Lucas 1

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	Biblija Hrvatski
1 Muchos han tratado de relatar ordenadamente los acontecimientos que se cumplieron entre nosotros,	1 Kad već mnogi poduzeše sastaviti izvješće o događajima koji se ispuniše među nama –
2 tal como nos fueron transmitidos por aquellos que han sido desde el comienzo testigos oculares y servidores de la Palabra.	2 kako nam to predadoše oni koji od početka bijahu očevici i sluge Riječi –
3 Por eso, después de informarme cuidadosamente de todo desde los orígenes, yo también he decidido escribir para ti, excelentísimo Teófilo, un relato ordenado,	3 pošto sam sve, od početka, pomno ispitao, naumih i ja tebi, vrli Teofile, sve po redu napisati
4 a fin de que conozcas bien la solidez de las enseñanzas que has recibido.	4 da se tako osvjedočiš o pouzdanosti svega u čemu si poučen.
5 En tiempos de Herodes, rey de Judea, había un sacerdote llamado Zacarías, de la clase sacerdotal de Abías. Su mujer, llamada Isabel, era descendiente de Aarón.	5 U dane Heroda, kralja judejskoga, bijaše neki svećenik imenom Zaharija iz razreda Abijina. Žena mu bijaše od kćeri Aronovih, a ime joj Elizabeta.
6 Ambos eran justos a los ojos de Dios y seguían en forma irreprochable todos los mandamientos y preceptos del Señor.	6 Oboje bijahu pravedni pred Bogom: živjeli su besprijekorno po svim zapovijedima i odredbama Gospodnjim.
7 Pero no tenían hijos, porque Isabel era estéril; y los dos eran de edad avanzada.	7 No nisu imali djeteta jer Elizabeta bijaše nerotkinja, a oboje već poodmakle dobi.
8 Un día en que su clase estaba de turno y Zacarías ejercía la función sacerdotal delante de Dios,	8 Dok je Zaharija jednom po redu svoga razreda obavljao svećeničku službu pred Bogom,
9 le tocó en suerte, según la costumbre litúrgica, entrar en el Santuario del Señor para quemar el incienso.	9 ždrijebom ga zapade po bogoslužnom običaju da uđe u Svetište Gospodnje i prinese kâd.
10 Toda la asamblea del pueblo permanecía afuera, en oración, mientras se ofrecía el incienso.	10 Za vrijeme kađenice sve je ono mnoštvo naroda vani molilo.
11 Entonces se le apareció el Angel del Señor, de pie, a la derecha del altar del incienso.	11 A njemu se ukaza anđeo Gospodnji. Stajao je s desne strane kadionoga žrtvenika.
12 Al verlo, Zacarías quedó desconcertado y tuvo miedo.	12 Ugledavši ga, Zaharija se prepade i strah ga spopade.
13 Pero el Angel le dijo: «No temas, Zacarías; tu súplica ha sido escuchada. Isabel, tu esposa, te dará un hijo al que llamarás Juan.	13 No anđeo mu reče: »Ne boj se, Zaharija! Uslišana ti je molitva: žena će ti Elizabeta roditi sina. Nadjenut ćeš mu ime Ivan.
14 El será para ti un motivo de gozo y de alegría, y muchos se alegrarán de su nacimiento,	14 Bit će ti radost i veselje i rođenje će njegovo mnoge obradovati.
15 porque será grande a los ojos del Señor. No beberá vino ni bebida alcohólica; estará lleno del Espíritu Santo desde el seno de su madre,	15 Bit će doista velik pred Gospodinom. Ni vina ni drugoga opojnog pića neće piti. Duha Svetoga bit će pun već od majčine utrobe.
16 y hará que muchos israelitas vuelvan al Señor, su Dios.	16 Mnoge će sinove Izraelove obratiti Gospodinu, Bogu njihovu.
17 Precederá al Señor con el espíritu y el poder de Elías, para reconciliar a los padres con sus hijos y atraer a los rebeldes a la sabiduría de los justos, preparando así al Señor un Pueblo bien dispuesto».	17 Ići će pred njim u duhu i sili Ilijinoj da obrati srce otaca k sinovima i nepokorne k razumnosti pravednih te spremi Gospodinu narod pripravan.«
18 Pero Zacarías dijo al Angel: «¿Cómo puedo estar seguro de esto? Porque yo soy anciano y mi esposa es de edad avanzada».	18 Nato Zaharija reče anđelu: »Po čemu ću ja to razaznati? Ta star sam i žena mi poodmakle dobi.«
19 El Angel le respondió: «Yo soy Gabriel, el que está delante de Dios, y he sido enviado para hablarte y anunciarte esta buena noticia.	19 Anđeo mu odgovori: »Ja sam Gabriel koji stojim pred Bogom. Poslan sam da govorim s tobom i da ti donesem ovu radosnu poruku.
20 Te quedarás mudo, sin poder hablar hasta el día en que sucedan estas cosas, por no haber creído en mis palabras, que se cumplirán a su debido tiempo».	20 I evo, budući da nisi povjerovao mojim riječima, koje će se ispuniti u svoje vrijeme, zanijemjet ćeš i nećeš moći govoriti do dana dok se to ne zbude.«
21 Mientras tanto, el pueblo estaba esperando a Zacarías, extrañado de que permaneciera tanto tiempo en el Santuario.	21 Narod je iščekivao Zahariju i čudio se što se toliko zadržao u Svetištu.
22 Cuando salió, no podía hablarles, y todos comprendieron que había tenido alguna visión en el Santuario. El se expresaba por señas, porque había quedado mudo.	22 Kad je napokon izašao, nije im mogao ništa reći pa zaključiše da je u Svetištu imao viđenje. Nastojao im se doduše izraziti znakovima, ali osta nijem.
23 Al cumplirse el tiempo de su servicio en el Templo, regresó a su casa.	23 Kad se navršiše dani njegove službe, otiđe kući.
24 Poco después, su esposa Isabel concibió un hijo y permaneció oculta durante cinco meses.	24 Nakon tih dana zatrudnje Elizabeta, njegova žena. Krila se pet mjeseci govoreći:
25 Ella pensaba: «Esto es lo que el Señor ha hecho por mí, cuando decidió librarme de lo que me avergonzaba ante los hombres».	25 »Evo, to mi je učinio Gospodin u dane kad mu se svidje skinuti s mene sramotu među ljudima.«
26 En el sexto mes, el ángel Gabriel fue enviado por Dios a una ciudad de Galilea, llamada Nazaret,	26 Navještenje Isusova rođenja U šestome mjesecu posla Bog anđela Gabriela u galilejski grad imenom Nazaret
27 a una virgen que estaba comprometida con un hombre perteneciente a la familia de David, llamado José. El nombre de la virgen era María.	27 k djevici zaručenoj s mužem koji se zvao Josip iz doma Davidova; a djevica se zvala Marija.
28 El Angel entró en su casa y la saludó, diciendo: «¡Alégrate!, llena de gracia, el Señor está contigo».	28 Anđeo uđe k njoj i reče: »Zdravo, milosti puna! Gospodin s tobom!«
29 Al oír estas palabras, ella quedó desconcertada y se preguntaba qué podía significar ese saludo.	29 Na tu se riječ ona smete i stade razmišljati kakav bi to bio pozdrav.
30 Pero el Angel le dijo: «No temas, María, porque Dios te ha favorecido.	30 No anđeo joj reče: »Ne boj se, Marijo! Ta našla si milost u Boga.
31 Concebirás y darás a luz un hijo, y le pondrás por nombre Jesús;	31 Evo, začet ćeš i roditi sina i nadjenut ćeš mu ime Isus.
32 él será grande y será llamado Hijo del Altísimo. El Señor Dios le dará el trono de David, su padre,	32 On će biti velik i zvat će se Sin Svevišnjega. Njemu će Gospodin Bog dati prijestolje Davida, oca njegova,
33 reinará sobre la casa de Jacob para siempre y su reino no tendrá fin».	33 i kraljevat će nad domom Jakovljevim uvijeke i njegovu kraljevstvu neće biti kraja.«
34 María dijo al Angel: «¿Cómo puede ser eso, si yo no tengo relaciones con ningún hombre?».	34 Nato će Marija anđelu: »Kako će to biti kad ja muža ne poznajem?«
35 El Angel le respondió: «El Espíritu Santo descenderá sobre ti y el poder del Altísimo te cubrirá con su sombra. Por eso el niño será Santo y será llamado Hijo de Dios.	35 Anđeo joj odgovori: »Duh Sveti sići će na te i sila će te Svevišnjega osjeniti. Zato će to čedo i biti sveto, Sin Božji.
36 También tu parienta Isabel concibió un hijo a pesar de su vejez, y la que era considerada estéril, ya se encuentra en su sexto mes,	36 A evo tvoje rođakinje Elizabete: i ona u starosti svojoj zače sina. I njoj, nerotkinjom prozvanoj, ovo je već šesti mjesec.
37 porque no hay nada imposible para Dios».	37 Ta Bogu ništa nije nemoguće!«
38 María dijo entonces: «Yo soy la servidora del Señor, que se cumpla en mí lo que has dicho».Y el Angel se alejó.	38 Nato Marija reče: »Evo službenice Gospodnje, neka mi bude po tvojoj riječi!« I anđeo otiđe od nje.
39 En aquellos días, María partió y fue sin demora a un pueblo de la montaña de Judá.	39 Tih dana usta Marija i pohiti u Gorje, u grad Judin.
40 Entró en la casa de Zacarías y saludó a Isabel.	40 Uđe u Zaharijinu kuću i pozdravi Elizabetu.
41 Apenas esta oyó el saludo de María, el niño saltó de alegría en su seno, e Isabel, llena del Espíritu Santo,	41 Čim Elizabeta začu Marijin pozdrav, zaigra joj čedo u utrobi. I napuni se Elizabeta Duha Svetoga
42 exclamó: «¡Tú eres bendita entre todas las mujeres y bendito es el fruto de tu vientre!	42 i povika iz svega glasa: »Blagoslovljena ti među ženama i blagoslovljen plod utrobe tvoje!
43 ¿Quién soy yo, para que la madre de mi Señor venga a visitarme?	43 Ta otkuda meni da mi dođe majka Gospodina mojega?
44 Apenas oí tu saludo, el niño saltó de alegría en mi seno.	44 Gledaj samo! Tek što mi do ušiju doprije glas pozdrava tvojega, zaigra mi od radosti čedo u utrobi.
45 Feliz de ti por haber creído que se cumplirá lo que te fue anunciado de parte del Señor».	45 Blažena ti što povjerova da će se ispuniti što ti je rečeno od Gospodina!«
46 María dijo entonces: «Mi alma canta la grandeza del Señor,	46 Tada Marija reče: »Veliča duša moja Gospodina,
47 y mi espíritu se estremece de gozo en Dios, mi salvador,	47 klikće duh moj u Bogu, mome Spasitelju,
48 porque el miró con bondad la pequeñez de tu servidora. En adelante todas las generaciones me llamarán feliz,	48 što pogleda na neznatnost službenice svoje: odsad će me, evo, svi naraštaji zvati blaženom.
49 porque el Todopoderoso he hecho en mí grandes cosas: ¡su Nombre es santo!	49 Jer velika mi djela učini Svesilni, sveto je ime njegovo!
50 Su misericordia se extiende de generación en generación sobre aquellos que lo temen.	50 Od koljena do koljena dobrota je njegova nad onima što se njega boje.
51 Desplegó la fuerza de su brazo, dispersó a los soberbios de corazón.	51 Iskaza snagu mišice svoje, rasprši oholice umišljene.
52 Derribó a los poderosos de su trono y elevó a los humildes.	52 Silne zbaci s prijestolja, a uzvisi neznatne.
53 Colmó de bienes a los hambrientos y despidió a los ricos con las manos vacías.	53 Gladne napuni dobrima, a bogate otpusti prazne.
54 Socorrió a Israel, su servidor, acordándose de su misericordia,	54 Prihvati Izraela, slugu svoga, kako obeća ocima našim:
55 como lo había prometido a nuestros padres, en favor de Abraham y de su descendencia para siempre».	55 spomenuti se dobrote svoje prema Abrahamu i potomstvu njegovudovijeka.«
56 María permaneció con Isabel unos tres meses y luego regresó a su casa.	56 Marija osta s Elizabetom oko tri mjeseca, a onda se vrati kući.
57 Cuando llegó el tiempo en que Isabel debía ser madre, dio a luz un hijo.	57 Krstitelja Elizabeti se, međutim, navršilo vrijeme da rodi. I porodi sina.
58 Al enterarse sus vecinos y parientes de la gran misericordia con que Dios la había tratado, se alegraban con ella.	58 Kad su njezini susjedi i rođaci čuli da joj Gospodin obilno iskaza dobrotu, radovahu se s njome.
59 A los ocho días, se reunieron para circuncidar al niño, y querían llamarlo Zacarías, como su padre;	59 Osmoga se dana okupe da obrežu dječaka. Htjedoše ga prozvati imenom njegova oca – Zaharija,
60 pero la madre dijo: «No, debe llamarse Juan».	60 no mati se njegova usprotivi: »Nipošto, nego zvat će se Ivan!«
61 Ellos le decían: «No hay nadie en tu familia que lleve ese nombre».	61 Rekoše joj na to: »Ta nikoga nema od tvoje rodbine koji bi se tako zvao.«
62 Entonces preguntaron por señas al padre qué nombre quería que le pusieran.	62 Tada znakovima upitaju oca kojim ga imenom želi prozvati.
63 Este pidió una pizarra y escribió: «Su nombre es Juan». Todos quedaron admirados. ]	63 On zaiska pločicu i napisa »Ivan mu je ime!« Svi se začude,
64 Y en ese mismo momento, Zacarías recuperó el habla y comenzó a alabar a Dios.	64 a njemu se umah otvoriše usta i jezik te progovori blagoslivljajući Boga.
65 Este acontecimiento produjo una gran impresión entre la gente de los alrededores, y se lo comentaba en toda la región montañosa de Judea.	65 Strah obuze sve njihove susjede, a po svem su se Gorju judejskom razglašavali svi ti događaji.
66 Todos los que se enteraron guardaban este recuerdo en su corazón y se decían: «¿Qué llegará a ser este niño?». Porque la mano del Señor estaba con él.	66 I koji su god čuli, razmišljahu o tome pitajući se: »Što li će biti od ovoga djeteta?« Uistinu, ruka Gospodnja bijaše s njime.
67 Entonces Zacarías, su padre, quedó lleno del Espíritu Santo y dijo proféticamente:	67 A Zaharija, otac njegov, napuni se Duha Svetoga i stade prorokovati:
68 «Bendito sea el Señor, el Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su Pueblo,	68 »Blagoslovljen Gospodin Bog Izraelov, što pohodi i otkupi narod svoj!
69 y nos ha dado un poderoso Salvador en la casa de David, su servidor,	69 Podiže nam snagu spasenja u domu Davida, sluge svojega,
70 como lo había anunciado mucho tiempo antes, por boca de sus santos profetas,	70 kao što obeća na usta svetih proroka svojih odvijeka:
71 para salvarnos de nuestros enemigos y de las manos de todos los que nos odian.	71 spasiti nas od neprijatelja naših i od ruke sviju koji nas mrze;
72 Así tuvo misericordia de nuestros padres y se acordó de su santa Alianza,	72 iskazati dobrotu ocima našim i sjetiti se svetog Saveza svojega,
73 del juramento que hizo a nuestro padre Abraham	73 zakletve kojom se zakle Abrahamu, ocu našemu: da će nam dati
74 de concedernos que, libres de temor, arrancados de las manos de nuestros enemigos,	74 te mu, izbavljeni iz ruku neprijatelja, služimo bez straha
75 lo sirvamos en santidad y justicia, bajo su mirada, durante toda nuestra vida.	75 u svetosti i pravednosti pred njim u sve dane svoje.
76 Y tú, niño, serás llamado Profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor preparando sus caminos,	76 A ti, dijete, prorok ćeš se Svevišnjega zvati jer ćeš ići pred Gospodinom da mu pripraviš putove,
77 para hacer conocer a su Pueblo la salvación mediante el perdón de los pecados;	77 da pružiš spoznaju spasenja narodu njegovu po otpuštenju grijeha njihovih,
78 gracias a la misericordiosa ternura de nuestro Dios, que nos traerá del cielo la visita del Sol naciente,	78 darom premilosrdnog srca Boga našega po kojem će nas pohoditi Mlado sunce s visine
79 para iluminar a los que están en las tinieblas y en la sombra de la muerte, y guiar nuestros pasos por el camino de la paz».	79 da obasja one što sjede u tmini i sjeni smrtnoj, da upravi noge naše na put mira.«
80 El niño iba creciendo y se fortalecía en su espíritu; y vivió en lugares desiertos hasta el día en que se manifestó a Israel.	80 Krstiteljev skroviti život Dječak je, međutim, rastao i duhom jačao. Boravio je u pustinji sve do dana svoga javnog nastupa pred Izraelom.