1 Figliuolo mio, se tu accettarai i miei parlari, e i miei precetti asconderai appresso a te, | 1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω |
2 [acciò] che le tue orecchie audano la sapienza; inclina il cor tno a cognoscer la prudenza. | 2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου |
3 Se tu invocherai la sapienza, e chinerai il cor tuo alla prudenza; | 3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη |
4 se tu la cercherai, come si cerca la pecunia, e caverai quella, come si cavano i tesori; | 4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην |
5 allora intenderai lo timore del Signore, e la scienza di Dio troverai. | 5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις |
6 Per che il Signore dà la sapienza; e dalla bocca sua procede la scienza e prudenza. | 6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις |
7 Custodirà la salute degli uomini retti, e defenderà quelli vivono con simplicitade, | 7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων |
8 quello il quale serva le vie della giustizia e le vie de' santi. | 8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει |
9 Allora intenderai la giustizia, il giudicio, e la equitade e ogni buona via. | 9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους |
10 Se la sapienza intrarà nel cuor tuo, e se la scienza piacerà all' anima tua, | 10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη |
11 il consiglio ti custodirà, la prudenza ti salverà, | 11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε |
12 per tal modo che tu sarai liberato dalla mala via, e dagli uomini adulatori e detrattori; | 12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον |
13 i quali abbandonano la via retta, e vanno per le vie tenebrose; | 13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους |
14 i quali si rallegrano quando hanno fatto male, e fanno festa nelle pessime operazioni; | 14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη |
15 de' quali le vie sono perverse, e la vita loro infame. | 15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων |
16 Acciò che tu sia liberato della femina strana, e mogliere d'altrui, la qual persuade con dolci parole, | 16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης |
17 e abbandona quello che la guberna (cioè il marito suo), | 17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη |
18 ed èssi dimenticata del comandamento di Dio; la casa sua è inclinata alla morte, e le vie sue allo inferno. | 18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης |
19 Tutti quelli intrano a quella, non torneranno, nè si accosteranno alle vie della vita. | 19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης |
20 Acciò che tu vadi per la buona via; e sèguiti le operazioni degli uomini giusti. | 20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους |
21 Per che quelli, che sono retti, abiteranno nella terra, e gli simplici rimarranno in essa. | 21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη |
22 Ma gli empii si perderanno della terra; e quelli iniquamente òperano, si torranno. da quella. | 22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης |