Premier livre des Rois 21

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Nabot de Yizréel avait une vigne juste à côté du palais d’Akab, roi de Samarie.	1 Po tych wydarzeniach stało się, co następuje. Nabot z Jizreel miał winnicę "w Jizreel" obok pałacu Achaba, króla Samarii.
2 Akab dit à Nabot: “Ta vigne est à côté de mon palais, donne-la moi pour que j’en fasse un jardin potager. À la place je te donnerai une vigne meilleure, ou si tu préfères, je te la paierai au prix qu’elle vaut.”	2 Achab zatem zwrócił się do Nabota mówiąc: Oddaj mi na własność twoją winnicę, aby została przerobiona dla mnie na ogród warzywny, gdyż ona przylega do mego domu. A ja za nią dam ci winnicę lepszą od tej, chyba że wydaje ci się słuszne, abym ci dał pieniądze jako zapłatę za nią.
3 Nabot répondit à Akab: “Que Yahvé me garde d’abandonner l’héritage de mes pères!”	3 Nabot zaś odpowiedział: Niech mnie broni Pan przed tym, bym miał ci oddać dziedzictwo mych przodków.
4 Akab rentra chez lui découragé et de très mauvaise humeur pour cette réponse de Nabot de Yizréel: “Je ne céderai pas l’héritage de mes pères.” Il se coucha sur son lit, tourna la tête contre le mur et refusa de manger.	4 Achab więc przyszedł do swego domu rozgoryczony i rozgniewany słowami, które Nabot z Jizreel wypowiedział do niego, a mianowicie: Nie dam tobie dziedzictwa moich przodków. Następnie położył się na swoim łożu, odwrócił twarz i nic nie jadł.
5 Jézabel, sa femme, vint le trouver et lui dit: “Pourquoi fais-tu cette tête-là? Pourquoi ne manges-tu pas?”	5 Niebawem przyszła do niego Izebel, jego żona, i zapytała go: Czemu duch twój jest tak rozgoryczony, że nic nie jesz?
6 Il lui répondit: “Je viens de dire à Nabot de Yizréel: Donne-moi ta vigne, je te la paierai ou, si tu préfères, je t’en donnerai une autre à la place. Mais il m’a répondu: je ne te donnerai pas ma vigne.”	6 On zaś jej odpowiedział: Bo rozmawiałem z Nabotem z Jizreel. Powiedziałem mu: Sprzedaj mi twoją winnicę za pieniądze albo, jeśli chcesz, dam ci zamiast niej inną winnicę. A on powiedział: Nie dam tobie mojej winnicy.
7 Alors sa femme Jézabel lui dit: “Te voilà bien là, roi d’Israël! Allez! Lève-toi, mange et cesse de faire cette tête. Je te donnerai, moi, la vigne de Nabot de Yizréel.”	7 Na to rzekła do niego Izebel, jego żona: To ty teraz tak sprawujesz rządy królewskie nad Izraelem? Wstań, jedz i bądź dobrej myśli. To ja ci dam winnicę Nabota z Jizreel.
8 Elle écrivit au nom du roi une lettre qu’elle scella avec le cachet du roi, elle l’envoya aux anciens et aux chefs de la ville, les voisins de Nabot.	8 Potem w imieniu Achaba napisała listy i opieczętowała jego pieczęcią, a następnie wysłała do starszyzny i dostojników, którzy byli w mieście, sąsiadujących z Nabotem.
9 Voici ce que disait cette lettre: “Proclamez un jeûne et placez Nabot face au peuple.	9 W listach tak napisała: Ogłoście post i posadźcie Nabota przed ludem.
10 Vous trouverez bien deux vauriens pour lui lancer cette accusation: Tu as maudit Dieu et le roi! Alors vous le ferez sortir et vous le tuerez à coups de pierres.”	10 Posadźcie też naprzeciw niego dwóch ludzi nikczemnych, by zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: Zbluźniłeś Bogu i królowi. Potem go wyprowadźcie i kamienujcie tak, aby zmarł.
11 Les gens de la ville, les anciens et les chefs qui habitaient avec Nabot, firent ce que Jézabel demandait dans la lettre qu’elle leur avait envoyée.	11 Jego współobywatele, starsi oraz dostojnicy, mieszkający w mieście, zrobili, jak im Izebel poleciła i jak było napisane w listach, które do nich wysłała..
12 Ils proclamèrent un jeûne et ils placèrent Nabot face au peuple.	12 A więc ogłosili post i posadzili Nabota przed ludem.
13 Alors arrivèrent les deux vauriens, ils se placèrent devant Nabot pour témoigner contre lui et devant tout le peuple ils dirent: “Nabot a maudit Dieu et le roi!” On le fit sortir hors de la ville et on le lapida. Et Nabot mourut.	13 Potem przyszło dwóch ludzi nikczemnych, którzy zasiadłszy wobec niego, zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: Nabot zbluźnił Bogu i królowi. Dlatego wyprowadzili go za miasto i ukamienowali go, wskutek czego zmarł.
14 On le fit savoir à Jézabel: “Nabot a été tué à coups de pierres.”	14 Sami zaś posłali do Izebel, aby powiedzieć: Nabot został ukamienowany i zmarł.
15 Dès que Jézabel apprit la mort de Nabot, elle dit à Akab: “Lève-toi, prends la vigne de Nabot de Yizréel, celui qui ne voulait pas te la donner pour son prix; il n’y a plus de Nabot, car Nabot est mort.”	15 Kiedy więc Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i zmarł, powiedziała Achabowi: Wstań, weź w posiadanie winnicę Nabota z Jizreel, której nie zgodził się dać ci za pieniądze, bo Nabot nie żyje, lecz umarł.
16 Lorsque Akab entendit que Nabot était mort, il se leva pour descendre à Yizréel et il prit possession de la vigne de Nabot.	16 Kiedy tylko Achab usłyszał, że Nabot umarł, zaraz wstał, aby zejść do winnicy Nabota z Jizreel i wziąć ją w posiadanie.
17 Mais la parole de Yahvé fut adressée à Élie de Tichbé:	17 Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe:
18 “Lève-toi, descends à la rencontre d’Akab roi d’Israël. Il est en ce moment à Samarie, il est allé à la vigne de Nabot pour en prendre possession.	18 Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie.
19 Tu lui diras cette parole de Yahvé: Tu assassines, et ensuite tu prends l’héritage! Écoute donc ceci: là où les chiens ont léché le sang de Nabot, les chiens lécheront aussi ton propre sang.”	19 I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś [winnicę]? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew.
20 Akab dit à Élie: “Te voilà! mon ennemi m’a surpris!” Élie répondit: “Oui, je t’ai surpris, car tu t’es vendu pour faire ce qui est mal aux yeux de Yahvé.	20 Achab odpowiedział na to Eliaszowi: Już znalazłeś mnie, mój wrogu? Wówczas [Eliasz] rzekł: Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana, "aby Go obrażać".
21 Aussi vais-je faire venir le malheur sur toi. Je balaierai derrière toi, je ferai disparaître tous les mâles de la maison d’Akab, qu’ils soient esclaves ou hommes libres en Israël.	21 Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet chłopca, niewolnika i wolnego w Izraelu,
22 Puisque tu m’as mis en colère et que tu as fait pécher Israël, je rendrai ta maison semblable à la maison de Jéroboam, fils de Nabat, et à la maison de Bacha, fils d’Ahiya.”	22 i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie do gniewu pobudziłeś i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela.
23 Il y eut aussi une parole de Yahvé au sujet de Jézabel: “Les chiens mangeront Jézabel au pied du mur de Yizréel.	23 Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel.
24 Celui de la maison d’Akab qui mourra dans la ville sera dévoré par les chiens, et celui qui mourra dans la campagne sera mangé par les oiseaux du ciel.”	24 Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki powietrzne.
25 Il ne s’est trouvé vraiment personne comme Akab pour se vendre et faire ce qui est mal aux yeux de Yahvé; il faut dire que sa femme Jézabel l’y entraînait.	25 Naprawdę, nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go żona jego Izebel.
26 Il s’est conduit de façon épouvantable, il a servi les idoles comme le faisaient les Amorites que Yahvé avait chassés devant les Israélites.	26 Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów.
27 En entendant les paroles d’Élie, Akab déchira ses vêtements, il s’habilla avec un sac et jeûna; il dormait avec son sac et marchait lentement.	27 Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził pokornie.
28 Alors la parole de Yahvé fut adressée à Élie de Tichbé:	28 Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe:
29 “As-tu remarqué comment Akab a fait pénitence devant moi? Puisqu’il a fait pénitence devant moi, je ne ferai pas venir le malheur durant sa vie, je le ferai venir sur sa maison durant la vie de son fils.”	29 Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie dopuszczę nieszczęścia za jego życia. Nieszczęście dopuszczę na jego ród za życia jego syna.