Scrutatio

Sabato, 1 giugno 2024 - San Giustino ( Letture di oggi)

Psalmi 87


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ.1 Cantico del salmo, de' figliuoli di Core, in fine per Maelet a rispondere; l' intelletto di Eman (Israelita ovver) Ezraita.
2 Domine, Deus salutis meæ,
in die clamavi et nocte coram te.
2 Signore Iddio della salute mia, nel giorno gridai e nella notte dinanzi a te.
3 Intret in conspectu tuo oratio mea,
inclina aurem tuam ad precem meam.
3 In tuo cospetto entri la orazione mia; abbassa l'orecchia tua al prego mio.
4 Quia repleta est malis anima mea,
et vita mea inferno appropinquavit.
4 Però che l'anima mia è riempiuta di mali, e la mia vita hassi appressata all' inferno.
5 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum,
factus sum sicut homo sine adjutorio,
5 Approssimato sono co' descendenti nel lago; fatto sono come l'uomo senza aiuto, tra' morti libero;
6 inter mortuos liber ;
sicut vulnerati dormientes in sepulchris,
quorum non es memor amplius,
et ipsi de manu tua repulsi sunt.
6 come gli feriti dormenti ne' sepolcri, de' quali più non ti ricordi; ed egli sono gittati dalla mano tua.
7 Posuerunt me in lacu inferiori,
in tenebrosis, et in umbra mortis.
7 Hannomi posto nel lago profondo; ne [gli] oscuri e nell' ombra di morte.
8 Super me confirmatus est furor tuus,
et omnes fluctus tuos induxisti super me.
8 Sopra me egli è confirmato il furore tuo; e inducesti tutte l' onde tue sopra di me.
9 Longe fecisti notos meos a me ;
posuerunt me abominationem sibi.
Traditus sum, et non egrediebar ;
9 (Ma) lungi facesti esser gli amici miei da me; me puosero abominazione a sè.
10 oculi mei languerunt præ inopia.
Clamavi ad te, Domine, tota die ;
expandi ad te manus meas.
10 Sonli stato dato, e fuori non usciva; gli occhii miei s'infirmorono per la grande povertà.
11 Numquid mortuis facies mirabilia ?
aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ?
11 A te gridai, Signore, tutto il giorno; a te ho stese le mani mie.
12 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam,
et veritatem tuam in perditione ?
12 Tra' morti farai tu meraviglie, ovver li medici susciteranno, e a te confesseranno?
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ?
et justitia tua in terra oblivionis ?
13 E racconterà alcuno nel sepolcro la misericordia tua, e nella perdizione la verità tua?
14 Et ego ad te, Domine, clamavi,
et mane oratio mea præveniet te.
14 E nelle tenebre saranno conosciute le tue maraviglie, e la tua giustizia (sarà) nella terra di dimenticanza?
15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam ;
avertis faciem tuam a me ?
15 E io a te, Signore, griderò; e per tempo verrà la mia orazione a te.
16 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ;
exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
16 Il perchè rifiuti l'orazione mia, volgi la faccia tua da me?
17 In me transierunt iræ tuæ,
et terrores tui conturbaverunt me :
17 Io son povero, e in fatiche dalla gioventù mia; ma esaltato, sono umiliato e conturbato.
18 circumdederunt me sicut aqua tota die ;
circumdederunt me simul.
18 In me passorono l'ire tue; li terrori tuoi conturborono me.
19 Elongasti a me amicum et proximum,
et notos meos a miseria.
19 Hannomi attorniato come acqua in tutto il giorno; hannomi attorniato insieme.
20 Hai fatto da lungi l'amico e il prossimo, e' miei conoscenti dalla miseria.