Mądrość Syracha 14

Biblia Tysiąclecia	SAGRADA BIBLIA
1 Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami i nie jest przybity smutkiem grzechów.	1 Feliz o homem que não pecou pelas suas palavras, e que não é atormentado pelo remorso do pecado.
2 Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia i kto nie stracił swojej nadziei.	2 Feliz aquele cuja alma não está triste e que não está privado de esperança!
3 Dla człowieka skąpego bogactwa nie są dobrem, a sknerze na co pieniądze?	3 Para o homem avarento e cúpido a riqueza é inútil; para que serve o ouro ao homem invejoso?
4 Ten, który gromadzi od ust sobie odejmując, dla innych gromadzi, a z jego dostatków inni wystawnie żyć będą.	4 Quem acumula injustamente, com prejuízo da vida, acumula para outros, e outro há de vir que esbanjará esses bens na devassidão.
5 Kto jest zły dla siebie, czyż będzie dobry dla innych? - nie ucieszy się on swoimi pieniędzmi.	5 Para quem será bom aquele que é mau para si mesmo? Não terá nenhuma satisfação em seus bens.
6 Nie ma gorszego człowieka niż ten, który jest sknerą dla siebie samego, i to jest odpłatą za jego przewrotność:	6 Nada é pior do que aquele que é avaro consigo mesmo: eis aí o verdadeiro salário de sua maldade.
7 jeśli coś dobrego zrobi, przez zapomnienie to uczyni, a na ostatek okaże swą przewrotność.	7 Se ele fizer algum bem, é inconscientemente, a seu pesar, e acaba desvendando a sua maldade.
8 Zły jest, kto zazdrosnym okiem patrzy, odwraca oblicze i z góry spogląda na innych.	8 O olhar do invejoso é mau; ele desvia o rosto e despreza sua alma.
9 Oko chciwca nie zadowoli się tym, co posiada, a niegodziwa przewrotność wysusza duszę.	9 O olhar do avarento é insaciável a respeito da iniqüidade, só ficará satisfeito quando tiver ressecado e consumido a sua alma.
10 Oko złe zazdrości chleba, i brakuje go na jego stole.	10 O olhar maldoso só leva ao mal; não será saciado com pão, mas será pobre e triste em sua própria mesa.
11 Synu, stosownie do swej zamożności, staraj się o siebie, a ofiary Panu godnie przynoś!	11 Meu filho, se algo tiveres, faze com isso algum bem a ti mesmo, e apresenta a Deus oferendas dignas.
12 Pamiętaj, że śmierć nie zwleka, a przymierze Szeolu nie zostało ci odkryte.	12 Lembra-te de que a morte não tarda, e de que o pacto da moradia dos mortos te foi revelado, pois é lei deste mundo que é preciso morrer,
13 Zanim umrzesz, czyń dobrze przyjacielowi i według swej możności wydobądź coś i daj mu!	13 Antes de morrer, faze bem ao teu amigo, e dá esmola ao pobre conforme tuas posses.
14 Nie pozbawiaj się dobra dzisiejszego, a przedmiot szlachetnego pożądania niech cię nie mija!	14 Não te prives de um dia feliz, e não deixes escapar nenhuma parcela do precioso dom.
15 Czyż zostawisz drugiemu owoc swoich prac i trudy twoje na podział losem?	15 Não será a outrem que deixarás o fruto de teus esforços e de teus trabalhos, para ser repartido por sorte?
16 Dawaj, bierz i staraj się o rozrywki dla siebie, albowiem w Szeolu na próżno szukać przyjemności.	16 Dá e recebe, e justifica a tua alma.
17 Wszelkie ciało starzeje się jak odzienie, i to jest odwieczne prawo: Na pewno umrzesz.	17 Pratica a justiça, antes de tua morte, pois na moradia dos mortos não há de se achar alimento.
18 Jak gęste liście na bujnym drzewie, jedne spadają, a drugie wyrastają, podobnie pokolenia ciała i krwi, jedno umiera a drugie się rodzi.	18 Toda carne fenece como a erva, e como a folha que cresce numa árvore vigorosa.
19 Każde dzieło podlegające zepsuciu przepadnie i razem z nim pójdzie jego wykonawca.	19 Umas nascem, outras caem. Assim, nesta raça de carne e sangue, uma geração morre, outra nasce.
20 Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i który się radzi swego rozumu,	20 Tudo o que é corruptível acabará por ser destruído, e o artesão morrerá com o seu trabalho.
21 który rozważa drogi jej w swym sercu i zastanawia się nad jej ukrytymi sprawami.	21 Toda obra excelente será aprovada e o seu autor nela achará orgulho.
22 Wyjdź za nią jak tropiciel i na drogach jej przygotuj zasadzkę!	22 Feliz o homem que persevera na sabedoria, que se exercita na prática da justiça, e que, em seu coração, pensa no olhar de Deus que tudo vê;
23 Kto zaglądać będzie przez jej okna, kto słucha przy jej drzwiach;	23 que repassa no seu coração os seus caminhos, que penetra no conhecimento de seus segredos, que caminha atrás dela seguindo-lhe as pegadas, e que permanece em suas vias;
24 kto zamieszka blisko jej domu i wbije kołek w jej ściany;	24 que olha pelas suas janelas, que escuta à sua porta,
25 kto postawi namiot swój przy jej boku - ten zajmie miejsce w szczęśliwym mieszkaniu,	25 que se detém junto à sua casa e que, enterrando uma estaca dentro de suas muralhas, edifica sua cabana junto a ela. Nessa cabana, seus haveres repousam tranqüilamente para sempre;
26 postawi swe dzieci pod jej dachem i pod jej gałęziami będzie przebywał.	26 sob esse abrigo ele estabelece os seus filhos, e ele mesmo residirá debaixo dos seus ramos.
27 Ona zasłoni go przed żarem i odpoczywać będzie w jej chwale.	27 Em sua sombra ele encontra abrigo contra o calor, e repousará na sua glória.