Secondo dei Re 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | NOVA VULGATA |
---|---|
1 E David disse a Dio le parole di questo verso, nel dì che il Signore lo liberò dalle mani di tutti i suoi nemici e dalle mani di Saul. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, |
2 E disse: il Signore mia pietra, e mia fortezza, e mio salvatore. | 2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; |
3 Iddio mio forte, e io ho sperato in lui, iscudo mio e corno della salute mia; elevatore mio e rifugio mio, liberami della iniquità mia. | 3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. |
4 Io invocherò lo Signore laudabile, e sarò salvo dai nemici miei. | 4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Però che [mi] circondarono gli dolori della morte, e i fiumi della iniquità mi spaurirono. | 5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; |
6 Gli funi dello inferno mi cerchiarono, e vennero innanzi a me gli lacci della morte. | 6 praeoccupaverunt me laquei mortis. |
7 Nella mia tribulazione chiamerò al mio Dio del suo santo templo; ed esaudirà la mia voce, e il mio gridare fu nelli orecchii suoi. | 7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. |
8 La terra fue commossa e tremò; e le fondamenta de' monti furono commosse e conquassate, però che Iddio era irato a loro. | 8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. |
9 Del suo naso ascendeo il fumo, e il fuoco della bocca divorerà; i carboni s' accesero da lui. | 9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. |
10 E inchinò i cieli, e discese; e la caligine sotto i piedi suoi. | 10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. |
11 E ascendette sopra i Cherubini, e volò sopra le penne de' venti. | 11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. |
12 Egli pose le tenebre nel circuito suo, vagliando le acque de' nuvoli dell' aria. | 12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. |
13 Li nuvoli sono splendidi nel suo cospetto; furono accesi i carboni del fuoco. | 13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. |
14 Il Signore tonerà del cielo, e l'altissimo darà la sua voce. | 14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. |
15 Mandò le sue saette, e dissipolli; il fulgore, e consumogli. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. |
16 E apparvero gli spargimenti del mare, e le fondamenta della terra furono rivelate dalla reprensione del Signore (fuggirono) e dalla spirazione dello spirito del suo furore. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. |
17 Mandò da alto, e tolsemi; e trassemi di molte acque. | 17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; |
18 Liberommi dal mio nemico potentissimo, e da quelli che mi odiavano; perchè erano più forti di me. | 18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. |
19 Nel dì della mia afflizione fu innanzi a me, e fu il Signore mio, firmamento mio. | 19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; |
20 E trassemi nella larghezza; e liberommi perchè gli piacqui. | 20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. |
21 Renderammi il Signore mio secondo la mia giustizia; e secondo la mondizia delle mie mani renderà. | 21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, |
22 Però ch' io servai le vie del Signore, e non operai empiamente col mio Iddio. | 22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. |
23 Però che tutti i suoi giudizii erano nel mio cospetto; e i suoi comandamenti non rimossi da me. | 23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; |
24 E sarò perfetto con esso lui; e guarderommi dalla mia iniquità. | 24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. |
25 E renderammi il Signore secondo la mia giustizia, e secondo la mondizia delle mie mani nel cospetto degli occhii suoi. | 25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. |
26 Col santo sarai santo; e col forte, perfetto. | 26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; |
27 E collo eletto sarai eletto; e col perverso sarai perverso. | 27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. |
28 E farai salvo il popolo povero; e cogli occhii tuoi li eccelsi umilierai. | 28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, |
29 Perchè tu sei la mia lucerna, Signore; e tu, Signore, illuminerai le mie oscuritadi. | 29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. |
30 E io accinto correrò in te; nel mio Iddio passerò il muro. | 30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. |
31 Iddio, la sua via è senza macula; la parola del Signore fie esaminata col fuoco, e fie scudo a tutti quelli ch' hanno speranza in lui. | 31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. |
32 Però chi è Iddio altro che il Signore, e chi è forte altro che il nostro Iddio? | 32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? |
33 Iddio che mi cinse di fortezza, e fece piana la mia perfetta via. | 33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, |
34 Agguagliando i miei piedi a' cervi, e pognendomi sopra le mie altezze. | 34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; |
35 Ammaestrando le mie mani alla battaglia, e componendo le mie braccia come arco d'acciaio. | 35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. |
36 Tu mi desti lo scudo della tua salute; e la tua mansuetudine mi moltiplicoe. | 36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. |
37 E tu dilaterai sotto a me gli miei andamenti; e i miei talloni non verranno meno. | 37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. |
38 Io perseguiterò gli miei nemici, e romperogli; e non torneroe, tanto ch' io gli abbia consumati. | 38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. |
39 Io gli consumerò e gli romperò, si che non si rileveranno; e caderanno sotto gli miei piedi. | 39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. |
40 Tu mi cignesti di fortezza a combattere; e incurvasti sotto di me gli miei avversarii. | 40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. |
41 Tu desti a me il dorso de' miei nemici; e confondesti quegli che mi odiavano. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. |
42 Egli chiamaranno, e non sarà chi salvi loro; al Signore, e non gli esaudirà. | 42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. |
43 Io gli torrò via, sì come la polvere della terra; e come il fango delle piazze gli romperò e minuzzerò. | 43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. |
44 Tu mi salverai delle contraddizioni del mio popolo, e fara'mi capo delle genti; il popolo, il quale io non conosco, mi servirà. | 44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, |
45 E i figliuoli d'altrui mi faranno resistenza, e con l'audito degli orecchii obbediranno a me. | 45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. |
46 E i figliuoli istrani vennero meno, e saranno contratti nelle loro angoscie. | 46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. |
47 Vive il Signore, e benedetto Iddio mio; sarà esaltato lo Iddio di mia salute. | 47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. |
48 Iddio il quale dài a me la vendetta, e fai cadere gli popoli sotto a me. | 48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. |
49 Il quale mi trài da' nemici, e da quelli mi fanno resistenza mi sublevi; tu mi libererai dall'uomo iniquo. | 49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. |
50 E però tra le genti ti laudarò, e canterò al tuo nome. | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: |
51 È quello che magnifica la salute al suo re, e fa misericordia al cristo suo David e al suo seme in sempiterno. | 51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. |