Bamidbàr (במדבר) - Numeri 27

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַתִּקְרַבְנָה בְּנֹות צְלָפְחָד בֶּן־חֵפֶר בֶּן־גִּלְעָד בֶּן־מָכִיר בֶּן־מְנַשֶּׁה לְמִשְׁפְּחֹת מְנַשֶּׁה בֶן־יֹוסֵף וְאֵלֶּה שְׁמֹות בְּנֹתָיו מַחְלָה נֹעָה וְחָגְלָה וּמִלְכָּה וְתִרְצָה	1 فتقدمت بنات صلفحاد بن حافر بن جلعاد بن ماكير بن منسّى من عشائر منسّى بن يوسف. وهذه اسماء بناته محلة ونوعة وحجلة وملكة وترصة.
2 וַתַּעֲמֹדְנָה לִפְנֵי מֹשֶׁה וְלִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְלִפְנֵי הַנְּשִׂיאִם וְכָל־הָעֵדָה פֶּתַח אֹהֶל־מֹועֵד לֵאמֹר	2 ووقفن امام موسى والعازار الكاهن وامام الرؤساء وكل الجماعة لدى باب خيمة الاجتماع قائلات.
3 אָבִינוּ מֵת בַּמִּדְבָּר וְהוּא לֹא־הָיָה בְּתֹוךְ הָעֵדָה הַנֹּועָדִים עַל־יְהוָה בַּעֲדַת־קֹרַח כִּי־בְחֶטְאֹו מֵת וּבָנִים לֹא־הָיוּ לֹו	3 ابونا مات في البرية ولم يكن في القوم الذين اجتمعوا على الرب في جماعة قورح بل بخطيته مات ولم يكن له بنون.
4 לָמָּה יִגָּרַע שֵׁם־אָבִינוּ מִתֹּוךְ מִשְׁפַּחְתֹּו כִּי אֵין לֹו בֵּן תְּנָה־לָּנוּ אֲחֻזָּה בְּתֹוךְ אֲחֵי אָבִינוּ	4 لماذا يحذف اسم ابينا من بين عشيرته لانه ليس له ابن. أعطنا ملكا بين اخوة ابينا.
5 וַיַּקְרֵב מֹשֶׁה אֶת־מִשְׁפָּטָן לִפְנֵי יְהוָה׃ ס	5 فقدم موسى دعواهنّ امام الرب
6 וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר	6 فكلم الرب موسى قائلا.
7 כֵּן בְּנֹות צְלָפְחָד דֹּבְרֹת נָתֹן תִּתֵּן לָהֶם אֲחֻזַּת נַחֲלָה בְּתֹוךְ אֲחֵי אֲבִיהֶם וְהַעֲבַרְתָּ אֶת־נַחֲלַת אֲבִיהֶן לָהֶן	7 بحق تكلمت بنات صلفحاد فتعطيهنّ ملك نصيب بين اخوة ابيهنّ وتنقل نصيب ابيهنّ اليهنّ.
8 וְאֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל תְּדַבֵּר לֵאמֹר אִישׁ כִּי־יָמוּת וּבֵן אֵין לֹו וְהַעֲבַרְתֶּם אֶת־נַחֲלָתֹו לְבִתֹּו	8 وتكلم بني اسرائيل قائلا أيّما رجل مات وليس له ابن تنقلون ملكه الى ابنته.
9 וְאִם־אֵין לֹו בַּת וּנְתַתֶּם אֶת־נַחֲלָתֹו לְאֶחָיו	9 وان لم تكن له ابنة تعطوا ملكه لاخوته.
10 וְאִם־אֵין לֹו אַחִים וּנְתַתֶּם אֶת־נַחֲלָתֹו לַאֲחֵי אָבִיו	10 وان لم يكن له اخوة تعطوا ملكه لاخوة ابيه.
11 וְאִם־אֵין אַחִים לְאָבִיו וּנְתַתֶּם אֶת־נַחֲלָתֹו לִשְׁאֵרֹו הַקָּרֹב אֵלָיו מִמִּשְׁפַּחְתֹּו וְיָרַשׁ אֹתָהּ וְהָיְתָה לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל לְחֻקַּת מִשְׁפָּט כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָה אֶת־מֹשֶׁה׃ ס	11 وان لم يكن لابيه اخوة تعطوا ملكه لنسيبه الاقرب اليه من عشيرته فيرثه. فصارت لبني اسرائيل فريضة قضاء كما امر الرب موسى
12 וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה עֲלֵה אֶל־הַר הָעֲבָרִים הַזֶּה וּרְאֵה אֶת־הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל	12 وقال الرب لموسى اصعد الى جبل عباريم هذا وانظر الارض التي اعطيت بني اسرائيل.
13 וְרָאִיתָה אֹתָהּ וְנֶאֱסַפְתָּ אֶל־עַמֶּיךָ גַּם־אָתָּה כַּאֲשֶׁר נֶאֱסַף אַהֲרֹן אָחִיךָ	13 ومتى نظرتها تضمّ الى قومك انت ايضا كما ضم هرون اخوك.
14 כַּאֲשֶׁר מְרִיתֶם פִּי בְּמִדְבַּר־צִן בִּמְרִיבַת הָעֵדָה לְהַקְדִּישֵׁנִי בַמַּיִם לְעֵינֵיהֶם הֵם מֵי־מְרִיבַת קָדֵשׁ מִדְבַּר־צִן׃ פ	14 لانكما في برية صين عند مخاصمة الجماعة عصيتما قولي ان تقدساني بالماء امام اعينهم. ذلك ماء مريبة قادش في برية صين.
15 וַיְדַבֵּר מֹשֶׁה אֶל־יְהוָה לֵאמֹר	15 فكلم موسى الرب قائلا.
16 יִפְקֹד יְהוָה אֱלֹהֵי הָרוּחֹת לְכָל־בָּשָׂר אִישׁ עַל־הָעֵדָה	16 ليوكل الرب اله ارواح جميع البشر رجلا على الجماعة
17 אֲשֶׁר־יֵצֵא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יָבֹא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יֹוצִיאֵם וַאֲשֶׁר יְבִיאֵם וְלֹא תִהְיֶה עֲדַת יְהוָה כַּצֹּאן אֲשֶׁר אֵין־לָהֶם רֹעֶה	17 يخرج امامهم ويدخل امامهم ويخرجهم ويدخلهم لكيلا تكون جماعة الرب كالغنم التي لا راعي لها.
18 וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה קַח־לְךָ אֶת־יְהֹושֻׁעַ בִּן־נוּן אִישׁ אֲשֶׁר־רוּחַ בֹּו וְסָמַכְתָּ אֶת־יָדְךָ עָלָיו	18 فقال الرب لموسى خذ يشوع بن نون رجلا فيه روح وضع يدك عليه
19 וְהַעֲמַדְתָּ אֹתֹו לִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְלִפְנֵי כָּל־הָעֵדָה וְצִוִּיתָה אֹתֹו לְעֵינֵיהֶם	19 واوقفه قدام العازار الكاهن وقدام كل الجماعة واوصه امام اعينهم.
20 וְנָתַתָּה מֵהֹודְךָ עָלָיו לְמַעַן יִשְׁמְעוּ כָּל־עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל	20 واجعل من هيبتك عليه لكي يسمع له كل جماعة بني اسرائيل.
21 וְלִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן יַעֲמֹד וְשָׁאַל לֹו בְּמִשְׁפַּט הָאוּרִים לִפְנֵי יְהוָה עַל־פִּיו יֵצְאוּ וְעַל־פִּיו יָבֹאוּ הוּא וְכָל־בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל אִתֹּו וְכָל־הָעֵדָה	21 فيقف امام العازار الكاهن فيسأل له بقضاء الأوريم امام الرب. حسب قوله يخرجون وحسب قوله يدخلون هو وكل بني اسرائيل معه كل الجماعة.
22 וַיַּעַשׂ מֹשֶׁה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָה אֹתֹו וַיִּקַּח אֶת־יְהֹושֻׁעַ וַיַּעֲמִדֵהוּ לִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְלִפְנֵי כָּל־הָעֵדָה	22 ففعل موسى كما امره الرب. اخذ يشوع واوقفه قدام العازار الكاهن وقدام كل الجماعة
23 וַיִּסְמֹךְ אֶת־יָדָיו עָלָיו וַיְצַוֵּהוּ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהוָה בְּיַד־מֹשֶׁה׃ פ	23 ووضع يديه عليه واوصاه كما تكلم الرب عن يد موسى