1 E il Signore degli eserciti mi parlò e mi disse: | 1 Et factum est verbum Domini exercituum, dicens : |
2 « Così parla il Signore degli eserciti: Io sono animato da glande zelo per Sion, e con indignazione grande ho esercitato il mio zelo verso di lei ». | 2 Hæc dicit Dominus exercituum : Zelatus sum Sion zelo magno, et indignatione magna zelatus sum eam. |
3 Così parla il Signore degli eserciti: « Io son tornato a Sion, e abiterò in mezzo di Gerusalemme, e Gerusalemme sarà chiamata la città della verità, e il monte del Signore degli eserciti (sarà chiamato) il monte santo ». | 3 Hæc dicit Dominus exercituum : Reversus sum ad Sion, et habitabo in medio Jerusalem : et vocabitur Jerusalem civitas veritatis, et mons Domini exercituum mons sanctificatus. |
4 Così parla il Signore degli eserciti: « Vi saranno ancora dei vecchi e delle vecchie per le piazze di Gerusalemme, ciascuno col bastone in mano pel gran numero degli anni. | 4 Hæc dicit Dominus exercituum : Adhuc habitabunt senes et anus in plateis Jerusalem, et viri baculus in manu ejus præ multitudine dierum. |
5 E le piazze della città saran piene di fanciulli e di fanciulle che si divertiranno nelle sue piazze ». | 5 Et plateæ civitatis complebuntur infantibus et puellis, ludentibus in plateis ejus. |
6 Così parla il Signore degli eserciti: « Se questo sembrerà difficile agli occhi del resto di questo popolo in quel tempo, sarà forse difficile davanti a medico il Signore degli eserciti? » | 6 Hæc dicit Dominus exercituum : Si videbitur difficile in oculis reliquiarum populi hujus in diebus illis, numquid in oculis meis difficile erit ? dicit Dominus exercituum. |
7 Così parla il Signore degli eserciti: « Ecco io salverò il mio popolo dalle terre d'oriente e dalle terre ove tramonta il sole, | 7 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce ego salvabo populum meum de terra orientis et de terra occasus solis. |
8 e li ricondurrò ad abitare dentro Gerusalemme, e saranno mio popolo, ed io sarò loro Dio, nella verità e nella giustizia ». | 8 Et adducam eos, et habitabunt in medio Jerusalem : et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum, in veritate et in justitia.
|
9 Così parla il Signore degli eserciti: « Prendan vigore le vostre braccia, o voi che ascoltate in questi giorni queste parole dalla bocca dei profeti, nel giorno in cui si son gettati i fondamenti della casa del Signore degli eserciti, per costruire il tempio. | 9 Hæc dicit Dominus exercituum : Confortentur manus vestræ, qui auditis in his diebus sermones istos per os prophetarum, in die qua fundata est domus Domini exercituum, ut templum ædificaretur. |
10 Infatti, prima di questi giorni gli uomini lavoravano invano, invano lavoravano le bestie, nè chi andava nè chi veniva aveva pace, a motivo della tribolazione, ed io lasciavo fare tutti gli uomini gli uni contro gli altri. | 10 Siquidem ante dies illos merces hominum non erat, nec merces jumentorum erat : neque introëunti, neque exeunti erat pax præ tribulatione : et dimisi omnes homines, unumquemque contra proximum suum. |
11 Ma ora io non farò più come per il passato al resto di questo popolo — dice il Signore degli eserciti. — | 11 Nunc autem non juxta dies priores ego faciam reliquiis populi hujus, dicit Dominus exercituum, |
12 Ma vi sarà il seme della pace: la vigna darà il suo frutto, la terra getterà i suoi germogli, i cieli daranno le loro rugiade, e di tutte queste cose ne darò il possesso ai resti di questo popolo. | 12 sed semen pacis erit : vinea dabit fructum suum, et terra dabit germen suum, et cæli dabunt rorem suum : et possidere faciam reliquias populi hujus universa hæc. |
13 Ed avverrà che, siccome voi, o casa di Giuda, e voi, o casa d'Israele, eravate la maledizione fra le genti, così io vi salverò, e sarete la benedizione. Non temete: prendan vigore le vostre braccia. | 13 Et erit : sicut eratis maledictio in gentibus, domus Juda et domus Israël, sic salvabo vos, et eritis benedictio. Nolite timere ; confortentur manus vestræ. |
14 Perchè così parla il Signore degli eserciti: « Come decisi di affliggervi, spiando i vostri padri mi provocarono a sdegno dice il Signore — | 14 Quia hæc dicit Dominus exercituum : Sicut cogitavi ut affligerem vos, cum ad iracundiam provocassent patres vestri me, dicit Dominus, |
15 e non ebbi compassione, così, volgendomi (a voi) in questi giorni, ho deciso di far del bene alla casa di Giuda e a Gerusalemme: non temete. | 15 et non sum misertus : sic conversus cogitavi, in diebus istis, ut benefaciam domui Juda et Jerusalem. Nolite timere. |
16 Queste son dunque le cose che dovrete fare: dite la verità, ciascuno al suo prossimo; giudicate secondo la verità e per la pace rendete giustizia alle vostre porte, | 16 Hæc sunt ergo verba quæ facietis : loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo : veritatem et judicium pacis judicate in portis vestris. |
17 e nessuno pensi nel suo cuore di far del male al suo amico; non amate i falsi giuramenti; perchè son tutte queste le cose che io odio — dice il Signore ». | 17 Et unusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis in cordibus vestris, et juramentum mendax ne diligatis : omnia enim hæc sunt quæ odi, dicit Dominus.
|
18 E il Signore degli eserciti mi parlò e disse: | 18 Et factum est verbum Domini exercituum ad me, dicens : |
19 « Queste cose dice il Signore degli eserciti: Il digiuno del quarto, il digiuno del quinto, il digiuno del settimo, il digiuno del decimo (mese) saran (cambiati) per la casa di Giuda in giorni di gaudio, di letizia e di solennità insigne; solamente amate la verità e la pace ». | 19 Hæc dicit Dominus exercituum : Jejunium quarti, et jejunium quinti, et jejunium septimi, et jejunium decimi erit domui Juda in gaudium et lætitiam et in solemnitates præclaras. Veritatem tantum et pacem diligite. |
20 Così parla il Signore degli eserciti: « Verranno ancora i popoli, e abiteranno molte città, | 20 Hæc dicit Dominus exercituum, usquequo veniant populi et habitent in civitatibus multis : |
21 e gli abitanti dell'una andranno a dire agli abitanti dell'altra: « Andiamo a pregare davanti al Signore e a cercare il Signore degli eserciti». « Verrò anch'io ». | 21 et vadant habitatores, unus ad alterum, dicentes : Eamus, et deprecemur faciem Domini, et quæramus Dominum exercituum : vadam etiam ego. |
22 E molti popoli e nazioni potenti verranno a cercare il Signore degli eserciti in Gerusalemme a pregare davanti al Signore ». | 22 Et venient populi multi, et gentes robustæ, ad quærendum Dominum exercituum in Jerusalem, et deprecandam faciem Domini. |
23 Così parla il Signore degli eserciti: « In quei giorni, dieci uomini di tutte le lingue delle nazioni prenderanno, prenderanno il lembo della veste d'un Giudeo, dicendo: « Noi verremo con voi: abbiamo sentito che Dio è con voi ». | 23 Hæc dicit Dominus exercituum : In diebus illis, in quibus apprehendent decem homines ex omnibus linguis gentium, et apprehendent fimbriam viri Judæi, dicentes : Ibimus vobiscum : audivimus enim quoniam Deus vobiscum est. |