Jó 16
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Respondens autem Job, dixit : | 1 Job respondió, diciendo: |
2 Audivi frequenter talia : consolatores onerosi omnes vos estis. | 2 Ya escuché muchos discursos semejantes ¡tristes consoladores son todos ustedes! |
3 Numquid habebunt finem verba ventosa ? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ? | 3 ¿Terminarán de una vez las palabras en el aire? ¿Qué es lo que te incita a replicar así? |
4 Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea : | 4 También yo hablaría como ustedes, si ustedes estuvieran en mi lugar. Los ensordecería con palabras y les haría gestos de conmiseración. |
5 consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos ; | 5 Los reconfortaría con mi boca y mis labios no dejarían de moverse. |
6 roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis. | 6 Pero si hablo, no se alivia mi dolor; si me callo, tampoco se aparta de mí. |
7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me. | 7 Porque ahora, él me ha extenuado y desolado, todos sus temores |
8 Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei. | 8 me tienen acorralado; se levanta contra mí con testigo, mi debilidad me acusa en mi propia cara. |
9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi. | 9 Su ira me desgarra y me hostiga, él rechina sus dientes contra mí. Mi adversario me atraviesa con la mirada; |
10 Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis : hostis meus terribilibus oculis me intuitus est. | 10 ellos abrieron sus fauces contra mí. me golpearon con desprecio las mejillas, se confabularon todos contra mí. |
11 Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam : satiati sunt pœnis meis. | 11 Dios me entrega al poder del injusto, me arroja en manos de los malvados. |
12 Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit. | 12 Yo estaba tranquilo y él me destrozó, me tomó por el cuello y me hizo pedazos. Me puso como blanco ante él, |
13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum : tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum. | 13 sus flechas vuelan a mi alrededor. Traspasa mis riñones sin piedad y derrama por tierra mi hiel. |
14 Circumdedit me lanceis suis ; convulneravit lumbos meos : non pepercit, et effudit in terra viscera mea. | 14 Abre en mí una brecha tras otra, arremete contra mí como un guerrero. |
15 Concidit me vulnere super vulnus : irruit in me quasi gigas. | 15 Llevo cosido un cilicio a mi piel, tengo hundida la frente en el polvo. |
16 Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam. | 16 Mi rostro está enrojecido por el llanto y la oscuridad envuelve mis pupilas. |
17 Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt. | 17 Sin embargo, no hay violencia en mis manos y mi plegaria es pura. |
18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces. | 18 ¡Tierra, no cubras mi sangre, que no haya un lugar de descanso para mi clamor! |
19 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus : | 19 Aún ahora, mi testigo está en el cielo y mi garante, en las alturas. |
20 ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis. | 20 Mis amigos se burlan de mí, mientras mis ojos derraman lágrimas ante Dios. |
21 Verbosi amici mei : ad Deum stillat oculus meus : | 21 ¡Que él sea árbitro entre un hombre y Dios, como entre un hombre y su prójimo! |
22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo. | 22 Porque mis años están contados y voy a emprender el camino sin retorno. |
23 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo. |