Livre de Nahum 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Voyez déjà sur les montagnes les pieds du messager, de celui qui nous annonce la paix. Juda, reprends tes pèlerinages, accomplis tes vœux, car le brigand ne passera plus chez toi; il a été anéanti.	1 ιδου επι τα ορη οι ποδες ευαγγελιζομενου και απαγγελλοντος ειρηνην εορταζε ιουδα τας εορτας σου αποδος τας ευχας σου διοτι ου μη προσθησωσιν ετι του διελθειν δια σου εις παλαιωσιν συντετελεσται εξηρται
2 2:3 Yahvé ramène la gloire de Jacob, la gloire d’Israël; des ravageurs l’avaient ravagé, ils en avaient détruit les rejetons.	2 ανεβη εμφυσων εις προσωπον σου εξαιρουμενος εκ θλιψεως σκοπευσον οδον κρατησον οσφυος ανδρισαι τη ισχυι σφοδρα
3 2:2 Monte la garde sur tes remparts, veille sur tes chemins, prends courage et rassemble tes forces, car le Destructeur monte contre toi.	3 διοτι απεστρεψεν κυριος την υβριν ιακωβ καθως υβριν του ισραηλ διοτι εκτινασσοντες εξετιναξαν αυτους και τα κληματα αυτων διεφθειραν
4 Ses soldats portent le bouclier rouge, ses guerriers sont habillés de pourpre, ses chars en rangs serrés scintillent comme des torches, ses hommes ont le casque sur la tête.	4 οπλα δυναστειας αυτων εξ ανθρωπων ανδρας δυνατους εμπαιζοντας εν πυρι αι ηνιαι των αρματων αυτων εν ημερα ετοιμασιας αυτου και οι ιππεις θορυβηθησονται
5 Ils s’élancent à travers les rues et bondissent sur les places comme des torches enflammées, comme des éclairs de feu.	5 εν ταις οδοις και συγχυθησονται τα αρματα και συμπλακησονται εν ταις πλατειαις η ορασις αυτων ως λαμπαδες πυρος και ως αστραπαι διατρεχουσαι
6 Contre eux on fait appel aux plus vaillants, mais c’est un échec; ils s’élancent vers la muraille et mettent en place le bouclier.	6 και μνησθησονται οι μεγιστανες αυτων και φευξονται ημερας και ασθενησουσιν εν τη πορεια αυτων και σπευσουσιν επι τα τειχη και ετοιμασουσιν τας προφυλακας αυτων
7 Bientôt les portes sont enfoncées, se brisent, et dans le palais c’est la déroute.	7 πυλαι των ποταμων διηνοιχθησαν και τα βασιλεια διεπεσεν
8 On fait sortir la déesse, leur reine, on l’emmène captive; ses servantes sont en larmes, elles gémissent comme des colombes et se frappent les seins.	8 και η υποστασις απεκαλυφθη και αυτη ανεβαινεν και αι δουλαι αυτης ηγοντο καθως περιστεραι φθεγγομεναι εν καρδιαις αυτων
9 Ninive est comme un bassin dont les eaux s’échappent; on crie: “Arrêtez! Arrêtez!” Mais pas un ne se retourne.	9 και νινευη ως κολυμβηθρα υδατος τα υδατα αυτης και αυτοι φευγοντες ουκ εστησαν και ουκ ην ο επιβλεπων
10 On entend des cris: “Pillez l’argent, pillez l’or!” Ses richesses ne se pouvaient compter, quelle abondance de tout ce qu’on peut désirer!	10 διηρπαζον το αργυριον διηρπαζον το χρυσιον και ουκ ην περας του κοσμου αυτης βεβαρυνται υπερ παντα τα σκευη τα επιθυμητα αυτης
11 Pillage, ravage, carnage! Les habitants sont dans l’épouvante, leurs genoux tremblent, les plus courageux sont désemparés, et tous sont blancs de peur.	11 εκτιναγμος και ανατιναγμος και εκβρασμος και καρδιας θραυσμος και υπολυσις γονατων και ωδινες επι πασαν οσφυν και το προσωπον παντων ως προσκαυμα χυτρας
12 Qu’est devenu le repaire des lions, la caverne des lionceaux? N’est-ce pas là que le lion conduisait ses petits et nul ne les inquiétait?	12 που εστιν το κατοικητηριον των λεοντων και η νομη η ουσα τοις σκυμνοις ου επορευθη λεων του εισελθειν εκει σκυμνος λεοντος και ουκ ην ο εκφοβων
13 Le lion mettait en pièces pour nourrir ses petits, il déchirait pour ses lionnes; il remplissait de ses proies ses repaires, et ses cavernes, de ce qu’il avait chassé.	13 λεων ηρπασεν τα ικανα τοις σκυμνοις αυτου και απεπνιξεν τοις λεουσιν αυτου και επλησεν θηρας νοσσιαν αυτου και το κατοικητηριον αυτου αρπαγης
14 Mais voici que je viens vers toi - parole de Yahvé Sabaot. Tes chars partiront en fumée, l’épée dévorera tes lionceaux; la terre ne verra plus tes chasses et l’on n’entendra plus la voix de tes hommes.	14 ιδου εγω επι σε λεγει κυριος παντοκρατωρ και εκκαυσω εν καπνω πληθος σου και τους λεοντας σου καταφαγεται ρομφαια και εξολεθρευσω εκ της γης την θηραν σου και ου μη ακουσθη ουκετι τα εργα σου