Actes des Apôtres 22

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 “Frères et pères, écoutez un peu, laissez-moi m’expliquer.”	1 Bracia i ojcowie, słuchajcie, co teraz do was powiem na swoją obronę.
2 Quand ils ont vu qu’il leur parlait en hébreu, ils se sont tenus plus tranquilles.	2 Usłyszawszy, że mówi w języku hebrajskim, uciszyli się jeszcze bardziej.
3 Il a alors continué: "Je suis né Juif, je suis de Tarse en Cilicie mais j’ai été éduqué ici dans cette ville. Avec Gamaliel comme maître, j’ai été instruit de la Loi de nos pères de la façon la plus correcte et j’étais fanatique pour Dieu comme vous l’êtes tous aujourd’hui.	3 Ja jestem Żydem - mówił - urodzonym w Tarsie w Cylicji. Wychowałem się jednak w tym mieście, u stóp Gamaliela otrzymałem staranne wykształcenie w Prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu, jak wy wszyscy dzisiaj służycie.
4 “J’ai donc poursuivi à mort ce Chemin: je faisais arrêter et mettre en prison les femmes comme les hommes.	4 Prześladowałem tę drogę, głosując nawet za karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety,
5 Le grand prêtre et tout le conseil des Anciens peuvent le dire: avec des lettres de pouvoir qu’ils m’ont données, je suis parti chez nos frères de Damas. Je devais faire arrêter ceux du Chemin qui s’y trouvaient et les ramener à Jérusalem pour y recevoir leur condamnation.	5 co może poświadczyć zarówno arcykapłan, jak cała starszyzna. Od nich otrzymałem też listy do braci i udałem się do Damaszku z zamiarem uwięzienia tych, którzy tam byli, i przyprowadzenia do Jerozolimy dla wymierzenia kary.
6 “J’étais sur la route et déjà proche de Damas quand, aux environs de midi, tout d’un coup il y a eu comme un éclair, une lumière qui du ciel se projetait sur moi.	6 W drodze, gdy zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba.
7 Je suis tombé à terre et j’ai entendu une voix qui me disait: ‘Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu?’	7 Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do mnie: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?
8 “J’ai répondu: ‘Qui es-tu, Seigneur?’ et lui m’a dit: ‘Je suis Jésus de Nazareth que tu persécutes.’	8 Kto jesteś, Panie? odpowiedziałem. Rzekł do mnie: Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty prześladujesz.
9 “Ceux qui m’accompagnaient avaient vu la lumière, mais ils n’entendaient pas celui qui me parlait.	9 Towarzysze zaś moi widzieli światło, ale głosu, który do mnie mówił, nie słyszeli.
10 Alors j’ai dit: ‘Seigneur, que dois-je faire?’ Le Seigneur m’a répondu: ‘Relève-toi, va à Damas et là on te dira ce que tu dois faire, comme c’est déjà prévu pour toi.’	10 Powiedziałem więc: Co mam czynić, Panie? A Pan powiedział do mnie: Wstań, idź do Damaszku, tam ci powiedzą wszystko, co masz czynić.
11 “La lumière avait été telle que je restais sans voir; mes compagnons m’ont donc pris par la main jusqu’à l’arrivée à Damas.	11 Ponieważ zaniewidziałem od blasku owego światła, przyszedłem do Damaszku prowadzony za rękę przez moich towarzyszy.
12 Il y avait là un certain Ananias, un homme très observant de la Loi: tous les Juifs installés là-bas en disent du bien.	12 Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Żydzi wydawali dobre świadectwo,
13 Il est venu me trouver et il m’a dit: ‘Frère Saul, recouvre la vue!’ Au même moment j’ai pu voir.	13 przyszedł, przystąpił do mnie i powiedział: Szawle, bracie, przejrzyj! W tejże chwili spojrzałem na niego,
14 Il m’a dit alors: ‘Le Dieu de nos pères t’a choisi d’avance pour connaître ses desseins, pour voir le Juste et entendre sa propre voix.	14 on zaś powiedział: Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego i Jego własny głos usłyszał.
15 Avec tout ce que tu as vu et entendu, tu lui rendras témoignage devant les personnes les plus diverses.	15 Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś.
16 Que te reste-t-il à faire? Reçois le baptême et invoque son Nom: ainsi tu seras lavé de tes péchés.’	16 Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!
17 “Après mon retour à Jérusalem, un jour où je priais au Temple, j’ai eu une extase.	17 A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie.
18 Je l’ai vu qui me disait: ‘N’attends pas davantage, sors au plus tôt de Jérusalem, car ils ne feront aucun cas de ton témoignage à mon sujet.’	18 Ujrzałem Go: Spiesz się i szybko opuść Jerozolimę - powiedział do mnie - gdyż nie przyjmą twego świadectwa o Mnie.
19 “J’ai répondu: ‘Seigneur, ils savent bien que j’emprisonnais ceux qui croient en toi et que je les faisais flageller dans les synagogues.	19 A ja odpowiedziałem: Panie, oni wiedzą, że zamykałem w więzieniach tych, którzy wierzą w Ciebie, i biczowałem w synagogach,
20 Et quand on a versé le sang d’Étienne, ton martyr, j’étais présent et j’étais d’accord. Même je gardais les vêtements de ceux qui le mettaient à mort.’	20 a kiedy przelewano krew Szczepana, Twego świadka, byłem przy tym i zgadzałem się, i pilnowałem szat jego zabójców.
21 Mais le Seigneur m’a dit: ‘Pars, je t’envoie au loin, vers les païens!’… ”	21 Idź - powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan.
22 Jusqu’à cette dernière phrase on avait écouté Paul. Mais alors ils se mirent à crier: "Débarrassez le monde de cet individu, il n’a pas le droit de vivre!”	22 Słuchali go aż do tych słów. Potem krzyknęli: Precz z ziemi z takim, nie godzi się bowiem, aby on żył!
23 Ils criaient, ils déchiraient leurs vêtements et soulevaient des nuages de poussière.	23 Kiedy oni krzyczeli i zrzucali szaty, i piaskiem ciskali w powietrze,
24 Le commandant ordonna de faire passer Paul dans la forteresse, puis il demanda de le flageller jusqu’à ce qu’on sache pourquoi on criait tellement contre lui.	24 trybun rozkazał wprowadzić go do twierdzy i biczowaniem wydobyć zeznanie, aby się dowiedzieć, dlaczego tak przeciwko niemu krzyczeli.
25 Mais quand on voulut lui enlever ses vêtements, Paul dit au centurion: "Avez-vous le droit de flageller un citoyen romain tant qu’il n’a pas été jugé?”	25 Czy wolno wam biczować obywatela rzymskiego? I to bez sądu? - odezwał się Paweł do stojącego obok setnika, gdy go związano rzemieniem.
26 Le centurion alla aussitôt trouver le commandant pour lui dire: "Il est romain, qu’est-ce que tu veux faire?”	26 Usłyszawszy to, setnik poszedł do trybuna i powiedział mu: Co chcesz robić? Bo ten człowiek jest Rzymianinem.
27 Le commandant s’approcha de Paul: "Dis-moi: tu es citoyen romain?” Paul répondit: "Oui.”	27 Trybun przyszedł i zapytał go: Powiedz mi, czy ty jesteś Rzymianinem? A on odpowiedział: Tak.
28 Le commandant fit cette réflexion: "J’ai dû payer cher pour acheter ce titre.” Paul lui dit: "Moi, je le suis de naissance.”	28 Ja za wielką sumę nabyłem to obywatelstwo - odrzekł trybun. A Paweł powiedział: A ja mam je od urodzenia.
29 Aussitôt se retirèrent les soldats qui devaient faire avouer Paul, et le commandant eut peur en pensant qu’il avait passé des chaînes à un citoyen romain.	29 Natychmiast też odstąpili od niego ci, co go mieli badać. Dowiedziawszy się, że jest Rzymianinem, trybun przestraszył się, że kazał go związać.
30 Le lendemain il fit délier Paul. Il voulait savoir avec certitude de quoi les Juifs l’accusaient. Il demanda aux grands prêtres de se réunir avec tout le Sanhédrin, et il fit descendre Paul pour qu’il s’explique devant eux.	30 Następnego dnia, chcąc dowiedzieć się dokładnie, o co go Żydzi oskarżali, zdjął z niego więzy, rozkazał zebrać się arcykapłanom i całemu Sanhedrynowi i wyprowadziwszy Pawła stawił go przed nimi.