Proverbia 14
12345678910111213141516171819202122232425262728293031
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Sapiens mulier ædificat domum suam ; insipiens exstructam quoque manibus destruet. | 1 La donna saggia edifica la sua casa; la stolta distrugge colle sue mani quella, che era già edificata. |
2 Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via. | 2 Chi cammina per la via retta, e teme Dio, è disprezzato da chi batte la strada dell'ignominia. |
3 In ore stulti virga superbiæ ; labia autem sapientium custodiunt eos. | 3 La bocca dello stolto è verga di superbia; ma le labbra dei saggi sono la loro sicurezza. |
4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis. | 4 Dove mancano i bovi, è vuota la mangiatoja; dove sono le grasce in gran copia, ivi si riconosce la forza de' bovi. |
5 Testis fidelis non mentitur ; profert autem mendacium dolosus testis. | 5 Il testimone fedele non dirà menzogna, ma il falso testimone vomiterà menzogne. |
6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit ; doctrina prudentium facilis. | 6 Il derisore cerca la sapienza, e non la trova: i prudenti si istruiscono agevolmente. |
7 Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ. | 7 Cammina al contrario dello stolto: egli non conosce i dettami della prudenza. |
8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans. | 8 La saggezza dell'uom prudente sta in conoscere la sua strada: l'imprudenza degli stolti li mena fuori di strada. |
9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia. | 9 Lo stolto si burlerà del peccato: ma la grazia avrà sua stanza trai giusti. |
10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. | 10 Il cuore (di ciascheduno) conosce l'afflizione dell'anima sua; e il gaudio di lui noi penetrerà un estraneo. |
11 Domus impiorum delebitur : tabernacula vero justorum germinabunt. | 11 La casa degli empj sarà spiantata: ma i padiglioni de'giusti saranno floridi. |
12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem. | 12 Havvi una strada, che all'uomo sembra diritta; ma la sua fine mena a morte. |
13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. | 13 Il riso sarà mescolato col dolore: e il pianto succederà all'allegrezza. |
14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. | 14 Lo stolto si pascerà del suo modo di vivere: ma l'uomo dabbene sta meglio di lui. |
15 Innocens credit omni verbo ; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni ; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus. | 15 L'uom senza sperienza credè ad ogni parola: ma l'uomo cauto bada, dove mettere i piedi. Il figliuolo, che non ha sincerità, non avrà bene: riusciranno felicemente le cose sue al servo prudente, e le sue vie saranno felici. |
16 Sapiens timet, et declinat a malo ; stultus transilit, et confidit. | 16 Il saggio teme, e schiva il male: lo stolto va avanti, e non ha paura. |
17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. | 17 L'uomo impaziente agirà da stolto: l'uomo tìnto diventa odioso. |
18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam. | 18 Gli imprudenti avranno per loro retaggio la stoltezza, e i prudenti saran coronati di scienza. |
19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum. | 19 Giaceranno i cattivi ai piedi de' buoni: e gli empj dinanzi alle porte de' giusti. |
20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit : amici vero divitum multi. | 20 Il povero è avuto a noia anche da' suoi prossimi: i ricchi hanno molti amici. |
21 Qui despicit proximum suum peccat ; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit. | 21 Pecca chi disprezza il suo prossimo: e chi ha misericordia del povero, sarà beato. Chi crede nel Signore ama la misericordia. |
22 Errant qui operantur malum ; misericordia et veritas præparant bona. | 22 Sono in errore quelli, che fanno il male: la misericordia, e la verità pre parano i beni. |
23 In omni opere erit abundantia ; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas. | 23 Dovunque si lavora, ivi sarà l'abbondanza: dove molto si parla, vi sarà l'indigenza. |
24 Corona sapientium divitiæ eorum ; fatuitas stultorum imprudentia. | 24 Corona de'saggj son le loro ric chezze: la stoltezza resta agli stolti. |
25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. | 25 Il testimone fedele è liberatore degli uomini; il furbo spaccia menzogne. |
26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes. | 26 Nel timor del Signore trovasi fiducia costante; e i figliuoli di lui conser veranno speranza. |
27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis. | 27 Il timor del Signore sorgente di vita: ei fa, che si schivino le rovine mortali. |
28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis. | 28 La dignità del re sta nella moltitudine del popolo: ed è disonore del principe la scarsezza dei sudditi. |
29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam. | 29 Chi è paziente si governa con molta prudenza: ma l'impaziente fa manifesta la sua stoltezza. |
30 Vita carnium sanitas cordis ; putredo ossium invidia. | 30 La sanità del cuore da vita alla carne: l'invidia è tarlo delle ossa. |
31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ; honorat autem eum qui miseretur pauperis. | 31 Chi opprime il mendico, fa contumelia al suo Creatore: ma a lui rende onore, chi ha compassione del povero. |
32 In malitia sua expelletur impius : sperat autem justus in morte sua. | 32 La sua malizia darà all'empio la spinta: ma il giusto nella sua morte ha speranza; |
33 In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet. | 33 Nel cuore dell'uom prudente abita la sapienza, ed egli illuminerà qualunque ignorante. |
34 Justitia elevat gentem ; miseros autem facit populos peccatum. | 34 La giustizia fa grande una nazione: ma il peccato fa infelici i popoli. |
35 Acceptus est regi minister intelligens ; iracundiam ejus inutilis sustinebit. | 35 Il ministro intelligente è grato al re: quello, che non è buono a nulla, proverà il suo sdegno. |