Ecclésiaste 9

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 J’ai donc réfléchi à tout cela et j’ai vu clairement que les justes, les sages et leurs travaux, sont dans la main de Dieu. Lui, en veut-il? Ne veut-il pas? Les humains ne le savent pas: tout peut leur arriver.	1 Bo wszystko to rozważyłem i wszystko to zbadałem. Dlatego że sprawiedliwi i mędrcy, i ich czyny są w ręku Boga - zarówno miłość, jak i nienawiść - nie rozpozna człowiek tego wszystkiego, co przed oczyma jego się dzieje.
2 Et c’est déroutant que tous aient le même sort: le juste et le méchant, l’homme pur et celui qui ne l’est pas, celui qui offre des sacrifices et celui qui n’en offre pas, celui qui s’engage par un vœu et celui qui craint de le faire.	2 Wszystko jednakie dla wszystkich: Ten sam spotyka los sprawiedliwego, jak i złoczyńcę, tak czystego, jak i nieczystego, zarówno składającego ofiary, jak i tego, który nie składa ofiar; tak samo jest z dobrym, jak i z grzesznikiem, z przysięgającym, jak i z takim, którzy przysięgi się boi.
3 Voilà où est le mal dans tout ce qui se fait sous le soleil: tous ont le même sort; voilà pourquoi les fils d’Adam ont plein d’idées méchantes, et leurs pensées déraillent tout au long de leur vie en attendant de terminer chez les morts.	3 To złem jest wśród wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że jeden dla wszystkich jest los. A przy tym serce synów ludzkich pełne jest zła i głupota w ich sercu, dopóki żyją. A potem - do zmarłych!
4 Tant qu’on se voit parmi les vivants, on garde son assurance: “Chien vivant vaut mieux que lion mort.”	4 Bo któż stanowi wyjątek? Wszyscy żyjący mogą jeszcze mieć nadzieję - bo lepszy jest żywy pies niż lew nieżywy -
5 Les vivants savent qu’ils mourront; les morts, eux, ne savent rien. Ils n’ont plus rien à attendre: ils ne sont plus qu’un souvenir oublié.	5 ponieważ żyjący wiedzą, że umrą, a zmarli niczego zgoła nie wiedzą, zapłaty też więcej już żadnej nie mają, bo pamięć o nich idzie w zapomnienie.
6 Ils ont pu aimer, haïr, avoir des ambitions: tout s’est perdu et jamais plus ils ne prendront part à tout ce qui se fait sous le soleil.	6 Tak samo ich miłość, jak również ich nienawiść, jak też ich zazdrość - już dawno zanikły, i już nigdy więcej udziału nie mają żadnego we wszystkim, cokolwiek się dzieje pod słońcem.
7 Puisses-tu prendre plaisir au pain que tu manges et boire ton vin d’un cœur joyeux: ce sera un signe que Dieu est satisfait de ton travail.	7 Nuże więc! W weselu chleb swój spożywaj i w radości pij swoje wino! Bo już ma upodobanie Bóg w twoich czynach.
8 Puisses-tu porter toujours des habits blancs, et n’être pas à court d’huile pour parfumer ta tête.	8 Każdego czasu niech szaty twe będą białe, olejku też niechaj na głowę twoją nie zabraknie!
9 Jouis de la vie avec la femme que tu aimes, le temps que s’envolent les jours de ta vie. Car c’est là ta part en cette vie tout le temps que tu peines sous le soleil.	9 Używaj życia z niewiastą, którąś ukochał, po wszystkie dni marnego twego życia, których ci Bóg użyczył pod słońcem. Po wszystkie dni twej marności! Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie, jaki zadajesz sobie pod słońcem.
10 Tout ce qui sera à ta portée et que tu te sens capable de faire, fais-le; car au séjour des morts où tu t’en vas, il n’y a ni travaux, ni problèmes, ni connaissance, ni sagesse.	10 Każdego dzieła, które twa ręka napotka, podejmij się według twych sił! Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego ty zdążasz.
11 J’ai vu encore ceci sous le soleil: le plus rapide n’est pas sûr de gagner la course, ni le plus courageux de gagner la bataille; le pain n’est pas assuré pour les sages, ni la richesse pour les intelligents, ni la meilleure place pour celui qui sait y faire. Car pour tous il y a l’occasion et il y a la malchance.	11 A dalej widziałem pod słońcem, że to nie chyżym bieg się udaje, i nie waleczni w walce zwyciężają. Tak samo nie mędrcom chleb się dostaje w udziale ani rozumnym bogactwo, ani też nie uczeni cieszą się względami. o czas i przypadek rządzi wszystkim.
12 Personne ne sait quand viendra son heure: les fils d’Adam se voient surpris par le malheur comme le poisson pris dans la nasse, comme l’oiseau sur qui se referme le piège.	12 Bo też i nie zna człowiek swego czasu, jak ryby, które się łowi w sieć zdradliwą, i jak ptaki w sidła schwytane. Jak one, tak uwikłani zostaną ludzie w złej chwili, gdy spadnie na nich znienacka.
13 Parlons de sagesse: voici ce que j’ai vu sous le soleil, et qui ne m’a pas paru une petite chose.	13 Ale i taki przykład mądrości widziałem pod słońcem, a wielką mi się ona wydawała:
14 Il y avait une ville petite, avec peu d’habitants. Un grand roi se présente et l’assiège avec murs et fossés.	14 Małe miasteczko, i mężów w nim niewielu. I naszedł je potężny król, a wkoło je otoczywszy zbudował przeciwko niemu wielkie machiny oblężnicze.
15 Dans la ville, pourtant, il y a un homme plein d’astuce, un homme tout ordinaire, et grâce à son astuce la ville est sauvée. Mais c’était un homme tout ordinaire, et personne n’a plus pensé à lui.	15 I znalazł się w nim człowiek biedny, lecz mądry, i ten uratował miasto dzięki swej mądrości. A nikt nie pamięta o tym biednym człowieku.
16 Alors, moi je dis: la sagesse passe avant les exploits, mais quand il s’agit des pauvres, on méprise leur sagesse: ils peuvent parler, on ne les écoute pas.	16 Więc powiedziałem: Lepsza jest mądrość niż siła. Lecz mądrość biednego bywa w pogardzie, a słowa jego nie mają posłuchu.
17 Les paroles des sages, dites dans le calme, font plus d’effet que le tapage d’un chef d’écervelés.	17 Spokojne słowa mędrców więcej znaczą niż krzyk panującego wśród głupców.
18 La sagesse a plus de pouvoir que les armes: une seule personne qui s’en moque détruit beaucoup de bonnes choses.	18 Lepsza jest mądrość od narzędzi wojennych, lecz jeden grzesznik popsuć może wiele dobrego.