Premier livre des Chroniques 14

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Hiram, roi de Tyr, envoya des messagers à David avec du bois de cèdre, des tailleurs de pierre et des charpentiers pour lui bâtir un palais.	1 και απεστειλεν χιραμ βασιλευς τυρου αγγελους προς δαυιδ και ξυλα κεδρινα και οικοδομους τοιχων και τεκτονας ξυλων του οικοδομησαι αυτω οικον
2 David sut alors que Yahvé l’avait établi roi sur Israël: son royaume était en train de monter pour le bien des Israélites.	2 και εγνω δαυιδ οτι ητοιμησεν αυτον κυριος επι ισραηλ οτι ηυξηθη εις υψος η βασιλεια αυτου δια τον λαον αυτου ισραηλ
3 David prit encore des femmes à Jérusalem: il en eut des fils et des filles.	3 και ελαβεν δαυιδ ετι γυναικας εν ιερουσαλημ και ετεχθησαν δαυιδ ετι υιοι και θυγατερες
4 Voici les noms de ces fils qui lui sont nés à Jérusalem: Chammoua, Chobab, Nathan, Salomon,	4 και ταυτα τα ονοματα αυτων των τεχθεντων οι ησαν αυτω εν ιερουσαλημ σαμαα ισοβααμ ναθαν σαλωμων
5 Yibhar, Élichoua, Elpalet,	5 και ιβααρ και ελισαε και ελιφαλετ
6 Noga, Népheg, Yafia,	6 και ναγε και ναφαγ και ιανουου
7 Élichama, Baalyada, Élifélèt.	7 και ελισαμαε και βαλεγδαε και ελιφαλετ
8 Quand les Philistins apprirent que David avait été consacré comme roi sur tout Israël, ils marchèrent tous sur lui pour le capturer. En apprenant cela, David partit à leur rencontre.	8 και ηκουσαν αλλοφυλοι οτι εχρισθη δαυιδ βασιλευς επι παντα ισραηλ και ανεβησαν παντες οι αλλοφυλοι ζητησαι τον δαυιδ και ηκουσεν δαυιδ και εξηλθεν εις απαντησιν αυτοις
9 Les Philistins arrivèrent et commencèrent à se déployer dans la vallée des Réphaïm.	9 και αλλοφυλοι ηλθον και συνεπεσον εν τη κοιλαδι των γιγαντων
10 David alors consulta Yahvé: “Dois-je attaquer les Philistins? Vas-tu me les livrer?” Yahvé lui répondit: “Attaque! Je te les livrerai!”	10 και ηρωτησεν δαυιδ δια του θεου λεγων ει αναβω επι τους αλλοφυλους και δωσεις αυτους εις τας χειρας μου και ειπεν αυτω κυριος αναβηθι και δωσω αυτους εις τας χειρας σου
11 Les Philistins montèrent vers Baal-Pérasim, et là David les battit. David dit: “Dieu a fait une brèche à travers eux comme ferait l’eau dans une digue.” C’est pour cela qu’on donna à ce lieu le nom de Baal-Pérasim.	11 και ανεβη εις βααλφαρασιν και επαταξεν αυτους εκει δαυιδ και ειπεν δαυιδ διεκοψεν ο θεος τους εχθρους μου εν χειρι μου ως διακοπην υδατος δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου διακοπη φαρασιν
12 Ils avaient abandonné là leurs dieux et David donna l’ordre de les brûler.	12 και εγκατελιπον εκει τους θεους αυτων και ειπεν δαυιδ κατακαυσαι αυτους εν πυρι
13 Les Philistins se déployèrent de nouveau dans la vallée.	13 και προσεθεντο ετι αλλοφυλοι και συνεπεσαν ετι εν τη κοιλαδι των γιγαντων
14 De nouveau David consulta Dieu, et Dieu lui répondit: “Ne les attaque pas de face mais contourne-les. Prépare-toi à les attaquer de l’autre côté près des micocouliers.	14 και ηρωτησεν δαυιδ ετι εν θεω και ειπεν αυτω ο θεος ου πορευση οπισω αυτων αποστρεφου απ' αυτων και παρεση αυτοις πλησιον των απιων
15 Quand tu entendras un bruit de pas dans le haut de ces arbres, lance ton attaque: c’est Dieu qui passe devant toi pour battre l’armée des Philistins.”	15 και εσται εν τω ακουσαι σε την φωνην του συσσεισμου των ακρων των απιων τοτε εξελευση εις τον πολεμον οτι εξηλθεν ο θεος εμπροσθεν σου του παταξαι την παρεμβολην των αλλοφυλων
16 David fit comme Yahvé le lui avait ordonné: ils battirent l’armée philistine depuis Gabaon jusqu’à Guézer.	16 και εποιησεν καθως ενετειλατο αυτω ο θεος και επαταξεν την παρεμβολην των αλλοφυλων απο γαβαων εως γαζαρα
17 La renommée de David s’étendit partout et Yahvé le rendit redoutable à toutes les nations.	17 και εγενετο ονομα δαυιδ εν παση τη γη και κυριος εδωκεν τον φοβον αυτου επι παντα τα εθνη