucone jajka, tak ja zagarnąłem całą ziemię; i nie było, kto by zatrzepotał skrzydłem, nikt nie otworzył dzioba, nikt nie pisnął.	14 Ruka moja kao gnijezda zgrabi bogatstva narodâ. Kao što se kupê ostavljena jaja, zemlju svu sam pokupio i nikog ne bî krilima da zalepeće, kljun otvori, zapijuče.«
15 Czy się pyszni siekiera wobec drwala? Czy się wynosi piła ponad tracza? Jak gdyby bicz chciał wywijać tym, który go unosi, i jak gdyby pręt chciał podnosić tego, który nie jest z drewna.	15 Zar se hvali sjekira povrh onog koji njome siječe? Hoće li se oholit’ pila povrh onog koji njome pili? K’o da šiba maše onim koji je podiže, il’ štap diže onog koji drvo nije;
16 Przeto Pan, Bóg Zastępów, ześle wycieńczenie na jego tuszę. Pod jego świetnym wyglądem rozpali się gorączka, jakby zapłonął ogień.	16 Jahve nad vojskama poslat će stoga gojaznima njegovim skončanje, slavu će mu ognjem potpaliti, kao što se vatra potpiruje.
17 Światłość Izraela stanie się ogniem, a Święty jego - płomieniem, który pożre i pochłonie jego ciernie i jego głogi w jednym dniu,	17 Svjetlost Izraelova bit će poput ognja, Svetac njegov kao plamen koji će zapalit’ i proždrijeti drač njegov i trnje njegovo u jednome danu.
18 bujne też zarośla jego lasu i zagajnika. Od duszy do ciała wszystko wyniszczy i będzie jak chory, który gaśnie.	18 I krasotu njegovih šuma i voćnjaka uništit će od srčike do kore, ona će biti k’o bolesnik što se trne;
19 Ostatek drzew w jego lesie da się policzyć, chłopiec je spisać potrafi.	19 ostatak stabala šumskih bit će lako izbrojiti – dijete će ih lako popisati.
20 W owym dniu Reszta z Izraela i ocaleni z domu Jakuba nie będą więcej polegać na tym, który ich bije, ale prawdziwie oprą się na Panu, Świętym Izraela.	20 U onaj dan: Ostatak Izraelov i preživjeli iz kuće Jakovljeve neće se više oslanjati na onoga koji ih bije, već će se iskreno oslanjati na Jahvu, Sveca Izraelova.
21 Reszta powróci, Reszta z Jakuba do Boga Mocnego.	21 Ostatak će se vratiti, ostatak Jakovljev Bogu jakome.
22 Bo choćby lud twój, o Izraelu, był jak piasek morski, Reszta z niego powróci. Postanowiona jest zagłada, która dopełni sprawiedliwości.	22 Zaista, o Izraele, sve da naroda tvojega ima kao pijeska u moru, samo će se Ostatak njegov vratiti. Određeno je uništenje, pravda se prelila,
23 Zaiste, zagładę postanowioną wykona Pan, Pan Zastępów, w całym kraju.	23 Jahve, Gospod nad vojskama, poharat će, kako odredi, svu zemlju.
24 Dlatego tak mówi Pan, Bóg Zastępów: Ludu mój, co mieszkasz na Syjonie, nie lękaj się Asyrii, która cię rózgą uderza i bicz swój na ciebie podnosi, wzorem Egiptu.	24 Zato ovako govori Jahve nad vojskama: »O narode moj što prebivaš na Sionu, ne boj se Asira kad te šibom tuče, kad štap diže na tebe.
25 Bo chwila jeszcze mała, a skończy się moja zapalczywość i gniew mój się obróci ku ich zagładzie.	25 Jer, još malo, vrlo malo, i gnjev moj će prestati, moja će ih jarost uništiti.«
26 Pan Zastępów wzbudzi bicz na niego, jak wtedy, gdy poraził Madianitów przy skale Oreba lub gdy wyciągnął laskę swą przeciw morzu i podniósł ją na drogę Egipcjan.	26 Na nj će Jahve nad vojskama bičem zamahnuti, kao kad udari Midjan na stijeni Orebu, i štap će dići nad more k’o na putu egipatskom.
27 W ów dzień spadnie ci z pleców jego brzemię i jego jarzmo z szyi.	27 U onaj dan: s leđa će ti breme pasti i jaram njegov s vrata će ti nestat’.
28 Wróg niesie zagładę od strony Rimmon, przybywa od Ajjat, przechodzi przez Migron, w Mikmas zostawia swój tabor.	28 Ide on od Rimona, dolazi na Ajat, prelazi Migron, u Mikmasu breme odlaže.
29 Przekraczają wąwóz, w Geba stają na nocleg. Rama zadrżała, Gibea Saulowa ucieka.	29 Prelaze klance, u Gebi im je noćište; Rama dršće, Gibea Šaulova bježi.
30 Bat-Gallim, krzycz na cały głos! Laisza, posłuchaj! Anatot, odpowiedz jej!	30 Viči iza glasa, Bat Galime! Slušaj ga, Lajšo! Odgovori mu, Anatote!
31 Madmena umyka, mieszkańcy ratują się ucieczką.	31 Madmena pobježe, utekoše stanovnici gebimski.
32 On dziś jeszcze stanie w Nob na postój, potrząśnie ręką na górę Córy Syjonu - na pagórek Jeruzalem.	32 Još danas zaustavit će se u Nobu, rukom prijeti gori Kćeri sionske, brijegu jeruzalemskom.
33 Oto Pan, Bóg Zastępów, z trzaskiem obcina korony drzew: najwyższe wierzchołki już ścięte, najwznioślejsze powalone.	33 Gle, Jahve, Gospod nad vojskama, kreše grane silom strahovitom: najviši su vršci posječeni, ponajviši sniženi.
34 Gęstwiny lasu trzebi się toporem. Pada Liban ze swą wspaniałością.	34 Pod sjekirom pada šumska guštara, sa slavom svojom pada Libanon.