Księga Przysłów 29

Biblia Tysiąclecia	GREEK BIBLE
1 Człowiek, mimo upomnień uparty nagle dozna klęski - nie ma dla niego leku.	1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.
2 Gdy prawi przy władzy - cieszy się naród; naród wzdycha - gdy rządzi występny.	2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.
3 Kto mądrość kocha - ten ojca raduje, kto z nierządnicami przestaje, dobra roztrwoni.	3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.
4 Król państwo umacnia sprawiedliwością, niszczy je ten, kto podatkami uciska.	4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.
5 Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia.	5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.
6 W grzechu złego człowieka - pułapka, prawy raduje się, cieszy.	6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.
7 Uczciwy rozumie sprawę ubogich, występny nie ma zrozumienia.	7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.
8 Zuchwali miasto podniecą, a prawi gniew uspokoją.	8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.
9 Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy i śmieje się: nie ma pojednania.	9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.
10 Krwiożercy nienawidzą czystego, uczciwi o jego życie się troszczą.	10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.
11 Głupi ujawnia cały swój gniew, mądry go w końcu uśmierza.	11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.
12 Jeżeli władca zważa na kłamstwa, to wszyscy dworzanie nieprawi.	12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.
13 Spotyka się biedny z ciemięzcą, Pan obydwu oczy oświeca.	13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.
14 Król w rządach troskliwy o biednych tron swój umocni na zawsze.	14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.
15 Rózga i karcenie udziela mądrości; chłopiec pozostawiony sobie jest wstydem dla matki.	15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.
16 Gdy występni się mnożą, to i złości się mnożą, lecz prawi upadek ich ujrzą.	16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.
17 Karć syna: kłopotów ci to zaoszczędzi i pociechą twej duszy się stanie.	17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.
18 Gdy nie ma widzenia, naród się psuje, szczęśliwy, kto Prawa przestrzega.	18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.
19 Słowami nie poprawi się sługi, bo rozumie, a nie odpowiada.	19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.
20 Widziałeś człowieka gadatliwego? Więcej nadziei w głupim niż w takim.	20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
21 Kto sługę rozpuści za młodu, ten w końcu z uporem się spotka.	21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.
22 Gniewliwy kłótnie wszczyna, zapalczywy mnoży grzechy.	22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.
23 Człowieka poniża jego pycha, pokorny zdobędzie uznanie.	23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.
24 Uczestnik kradzieży - wrogiem swej duszy, słysząc przekleństwa - nie wydaje.	24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.
25 Strach przed człowiekiem to sidło, kto ufa Panu, bezpieczny.	25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.
26 Wielu szuka względów u władcy, lecz Pan osądzi każdego.	26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.
27 Niegodziwiec jest wstrętny dla prawych, dla nieprawych wstrętny jest uczciwy.	27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.