SCRUTATIO

Samedi, 21 Juin 2025 - San Luigi Gonzaga ( Letture di oggi)

Job 17


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 Mi aliento se agota, mis días se apagan sólo me queda el cementerio.1 Spiritus meus attenuatus est,
dies mei exstincti,
et solum mihi superest sepulcrum.
2 ¿No estoy a merced de las burlas, y en amarguras pasan mis ojos las noches?2 Nonne irrisiones circumdant me,
et in amaritudinibus moratur oculus meus?
3 Coloca, pues, mi fianza junto a ti, ¿quién, si no, querrá chocar mi mano?3 Pone pignus pro me iuxta te;
et quis umquam spondens percutiet manum meam?
4 Tú has cerrado su mente a la razón, por eso ninguna mano se levanta4 Cor eorum longe fecisti a disciplina;
propterea non exaltabuntur.
5 Como el que anuncia a sus amigos un reparto, cuando languidecen los ojos de sus hijos,5 Praedam pollicetur sociis,
sed oculi filiorum eius deficient.
6 me he hecho yo proverbio de las gentes, alguien a quien escupen en la cara.6 Posuit me quasi in proverbium vulgi
et conspuendum in faciem.
7 Mis ojos se apagan de pesar, mis miembros se desvanecen como sombra.7 Caligavit ab indignatione oculus meus,
et membra mea quasi in umbram redacta sunt.
8 Los hombres rectos quedan de ello asombrados, contra el impío se indigna el inocente;8 Stupebunt iusti super hoc,
et innocens contra impium excitabitur.
9 el justo se afianza en su camino, y el de manos puras redobla su energía.9 Et tenebit iustus viam suam,
et mundus manibus addet fortitudinem.
10 Pero, vosotros todos, volved otra vez, ¡no hallaré un solo sabio entre vosotros!10 Igitur omnes vos convertimini et venite,
et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Mis días han pasado con mis planes, se han deshecho los deseos de mi corazón.11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt
et desideria cordis mei.
12 Algunos hacen de la noche día: se acercaría la luz que ahuyenta las tinieblas.12 Noctem verterunt in diem;
et rursum post tenebras properat lux.
13 Mas ¿qué espero? Mi casa es el seol, en las tinieblas extendí mi lecho.13 Si sustinuero, infernus domus mea est;
et in tenebris stravi lectulum meum.
14 Y grito a la fosa: «¡Tú mi padre!», a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!»14 Putredini dixi: Pater meus es!;
Mater mea et soror mea! vermibus.
15 ¿Dónde está, pues, mi esperanza? y mi felicidad ¿quién la divisa?15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea,
et patientiam meam quis considerat?
16 ¿Van a bajar conmigo hasta el seol? ¿Nos hundiremos juntos en el polvo?16 In profundissimum infernum descendent omnia mea;
simul in pulvere erit requies mihi? ”.