Livre de Josué 14

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Voici l’héritage des Israélites au pays de Canaan. Voici ce que le prêtre Éléazar, Josué fils de Noun, et les chefs des clans des tribus d’Israël leur donnèrent en héritage.	1 Και ουτοι ειναι οι τοποι, τους οποιους οι υιοι Ισραηλ εκληρονομησαν εν τη γη Χανααν, τους οποιους εκληροδοτησαν εις αυτους Ελεαζαρ ο ιερευς και Ιησους ο υιος του Ναυη και οι αρχηγοι των πατριων των φυλων των υιων Ισραηλ.
2 On partagea l’héritage par le sort, comme Yahvé l’avait ordonné par la voix de Moïse, entre neuf tribus et demie.	2 Δια κληρου εγεινεν η κληρονομια των εννεα τουτων φυλων και της ημισειας φυλης, καθως προσεταξεν ο Κυριος δια του Μωυσεως.
3 Moïse avait en effet donné un héritage aux deux tribus et demie de l’autre côté du Jourdain. Il n’avait pas donné d’héritage aux Lévites au milieu d’eux,	3 Διοτι ο Μωυσης ειχε δωσει την κληρονομιαν των δυο φυλων και της ημισειας φυλης απο του περαν του Ιορδανου? εις τους Λευιτας ομως δεν εδωκε κληρονομιαν μεταξυ αυτων.
4 mais par ailleurs les fils de Joseph formaient deux tribus: Manassé et Éphraïm. Les Lévites ne reçurent rien d’autre que les villes où ils habitaient, avec les terres qui les entouraient, pour leurs troupeaux et leurs biens.	4 Διοτι οι υιοι Ιωσηφ ησαν δυο φυλαι, του Μανασση και του Εφραιμ? και δεν εδωκαν εις τους Λευιτας μεριδιον εν τη γη ειμη πολεις δια να κατοικωσι, μετα των προαστειων αυτων, δια τα κτηνη αυτων και δια την περιουσιαν αυτων.
5 Les Israélites partagèrent le pays en se conformant à l’ordre que Yahvé avait donné à Moïse.	5 Καθως προσεταξε Κυριος εις τον Μωυσην, ουτως εκαμον οι υιοι Ισραηλ, και διεμοιρασαν την γην.
6 Les fils de Juda vinrent trouver Josué à Guilgal et Caleb, fils de Yéfouné le Kénizite, lui dit: “Tu sais ce que Yahvé a dit à Moïse, l’homme de Dieu, à mon sujet et au tien, lorsque nous étions à Qadesh-Barné.	6 Και προσηλθον οι υιοι Ιουδα προς τον Ιησουν εις Γαλγαλα, και ειπε προς αυτον Χαλεβ ο υιος του Ιεφοννη ο Κενεζαιος, Συ εξευρεις τον λογον τον οποιον ελαλησεν ο Κυριος προς τον Μωυσην, τον ανθρωπον του Θεου, περι εμου και σου εν Καδης-βαρνη?
7 J’avais 40 ans lorsque Moïse, le serviteur de Yahvé, m’envoya de Qadesh-Barné pour reconnaître le pays, et je lui ai fait mon rapport en toute sincérité.	7 ημην τεσσαρακοντα ετων ηλικιας, οτε με απεστειλεν ο Μωυσης ο δουλος του Κυριου απο Καδης-βαρνη δια να κατασκοπευσω την γην? και απηγγειλα προς αυτον λογον, οστις ητο εν τη καρδια μου?
8 Alors que mes frères qui étaient montés avec moi décourageaient le peuple, je suis resté fidèle à Yahvé mon Dieu.	8 οι αδελφοι μου ομως, οι συναναβαντες μετ' εμου, ενεκρωσαν την καρδιαν του λαου? αλλ' εγω ηκολουθησα εντελως Κυριον τον Θεον μου?
9 C’est pourquoi ce jour-là Moïse a fait ce serment: Le pays que ton pied a foulé sera ton héritage et celui de tes descendants pour toujours, parce que tu as suivi fidèlement Yahvé mon Dieu.	9 και ωμοσεν ο Μωυσης την ημεραν εκεινην λεγων, Εξαπαντος η γη, την οποιαν επατησαν οι ποδες σου, θελει εισθαι κληρονομια ιδικη σου και των υιων σου διαπαντος? διοτι εντελως ηκολουθησας Κυριον τον Θεον μου?
10 Cela fait 45 ans que Yahvé a adressé cette parole à Moïse alors qu’Israël marchait dans le désert, et Yahvé m’a conservé en vie comme il l’avait promis. J’ai maintenant 85 ans,	10 και τωρα, ιδου, ο Κυριος με εφυλαξε ζωντα, καθως ειπε, τα τεσσαρακοντα πεντε ταυτα ετη, αφ' ης ημερας ελαλησεν ο Κυριος τον λογον τουτον προς τον Μωυσην, οτε ο Ισραηλ επορευετο εν τη ερημω? και τωρα, ιδου, εγω ειμαι σημερον ογδοηκοντα πεντε ετων ηλικιας?
11 mais je suis encore aussi solide qu’au jour où Moïse m’a envoyé. Je suis aussi fort maintenant qu’autrefois, aussi bien pour combattre que pour aller et venir.	11 ετι και την σημερον ειμαι δυνατος, καθως την ημεραν οτε με απεστειλεν ο Μωυσης? ως ητο τοτε η δυναμις μου δια πολεμον και δια να εξερχωμαι και δια να εισερχωμαι?
12 Donne-moi donc cette montagne dont Yahvé a parlé ce jour-là. Tu l’as entendu toi-même alors: là se trouvent les Anakim, dans leurs villes grandes et fortifiées, mais Yahvé sera avec moi et je réussirai à les chasser comme Yahvé l’a dit.	12 τωρα λοιπον δος μοι το ορος τουτο, περι του οποιου ελαλησεν ο Κυριος την ημεραν εκεινην? διοτι συ ηκουσας την ημεραν εκεινην, οτι ειναι εκει Ανακειμ και πολεις μεγαλαι ωχυρωμεναι? εαν ο Κυριος ηναι μετ' εμου, εγω θελω δυνηθη να εκδιωξω αυτους, καθως ειπεν ο Κυριος.
13 Josué bénit Caleb fils de Yéfouné et lui donna Hébron en héritage.	13 Και ευλογησεν αυτον ο Ιησους και εδωκεν εις τον Χαλεβ τον υιον του Ιεφοννη την Χεβρων εις κληρονομιαν.
14 C’est pour cela qu’Hébron a fait partie jusqu’à ce jour de l’héritage de Caleb, fils de Yéfouné le Kénizite, car il avait suivi fidèlement Yahvé, le Dieu d’Israël.	14 Δια τουτο η Χεβρων αποκατεστη κληρονομια του Χαλεβ υιου του Ιεφοννη του Κενεζαιου εως της σημερον, διοτι εντελως ηκολουθησε Κυριον τον Θεον του Ισραηλ.
15 Hébron s’appelait autrefois Kiryat-Arba (cet Arba était en effet le grand homme des Anakim); et avec cela le pays se reposa de la guerre.	15 το δε ονομα της Χεβρων προτερον ητο Κιριαθ-αρβα? ητο δε ο Αρβα ανθρωπος μεγας μεταξυ των Ανακειμ. Και η γη ησυχασεν απο του πολεμου.