Livre de Joël 2

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Sonnez du cor dans Sion, sonnez de la trompette sur ma sainte montagne; que tremblent tous les habitants, car le jour de Yahvé est proche: oui, il vient!	1 Dmijcie w róg na Syjonie, a wołajcie na górze mej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański, bo jest już bliski.
2 C’est un jour de ténèbres et d’obscurité, un jour de nuages et de sombres nuées. Voici venir, comme une ombre qui s’étend sur les monts, un peuple nombreux, puissant, comme il n’y en a jamais eu, comme il n’y en aura plus dans les années et les générations à venir.	2 Dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i mgły. Jak zorza poranna rozciąga się po górach lud wielki a mocny, któremu równego nie było od początku i nie będzie po nim nigdy aż do lat przyszłych pokoleń.
3 Devant lui le feu dévore, et derrière lui danse la flamme; devant lui la terre semble un jardin de paradis, derrière lui c’est un désert, une solitude: rien ne lui a échappé.	3 Przed nim ogień pożerający, a za nim płomień palący; ziemia ta jest przed nim jak ogród Eden, lecz po nim będzie pustym stepem i przed nim nikt nie ujdzie.
4 Leur aspect est celui des chevaux, ils courent comme des cavaliers;	4 Wygląd ich podobny do wyglądu koni, a będą biec jak rumaki,
5 c’est comme un bruit de chars qui bondissent sur les hauteurs, le bruit d’un feu violent qui dévore la paille, comme une armée immense rangée en bataille.	5 co skaczą po szczytach gór; jak turkot rydwanów i jak szum płomienia ognia, co pożera ściernisko, jak lud potężny, gotów do walki.
6 À ce spectacle les peuples tremblent, tous les visages sont abattus.	6 Przed nim narody lęk odczuwać będą, wszystkie twarze pobledną.
7 Comme des soldats les voici qui s’élancent, comme des assaillants ils escaladent la muraille; chacun fait son chemin sans que rien le détourne.	7 Jak bohaterowie pobiegną do szturmu, jak mężowie waleczni wdrapią się na mury, każdy z nich pójdzie swą drogą, a ze ścieżek swoich nie zstąpią.
8 Chacun va devant soi sans bousculer ses frères; ils foncent à travers les flèches et ne se dispersent pas.	8 Jeden drugiego nie przyciśnie, każdy pójdzie swoim szlakiem. I choć na oręż natrafią, ran nie odniosą.
9 Voici qu’ils se jettent sur la ville, courent sur les remparts, montent aux maisons et, comme des voleurs, entrent par les fenêtres.	9 Napadną na miasto, zdobędą mury, na domy się wdrapią, jak złodziej wtargną oknami.
10 En les voyant la terre s’effraie, les cieux s’agitent, soleil et lune s’assombrissent; les étoiles perdent leur éclat.	10 Przed nim drży ziemia, niebiosa się trzęsą, słońce i księżyc ulegają zaćmieniu, a gwiazdy tracą swą jasność.
11 Yahvé fait entendre son tonnerre à la tête de ses troupes, innombrables sont ses bataillons, et puissants pour exécuter ses ordres. Oui, le jour de Yahvé est grand, il est très redoutable: qui pourra l’affronter?	11 A Pan wydaje głos przed wojskiem swoim, gdyż bardzo liczny jest Jego obóz i pilni wykonawcy Jego rozkazów; wielki bowiem będzie dzień Pański i straszliwy bardzo. I któż go przetrzyma?
12 Revenez à moi de tout votre cœur - parole de Yahvé - il en est encore temps; jeûnez, pleurez et lamentez-vous.	12 Przeto i teraz jeszcze - wyrocznia Pana: Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, lament.
13 Déchirez vos cœurs et non vos habits; revenez vers Yahvé votre Dieu, car il est tendresse et pardon, lent à la colère, riche en miséricorde, il regrette bientôt le malheur qu’il a envoyé.	13 Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli.
14 Qui sait? Peut-être va-t-il se reprendre, regretter et laisser à la fin quelque bénédiction, pour que vous puissiez offrir oblations et libations à Yahvé votre Dieu?	14 Kto wie? Może znów pożałuje i pozostawi po sobie błogosławieństwo [plonów] na ofiarę z pokarmów i ofiarę płynną dla Pana Boga waszego.
15 Sonnez du cor dans Sion, ordonnez un jeûne, convoquez une assemblée.	15 Na Syjonie dmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie.
16 Réunissez le peuple, rassemblez les vieillards, réunissez les enfants et les nourrissons à la mamelle: même vous, jeunes mariés, sortez de votre chambre!	16 Zbierzcie lud, zwołajcie świętą społeczność, zgromadźcie starców, zbierzcie dzieci, i ssących piersi! Niech wyjdzie oblubieniec ze swojej komnaty a oblubienica ze swego pokoju!
17 Que les prêtres serviteurs de Yahvé pleurent entre le vestibule et l’autel; qu’ils disent: “Yahvé, prends pitié de ton peuple, ne permets pas que les tiens soient humiliés et que les païens s’en amusent. Pourquoi dirait-on parmi les peuples: Où est leur Dieu?”	17 Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy! Niech mówią: Przepuść, Panie, ludowi Twojemu i nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić mają między narodami: Gdzież jest ich Bóg?
18 Et voici que Yahvé s’est inquiété pour sa terre, il a eu pitié de son peuple.	18 I Pan zapalił się zazdrosną miłością ku swojej ziemi, i zmiłował się nad swoim ludem.
19 Yahvé a répondu, il a dit à son peuple: “Je vais vous envoyer le blé, le vin nouveau et l’huile fraîche; vous pourrez vous rassasier. Désormais je ne ferai plus rien qui vous attire le mépris des étrangers.	19 Odpowiedział Pan i rzekł swojemu ludowi: Oto Ja wam posyłam zboże i moszcz, i oliwę, i nasyćcie się nimi, i nie wydam was więcej na pohańbienie między poganami.
20 J’éloignerai de vous cet ennemi qui vient du nord, je le chasserai vers un pays désert et aride, son avant-garde vers la Mer Orientale, et les derniers vers la Mer Occidentale. Il s’en élèvera une odeur infecte, une vraie puanteur: voyez que Yahvé fait de grandes choses.”	20 Tego [nieprzyjaciela], co przychodzi z północy, oddalę od was, wypędzę go do ziemi suchej i spustoszonej; przednia jego straż obróci się ku morzu wschodniemu, a tylna jego straż ku morzu zachodniemu; i pozostanie po nim zaduch, i pozostanie zgnilizna, bo bardzo hardo sobie poczynał.
21 Terre, ne crains plus; sois toute à la joie et la fête, car Yahvé fait de grandes choses.	21 Nie lękaj się, ziemio! Raduj się i wesel, bo wielkie rzeczy uczynił Pan.
22 Bêtes des champs, ne craignez plus, car les pâturages du désert ont reverdi; de nouveau l’arbre porte des fruits, les figuiers et la vigne donnent leurs richesses.	22 Nie lękajcie się, polne zwierzęta, bo zielenią pokryło się pastwisko na stepie, bo drzewa [znów] rodzą owoce, drzewo figowe i krzew winny plon przynoszą.
23 Et vous, enfants de Sion, soyez heureux, réjouissez-vous en Yahvé votre Dieu, car dans sa justice il vous a donné à manger. Il fera venir sur vous les pluies: pluie d’automne et pluie de printemps comme autrefois.	23 I wy się weselcie, synowie Syjonu, radujcie się w Panu Bogu waszym, bo dał wam według sprawiedliwości deszcz jesienny i deszcz wiosenny, które wylał na was obficie jak przedtem.
24 Vos aires à battre se rempliront de blé, vos cuves déborderont de vin nouveau et d’huile.	24 I będą klepiska napełnione zbożem, a tłocznie będą opływały moszczem i oliwą.
25 Je vous dédommagerai pour les années qu’ont dévorées la sauterelle, le sauteur, le hanneton et le criquet - toute cette armée que j’avais envoyée contre vous.	25 W ten sposób wynagrodzę wam lata, które strawiła szarańcza, jelek, chasil i gazam, wielkie moje wojsko, które wysłałem przeciwko wam.
26 Vous mangerez et serez rassasiés, vous louerez le Nom de Yahvé votre Dieu qui a fait pour vous des merveilles.	26 Wówczas naprawdę będziecie mogli najeść się do sytości i chwalić będziecie imię Pana Boga waszego, który uczynił wam dziwne rzeczy, a lud mój nigdy nie będzie pohańbiony.
27 Vous saurez que je suis au milieu d’Israël, que je suis, moi Yahvé, votre Dieu et qu’il n’y en a pas d’autre; mon peuple ne connaîtra plus jamais la honte.	27 I poznacie, że wśród Izraela Ja jestem, że jestem Pan, Bóg wasz, a nie ma innego. Lud mój nie zazna więcej zawstydzenia.