Livre de Jérémie 17

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Le péché de Juda est écrit avec un poinçon de fer, une pointe de diamant; il est gravé sur la tablette de leur cœur et sur les cornes de leurs autels.	1 Η αμαρτια του Ιουδα ειναι γεγραμμενη με γραφιδα σιδηραν, με ονυχα αδαμαντινον, ενεχαραχθη επι της πλακος της καρδιας αυτων και επι των κερατων των θυσιαστηριων υμων?
2 Leurs autels et leurs pieux sacrés le rappellent, sous les arbres verts des hautes collines,	2 ωστε οι υιοι αυτων ενθυμουνται τα θυσιαστηρια αυτων και τα αλση αυτων, μετα των πρασινων δενδρων επι τους υψηλους λοφους.
3 et des buttes dans la plaine. Je vais effacer ton péché sur tout ton territoire: je distribuerai ta richesse et tous tes trésors.	3 Ω ορος μου εν τη πεδιαδι, θελω δωσει την περιουσιαν σου και παντας τους θησαυρους σου εις διαρπαγην και τους υψηλους σου τοπους κατα παντα τα ορια σου, δια την αμαρτιαν.
4 Tu devras céder l’héritage que je t’avais donné, je ferai de toi l’esclave de tes ennemis dans un pays que tu ne connais pas, car vous avez allumé le feu de ma colère et il ne s’arrêtera pas de brûler.	4 Και συ, μαλιστα αυτη συ, θελεις εκβληθη απο της κληρονομιας σου, την οποιαν εδωκα εις σε, και θελω σε καταδουλωσει εις τους εχθρους σου, εν γη την οποιαν δεν εγνωρισας? διοτι πυρ εξηψατε εν τω θυμω μου, το οποιον θελει καιεσθαι εις τον αιωνα.
5 Voici ce que dit Yahvé: Maudit soit l’homme qui met sa confiance dans un humain, qui fait d’un mortel son recours, et qui détourne son cœur de Yahvé.	5 Ουτω λεγει Κυριος? Επικαταρατος ο ανθρωπος, οστις ελπιζει επι ανθρωπον και καμνει σαρκα βραχιονα αυτου και του οποιου η καρδια απομακρυνεται απο του Κυριου.
6 Il sera comme le chardon dans la Steppe: il s’est fixé dans des lieux arides, dans les terres de sel où nul n’habite; il ne verra jamais arriver le bonheur.	6 Διοτι θελει εισθαι ως η αγριομυρικη εν ερημω, και δεν θελει ιδει οταν ελθη το αγαθον? αλλα θελει κατοικει τοπους ξηρους εν ερημω, γην αλμυραν και ακατοικητον.
7 Béni soit l’homme qui met sa confiance en Yahvé, et dont Yahvé est le recours.	7 Ευλογημενος ο ανθρωπος ο ελπιζων επι Κυριον και του οποιου ο Κυριος ειναι η ελπις.
8 Il est comme l’arbre planté au bord des eaux, qui allonge ses racines vers le ruisseau. Il ne craint pas lorsque vient la chaleur, son feuillage reste vert. Il ne craint pas les années sèches et porte toujours du fruit.	8 Διοτι θελει εισθαι ως δενδρον πεφυτευμενον πλησιον των υδατων, το οποιον εξαπλονει τας ριζας αυτου πλησιον του ποταμου, και δεν θελει ιδει οταν ερχηται το καυμα αλλα το φυλλον αυτου θελει θαλλει? και δεν θελει μεριμνησει εν τω ετει της ανομβριας ουδε θελει παυσει απο του να καμνη καρπον.
9 Plus que tout le cœur est complexe, il est mauvais: qui peut le comprendre?	9 Η καρδια ειναι απατηλη υπερ παντα και σφοδρα διεφθαρμενη? τις δυναται να γνωριση αυτην;
10 Moi, Yahvé, je sonde les cœurs, je mets à jour le fond du désir: je rends à chacun selon sa conduite, et je lui donne le fruit de ses actes.	10 Εγω ο Κυριος εξεταζω την καρδιαν, δοκιμαζω τους νεφρους, δια να δωσω εις εκαστον κατα τας οδους αυτου, κατα τον καρπον των εργων αυτου.
11 Celui qui amasse des richesses injustes est comme la perdrix couvant l’œuf qu’elle n’a pas pondu; au milieu de ses jours la richesse l’abandonne, et à la fin il n’est qu’un sot.	11 Καθως η περδιξ η επωαζουσα και μη νεοσσευουσα, ουτως ο αποκτων πλουτη αδικως θελει αφησει αυτα εις το ημισυ των ημερων αυτου και εις τα εσχατα αυτου θελει εισθαι αφρων.
12 Notre Sanctuaire est un trône élevé, glorieux;	12 Θρονος δοξης υψωμενος εξ αρχης ειναι ο τοπος του αγιαστηριου ημων.
13 Yahvé, tu es l’espoir d’Israël, quiconque t’abandonne sera confondu. Ceux qui se rebellent contre toi disparaîtront du pays, car ils ont abandonné la source d’eau vive.	13 Κυριε, η ελπις του Ισραηλ, παντες οι εγκαταλειποντες σε θελουσι καταισχυνθη και οι αποσταται εμου θελουσι γραφθη εν τη γη? διοτι εγκατελιπον τον Κυριον, την πηγην των ζωντων υδατων.
14 Guéris-moi, Yahvé, que je sois guéri, sauve-moi, que je sois sauvé: c’est vers toi toujours qu’est allée ma louange.	14 Ιασαι με, Κυριε, και θελω ιαθη? σωσον με και θελω σωθη? διοτι συ εισαι το καυχημα μου?
15 Voici qu’on me dit: “Encore une parole de Yahvé? Qu’elle se réalise donc!”	15 Ιδου, ουτοι λεγουσι προς εμε, Που ο λογος του Κυριου; ας ελθη τωρα.
16 Mais je ne te presse pas de faire venir le mal, je n’ai pas désiré les jours mauvais, tu le sais, tout ce que j’ai pu dire est clair pour toi.	16 Αλλ' εγω δεν απεσυρθην απο του να σε ακολουθω ως ποιμην, ουδε επεθυμησα την ημεραν της θλιψεως? συ εξευρεις τουτο? τα εξελθοντα εκ των χειλεων μου ησαν ενωπιον σου.
17 Ne me fais pas tomber dans l’épouvante, toi, mon refuge au jour du malheur.	17 Μη γεινης εις εμε τρομος? συ εισαι η ελπις μου εν ημερα συμφορας?
18 Que ceux qui me persécutent soient confondus, et que moi, je ne sois pas confondu! Qu’ils soient effrayés, et que moi je ne sois pas effrayé. Fais venir sur eux le jour du malheur, frappe-les, oui, frappe-les bien!	18 Ας καταισχυνθωσιν οι καταδιωκοντες με, εγω δε ας μη καταισχυνθω? ας τρομαξωσιν εκεινοι αλλ' ας μη τρομαξω εγω? φερε επ' αυτους ημεραν συμφορας και συντριψον αυτους διπλουν συντριμμα.
19 Une parole de Yahvé me fut adressée: Va et tiens-toi à la Porte-des-Fils-du-Peuple, par laquelle les rois de Juda entrent et sortent. Tu iras aussi aux autres portes de Jérusalem	19 Ουτως ειπε Κυριος προς εμε? Υπαγε και στηθι εν τη πυλη των υιων του λαου σου, δι' ης εισερχονται οι βασιλεις Ιουδα και δι' ης εξερχονται, και εν πασαις ταις πυλαις της Ιερουσαλημ?
20 et tu leur diras ceci: Écoutez la parole de Yahvé, rois de Juda, et vous tous gens de Juda qui habitez Jérusalem et qui passez par ces portes!	20 και ειπε προς αυτους, Ακουσατε τον λογον του Κυριου, βασιλεις Ιουδα και, πας ο Ιουδας και παντες οι κατοικοι της Ιερουσαλημ, οι εισερχομενοι δια των πυλων τουτων?
21 Voici ce que Yahvé a dit: Ne faites pas votre malheur, ne transportez pas de fardeaux le jour du sabbat, ne les faites pas entrer par les portes de Jérusalem.	21 ουτω λεγει Κυριος? Προσεχετε εις εαυτους, και μη βασταζετε φορτιον την ημεραν του σαββατου μηδε εμβιβαζετε δια των πυλων της Ιερουσαλημ?
22 Ne sortez pas de vos maisons avec un fardeau le jour du sabbat, ne faites aucun travail. Sanctifiez le jour du sabbat comme je l’ai commandé à vos pères.	22 μηδε εκφερετε φορτιον εκ των οικιων σας την ημεραν του σαββατου και μη καμνετε μηδεμιαν εργασιαν? αλλα αγιαζετε την ημεραν του σαββατου, καθως προσεταξα εις τους πατερας υμων?
23 Eux n’ont pas écouté, ils n’en ont pas tenu compte, mais ils ont fait la forte tête; ils n’ont pas entendu et n’ont pas accepté mes avertissements.	23 δεν υπηκουσαν ομως ουδε εκλιναν το ωτιον αυτων, αλλ' εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων δια να μη ακουσωσι και δια να μη δεχθωσι νουθεσιαν.
24 Mais si vous m’écoutez - parole de Yahvé - si vous ne faites entrer aucun fardeau par les portes de cette ville le jour du sabbat, si vous sanctifiez le jour du sabbat en ne faisant aucun travail,	24 Αλλ' εαν υπακουσητε εις εμε, λεγει Κυριος, ωστε να μη εμβιβαζητε φορτιον δια των πυλων της πολεως ταυτης την ημεραν του σαββατου, αλλα να αγιαζητε την ημεραν του σαββατου μη καμνοντες εν αυτη μηδεμιαν εργασιαν?
25 alors les portes de cette ville continueront de voir passer des rois successeurs de David. Ils entreront avec leurs chars et leurs chevaux, eux et leurs princes, tout comme les gens de Juda et les habitants de Jérusalem, et cette ville sera toujours habitée.	25 τοτε θελουσιν εισελθει δια των πυλων της πολεως ταυτης βασιλεις και αρχοντες καθημενοι επι του θρονου του Δαβιδ, εποχουμενοι επι αμαξας και ιππους, αυτοι και οι αρχοντες αυτων, οι ανδρες Ιουδα και οι κατοικοι της Ιερουσαλημ? και η πολις αυτη θελει κατοικεισθαι εις τον αιωνα.
26 On viendra des villes de Juda et des environs de Jérusalem, du pays de Benjamin et du Bas-Pays, de la montagne et du Négueb, pour offrir des holocaustes et des sacrifices, pour présenter des offrandes et de l’encens, pour offrir des actions de grâce dans le Temple de Yahvé.	26 Και θελουσιν ελθει εκ των πολεων Ιουδα και εκ των περιξ της Ιερουσαλημ και εκ της γης Βενιαμιν και εκ της πεδινης και εκ των ορεων και εκ του νοτου, φεροντες ολοκαυτωματα και θυσιας και προσφορας εξ αλφιτων και λιβανον, φεροντες ετι και προσφορας ευχαριστηριους εις τον οικον του Κυριου.
27 Mais si vous ne m’écoutez pas, si vous ne sanctifiez pas le jour du sabbat, si vous portez des fardeaux et que vous passez avec par les portes de Jérusalem le jour du sabbat, alors je mettrai le feu à ces portes, il dévorera les palais de Jérusalem et ne s’éteindra plus.	27 Αλλ' εαν δεν μου υπακουσητε, ωστε να αγιαζητε την ημεραν του σαββατου και να μη βασταζητε φορτιον και εμβιβαζητε εις τας πυλας της Ιερουσαλημ την ημεραν του σαββατου, τοτε θελω αναψει πυρ εν ταις πυλαις αυτης και θελει καταφαγει τα παλατια της Ιερουσαλημ και δεν θελει σβεσθη.