Livre de la Genèse 6

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Les hommes commençaient à devenir nombreux sur la surface de la terre et des filles leur étaient nées.	1 και εγενετο ηνικα ηρξαντο οι ανθρωποι πολλοι γινεσθαι επι της γης και θυγατερες εγενηθησαν αυτοις
2 Les fils de Dieu virent que les filles des hommes étaient belles, et ils prirent pour femmes toutes celles qu’ils avaient remarquées.	2 ιδοντες δε οι υιοι του θεου τας θυγατερας των ανθρωπων οτι καλαι εισιν ελαβον εαυτοις γυναικας απο πασων ων εξελεξαντο
3 Aussi Yahvé dit: “Mon esprit ne restera pas pour toujours dans l’homme car il n’est que chair, sa vie ne dépassera plus 120 ans.”	3 και ειπεν κυριος ο θεος ου μη καταμεινη το πνευμα μου εν τοις ανθρωποις τουτοις εις τον αιωνα δια το ειναι αυτους σαρκας εσονται δε αι ημεραι αυτων εκατον εικοσι ετη
4 Il y eut des géants sur la terre en ce temps-là, et même après, lorsque les fils de Dieu venaient vers les filles des hommes et qu’elles enfantaient: ainsi naquirent les héros des temps anciens, ces hommes célèbres.	4 οι δε γιγαντες ησαν επι της γης εν ταις ημεραις εκειναις και μετ' εκεινο ως αν εισεπορευοντο οι υιοι του θεου προς τας θυγατερας των ανθρωπων και εγεννωσαν εαυτοις εκεινοι ησαν οι γιγαντες οι απ' αιωνος οι ανθρωποι οι ονομαστοι
5 Yahvé vit que la méchanceté de l’homme sur la terre était grande et que dans son cœur il n’y avait de place que pour le mal.	5 ιδων δε κυριος ο θεος οτι επληθυνθησαν αι κακιαι των ανθρωπων επι της γης και πας τις διανοειται εν τη καρδια αυτου επιμελως επι τα πονηρα πασας τας ημερας
6 Yahvé se repentit d’avoir fait l’homme sur la terre et il en fut tout triste.	6 και ενεθυμηθη ο θεος οτι εποιησεν τον ανθρωπον επι της γης και διενοηθη
7 Yahvé dit: “Je supprimerai de la surface de la terre les hommes que j’ai créés; et avec les hommes, les animaux des champs, les reptiles et les oiseaux du ciel, car je me repens de les avoir faits.”	7 και ειπεν ο θεος απαλειψω τον ανθρωπον ον εποιησα απο προσωπου της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και απο ερπετων εως των πετεινων του ουρανου οτι εθυμωθην οτι εποιησα αυτους
8 Mais Noé trouva grâce aux yeux de Yahvé.	8 νωε δε ευρεν χαριν εναντιον κυριου του θεου
9 Voici l’histoire de Noé. Noé était un homme juste et droit parmi ses contemporains: Noé marchait avec Dieu.	9 αυται δε αι γενεσεις νωε νωε ανθρωπος δικαιος τελειος ων εν τη γενεα αυτου τω θεω ευηρεστησεν νωε
10 Noé engendra trois fils: Sem, Kam et Japhet.	10 εγεννησεν δε νωε τρεις υιους τον σημ τον χαμ τον ιαφεθ
11 La terre devint mauvaise aux yeux de Dieu: elle était remplie de violence.	11 εφθαρη δε η γη εναντιον του θεου και επλησθη η γη αδικιας
12 Dieu regarda la terre: elle était complètement corrompue parce que tout être sur la terre suivait les chemins du mal.	12 και ειδεν κυριος ο θεος την γην και ην κατεφθαρμενη οτι κατεφθειρεν πασα σαρξ την οδον αυτου επι της γης
13 Dieu dit alors à Noé: “J’ai décidé la fin de tous les êtres vivants, car ils remplissent la terre de violence, je vais les supprimer de la terre.	13 και ειπεν ο θεος προς νωε καιρος παντος ανθρωπου ηκει εναντιον μου οτι επλησθη η γη αδικιας απ' αυτων και ιδου εγω καταφθειρω αυτους και την γην
14 Fabrique-toi donc une arche en bois de cyprès; tu feras des niches dans l’arche et tu l’enduiras de goudron à l’intérieur et à l’extérieur.	14 ποιησον ουν σεαυτω κιβωτον εκ ξυλων τετραγωνων νοσσιας ποιησεις την κιβωτον και ασφαλτωσεις αυτην εσωθεν και εξωθεν τη ασφαλτω
15 Voici comment tu la fabriqueras: sa longueur sera de 300 coudées, sa largeur de 50 coudées, sa hauteur de 30 coudées.	15 και ουτως ποιησεις την κιβωτον τριακοσιων πηχεων το μηκος της κιβωτου και πεντηκοντα πηχεων το πλατος και τριακοντα πηχεων το υψος αυτης
16 Tu feras un toit pour l’arche et tu laisseras un espace libre d’une coudée entre le haut des côtés et le toit. Tu placeras la porte de l’arche sur le côté et tu feras un premier, un deuxième et un troisième étage.	16 επισυναγων ποιησεις την κιβωτον και εις πηχυν συντελεσεις αυτην ανωθεν την δε θυραν της κιβωτου ποιησεις εκ πλαγιων καταγαια διωροφα και τριωροφα ποιησεις αυτην
17 “Je vais amener sur la terre les eaux du déluge afin de détruire tout être qui a un souffle de vie sous le ciel: tout ce qui existe sur la terre périra.	17 εγω δε ιδου επαγω τον κατακλυσμον υδωρ επι την γην καταφθειραι πασαν σαρκα εν η εστιν πνευμα ζωης υποκατω του ουρανου και οσα εαν η επι της γης τελευτησει
18 Mais j’établirai mon alliance avec toi et tu entreras dans l’arche, toi, tes fils, ta femme et les femmes de tes fils avec toi.	18 και στησω την διαθηκην μου προς σε εισελευση δε εις την κιβωτον συ και οι υιοι σου και η γυνη σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου
19 Tu feras entrer aussi dans l’arche deux animaux de chaque espèce, un mâle et une femelle. Tu feras ainsi pour tout être vivant, pour les garder vivants avec toi.	19 και απο παντων των κτηνων και απο παντων των ερπετων και απο παντων των θηριων και απο πασης σαρκος δυο δυο απο παντων εισαξεις εις την κιβωτον ινα τρεφης μετα σεαυτου αρσεν και θηλυ εσονται
20 Il en viendra vers toi deux de chaque espèce: des oiseaux selon leur espèce, des animaux des champs selon leur espèce, de tous les reptiles de la terre selon leur espèce. Ainsi tu les garderas en vie.	20 απο παντων των ορνεων των πετεινων κατα γενος και απο παντων των κτηνων κατα γενος και απο παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης κατα γενος αυτων δυο δυο απο παντων εισελευσονται προς σε τρεφεσθαι μετα σου αρσεν και θηλυ
21 Tu te procureras de tout aliment qui se mange, tu en feras provision pour que vous ayez à manger, toi comme eux.”	21 συ δε λημψη σεαυτω απο παντων των βρωματων α εδεσθε και συναξεις προς σεαυτον και εσται σοι και εκεινοις φαγειν
22 Noé fit tout comme Dieu le lui avait ordonné.	22 και εποιησεν νωε παντα οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος ουτως εποιησεν