Livre de Tobit 7

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 En entrant dans Ekbatane, Tobie dit à Azarias: “Conduis-moi donc tout de suite chez notre frère Ragouël.” Il le conduisit donc à la maison de Ragouël; il était assis près de la porte de la cour. Ils le saluèrent les premiers et il répondit: “Frères, je vous salue, vous êtes les bienvenus.” Et il les fit entrer dans sa maison.	1 A kiedy Tobiasz wszedł do Ekbatany, rzekł do niego: Bracie Azariaszu, zaprowadź mnie prosto do naszego brata Raguela! I przyprowadził go do domu Raguela, i zastali go, jak siedział w bramie dziedzińca, i pierwsi go pozdrowili. A on im odpowiedział: Serdecznie was pozdrawiam, bracia, i mile witam zdrowych. I wprowadził ich do swego domu.
2 Il dit à sa femme Edna: “Comme ce jeune homme ressemble à mon frère Tobit!”	2 I rzekł do swej żony, Edny: O, jak podobny jest ten młodzieniec do brata mego, Tobiasza.
3 Edna leur demanda: “D’où êtes-vous, mes frères?” Ils répondirent: “Nous sommes des fils de Nephtali déportés à Ninive.”	3 A Edna zapytała go i rzekła do nich: Skąd jesteście, bracia? A oni jej odpowiedzieli: Jesteśmy z synów Neftalego, uprowadzonych do Niniwy.
4 Elle leur dit: “Connaissez-vous notre frère Tobit?” “Nous le connaissons” dirent-ils.	4 A ona im na to: Czy nie znacie wy naszego brata Tobiasza? I odpowiedzieli jej: Znamy go.
5 Alors elle ajouta: “Comment va-t-il?” “Il va bien.” répondirent-ils, et Tobie ajouta: “C’est mon père.”	5 I zapytała ich znowu: Czy jest on zdrów? I odpowiedzieli jej: Zdrów i żyje. I rzekł jej Tobiasz: On jest ojcem moim.
6 Aussitôt Ragouël se leva, il l’embrassa et il pleura.	6 Wtedy Raguel zerwał się, ucałował go i zaczął płakać. Potem odezwał się i przemówił do niego: Bądź błogosławiony, chłopcze, synu tak szlachetnego i dobrego ojca! O jakże wielkie nieszczęście, że oślepł, on mąż tak sprawiedliwy i czyniący miłosierdzie. I rzucił się na szyję Tobiasza, syna brata swego, i zaczął płakać.
7 Puis il lui dit: “Sois béni, mon enfant, ton père est un homme bon et excellent. Quel terrible malheur qu’un homme si bon et si généreux soit devenu aveugle!” Il tomba au cou de son frère Tobie et il pleurait; sa femme Edna et leur fille Sarra pleuraient également.	7 I żona Edna zapłakała, a także płakała ich córka Sara.
8 Ensuite, il fit tuer un mouton du troupeau et on prépara un bon repas.	8 I zabili baranka z trzody, i urządzili im gościnne przyjęcie.
9 Alors Tobie dit à Raphaël: “Frère Azarias, si tu demandais à Ragouël de me donner ma sœur Sarra?”	9 A kiedy się wykąpali i umyli, i zasiedli do uczty, rzekł Tobiasz do Rafała: Bracie Azariaszu, powiedz Raguelowi, aby mi dał moją siostrę Sarę za żonę.
10 En entendant ces paroles, Ragouël dit au jeune homme: “Mange et bois. Ne gâche pas ta soirée, personne n’a le droit d’épouser ma fille Sarra en dehors de toi, mon frère. Moi-même je ne suis pas libre de la donner à un autre, puisque tu es notre plus proche parent. Maintenant, mon enfant, je vais te parler franchement.	10 A Raguel posłyszał te słowa i rzekł do młodzieńca: Jedz i pij, i niech ci będzie dobrze tej nocy! Nie ma bowiem żadnego człowieka, oprócz ciebie, który by miał prawo wziąć Sarę, córkę moją, za żonę, bracie. Także i ja nie mam władzy dać jej innemu mężowi oprócz ciebie, ponieważ ty jesteś najbliższym krewnym. Ale teraz, moje dziecko, muszę ci powiedzieć prawdę:
11 Je l’ai donnée successivement à sept de nos frères, et tous sont morts dès le premier soir lorsqu’ils s’approchaient d’elle. Pour le moment mon enfant, mange et bois. Le Seigneur vous accordera sa grâce et sa paix.”	11 Dałem ją już siedmiu mężom spośród naszych braci i wszyscy umarli tej nocy, w której zbliżali się do niej. A teraz, dziecko, jedz i pij, a Pan będzie działał przez was.
12 Mais Tobie s’écria: “Je ne veux pas entendre parler de boire et de manger tant que tu n’auras pas réglé cette affaire!” Ragouël répondit: “Bien! Puisque selon la loi de Moïse elle t’appartient, c’est le Ciel qui décide de te la donner; reçois donc ta sœur. Désormais, tu es son frère et elle est ta sœur, elle t’est donnée aujourd’hui pour toujours. Le Seigneur du Ciel vous viendra en aide ce soir, mon fils, il vous donnera sa grâce et sa paix.”	12 I rzekł Tobiasz: Nie będę jadł i pił tak długo, dopóki ty nie rozstrzygniesz mojej sprawy. I rzekł mu Raguel: Ja to robię. Ona jest dana tobie zgodnie z postanowieniem księgi Prawa Mojżesza i niebo też postanowiło, abym ci ją dał. Weź więc swoją siostrę! Od teraz ty jesteś jej bratem, a ona twoją siostrą. Jest ona dana tobie od dziś na zawsze. Niech Pan nieba będzie, dziecko, łaskawy dla was tej nocy i niech okaże wam miłosierdzie i da pokój!
13 Ragouël fit donc appeler sa fille Sarra, il lui prit la main et la mit dans celle de Tobie, en disant: “Reçois-la selon la Loi et le décret écrits dans le livre de Moïse qui te la donne comme épouse. Prends-la, qu’elle arrive heureusement avec toi chez ton père. Que le Dieu du ciel vous accorde de faire un bon voyage sans incidents.”	13 Potem zawołał Raguel córkę swoją Sarę, i przyszła do niego. A on ujął jej rękę i oddał ją Tobiaszowi, i rzekł: Weź ją zgodnie z postanowieniem i wyrokiem zapisanym w księdze Prawa Mojżesza, że należy ci ją dać za żonę. Masz ją i zaprowadź ją w zdrowiu do swego ojca. A Bóg niebios niech was obdarzy pokojem!
14 Il se tourna ensuite vers la mère et lui demanda d’aller chercher une feuille pour écrire. Il rédigea alors le contrat de mariage selon lequel il donnait sa fille comme épouse à Tobie, en application de la Loi de Moïse. Après cela on se mit à table, on mangea et on but.	14 I zawołał jej matkę, i polecił, aby przyniosła zwój papirusu i napisał na nim zaświadczenie o zawartym małżeństwie i to, że daje mu ją za żonę, zgodnie z wyrokiem Prawa Mojżesza. Teraz dopiero zaczęto jeść i pić.
15 Ragouël appela sa femme Edna et lui dit: “Ma sœur, prépare la seconde chambre où tu la conduiras.”	15 A Raguel zawołał swoją żonę Ednę i rzekł do niej: Siostro, przygotuj inną sypialnię i wprowadź ją tam!
16 Elle s’en alla faire le lit de la chambre, comme il le lui avait demandé, et elle y conduisit sa fille. Alors elle se mit à pleurer sur elle, et tout en essuyant ses larmes, elle disait:	16 I udała się do sypialni, aby ją zasłać, jak jej polecił. I wprowadziła tam Sarę, i zaczęła płakać nad nią. Potem otarła łzy i rzekła do niej: Ufaj, córko, Pan nieba obdarzy cię radością w miejsce twego smutku. Ufaj, córko! I wyszła od niej.
17 “Aie confiance, ma fille! Que le Seigneur du Ciel change ton chagrin en joie! Aie confiance ma fille!” Et elle se retira.