Livre d'Isaïe 63

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Qui est donc celui-ci qui arrive d’Édom, qui vient de Bosra vêtu de rouge? Son vêtement lui donne fière allure, il se redresse plein d’assurance: “C’est moi qui parle de justice et je suis puissant pour sauver.”	1 Któż to jest Ten, który przybywa z Edomu, z Bosry idzie w szatach szkarłatnych? Ten wspaniały w swoim odzieniu, który kroczy z wielką swą mocą? - To Ja jestem tym, który mówi sprawiedliwie, potężny w wybawianiu.
2 “Pourquoi ce rouge de ton manteau et ces habits tachés d’un fouleur au pressoir?”	2 Dlaczego krwawa jest Twoja suknia i szaty Twe jak u tego, co wygniata winogrona w tłoczni?
3 “J’étais seul pour fouler dans la cuve, personne de mon peuple n’est venu avec moi. Aussi dans ma colère je les ai écrasés, dans ma fureur je les ai piétinés, leur jus a giclé sur mes habits, il a taché tous mes vêtements.	3 Sam jeden wygniatałem je do kadzi, z narodów - ani jednego nie było ze Mną. Tłoczyłem je w moim gniewie i deptałem je w mojej porywczości. Posoka ich obryzgała Mi szaty i poplamiłem sobie całe odzienie.
4 Oui, j’avais fixé un jour de vengeance, l’année du rachat était venue.	4 Albowiem dzień pomsty był w moim sercu i nadszedł rok mojej odpłaty.
5 J’ai regardé: personne pour m’aider! J’étais déconcerté: pas un pour me soutenir! Alors j’ai agi par moi-même, ma fureur m’a donné des forces.	5 Rozglądałem się: nikt nie pomagał. Zdumiewałem się, a nie było kto by podtrzymał. Wówczas moje ramię przyszło Mi w pomoc i podtrzymała Mnie moja zapalczywość.
6 J’ai écrasé des peuples dans ma colère, dans ma fureur je les ai brisés et j’ai répandu à terre leur jus.”	6 Zdeptałem ludy w moim rozgniewaniu, starłem je w mojej zapalczywości, sprawiłem, że krew ich spłynęła na ziemię.
7 Je veux célébrer les bienfaits de Yahvé et dire ses louanges. Que n’a-t-il pas fait pour nous? Quelle bonté pour la maison d’Israël! Il leur a montré beaucoup de compassion, il leur a multiplié ses bienfaits!	7 Sławić będę dobrodziejstwa Pańskie, chwalebne czyny Pana, wszystko, co nam Pan wyświadczył, i wielką dobroć dla domu Izraela, jaką nam okazał w swoim miłosierdziu i według mnóstwa swoich łask.
8 Il avait dit: “Ils sont vraiment mon peuple, des fils qui ne décevront pas!” C’est pourquoi il s’est fait leur sauveur	8 Powiedział On: Na pewno ci są moim ludem, synami, którzy Mnie nie zawiodą! I stał się dla nich wybawicielem
9 dans leurs épreuves. Ce n’était pas un envoyé qui les sauvait, ce n’était pas un ange, mais sa Face; dans son amour et sa miséricorde il les rachetait lui-même. Il les a portés tout au long des temps anciens.	9 w każdym ich ucisku. To nie jakiś wysłannik lub anioł, lecz Jego oblicze ich wybawiło. W miłości swej i łaskawości On sam ich wykupił. On wziął ich na siebie i nosił przez wszystkie dni przeszłości.
10 Mais ils se sont révoltés; comme ils attristaient son Esprit saint, il s’est fait leur ennemi: il a combattu contre eux.	10 Lecz oni się zbuntowali i zasmucili Jego Świętego Ducha. Więc zmienił się dla nich w nieprzyjaciela; On zaczął z nimi walczyć.
11 Alors ils se sont souvenus des jours d’autrefois, des jours de Moïse: Où est le berger qui sauva des eaux son troupeau? Où est celui qui mit au milieu d’eux son Esprit saint,	11 Wtedy wspomnieli o dniach przeszłości, o słudze Jego, Mojżeszu. Gdzież Ten, który wydobył z wody pasterza swej trzody? Gdzież Ten, który tchnął w jego wnętrze swego Świętego Ducha?
12 qui aux côtés de Moïse, frappait de ses coups formidables, qui se rendit célèbre pour toujours en ouvrant les eaux devant eux?	12 Ten, który sprawił, że szło po prawicy Mojżesza Jego ramię chwalebne, i który rozdzielił wody przed nimi, zyskując sobie imię wieczyste,
13 Car il les a conduits sur le fond de la mer comme un cheval dans le désert; ils ont cheminé sans problèmes	13 który ich prowadził przez morskie głębiny jak konia na stepie, tak że się nie potknęli?
14 comme le bétail qui descend dans la vallée: l’Esprit de Yahvé les menait au repos. C’est ainsi que tu conduisais ton peuple, et c’est ce qui t’a valu ton renom.	14 Jak bydłu schodzącemu na dół na nizinę Duch Pański dał im wypoczynek. Tak prowadziłeś Twój lud, zyskując sobie imię chwalebne.
15 Regarde du haut des cieux et vois de ta résidence sainte et glorieuse. Où sont aujourd’hui tes soins jaloux et ta puissance, ta tendresse et ta miséricorde? Non, ne te ferme pas,	15 Spojrzyj z nieba i patrz z Twej stolicy, świętej i wspaniałej! Gdzie Twoja zazdrosna miłość i Twoja potęga? Gdzie poruszenie Twych uczuć? Miłosierdzia Twego nie powstrzymuj, proszę:
16 car tu es notre père. Abraham ne nous connaît plus, Israël ne sait plus rien de nous! C’est toi, Yahvé, qui es notre père, notre “rédempteur”. C’est là ton Nom depuis toujours!	16 Boś Ty naszym Ojcem! Zaiste, nie poznaje nas Abraham, Izrael nas nie uznaje; Tyś, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imię odwieczne.
17 Pourquoi, Yahvé, nous laisses-tu nous égarer loin de tes voies, pourquoi laisses-tu nos cœurs s’endurcir et ne plus te craindre? Pense à tes serviteurs, aux tribus de ton héritage: reviens!	17 Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa.
18 Pourquoi des méchants sont-ils entrés dans ton Saint-Lieu? Pourquoi nos ennemis ont-ils piétiné ton Sanctuaire?	18 Czemu bezbożni wtargnęli w Twoje święte miejsce, wrogowie nasi podeptali Twoją świątynię?
19 Depuis longtemps nous sommes un peuple que tu ne gouvernes plus et que ton Nom ne protège plus. Ah! Si tu déchirais les cieux, si tu descendais, les montagnes frémiraient devant toi.	19 Staliśmy się od dawna jakby ci, nad którymi Ty nie panujesz i którzy nie noszą Twego imienia. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił - przed Tobą skłębiły się góry,