Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 27
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | VULGATA |
---|---|
1 וַיֹּסֶף אִיֹּוב שְׂאֵת מְשָׁלֹו וַיֹּאמַר | 1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit : |
2 חַי־אֵל הֵסִיר מִשְׁפָּטִי וְשַׁדַּי הֵמַר נַפְשִׁי | 2 Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam. |
3 כִּי־כָל־עֹוד נִשְׁמָתִי בִי וְרוּחַ אֱלֹוהַּ בְּאַפִּי | 3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis, |
4 אִם־תְּדַבֵּרְנָה שְׂפָתַי עַוְלָה וּלְשֹׁונִי אִם־יֶהְגֶּה רְמִיָּה | 4 non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium. |
5 חָלִילָה לִּי אִם־אַצְדִּיק אֶתְכֶם עַד־אֶגְוָע לֹא־אָסִיר תֻּמָּתִי מִמֶּנִּי | 5 Absit a me ut justos vos esse judicem : donec deficiam, non recedam ab innocentia mea. |
6 בְּצִדְקָתִי הֶחֱזַקְתִּי וְלֹא אַרְפֶּהָ לֹא־יֶחֱרַף לְבָבִי מִיָּמָי | 6 Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram : neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea. |
7 יְהִי כְרָשָׁע אֹיְבִי וּמִתְקֹומְמִי כְעַוָּל | 7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus. |
8 כִּי מַה־תִּקְוַת חָנֵף כִּי יִבְצָע כִּי יֵשֶׁל אֱלֹוהַּ נַפְשֹׁו | 8 Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus ? |
9 הַצַעֲקָתֹו יִשְׁמַע ׀ אֵל כִּי־תָבֹוא עָלָיו צָרָה | 9 Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia ? |
10 אִם־עַל־שַׁדַּי יִתְעַנָּג יִקְרָא אֱלֹוהַּ בְּכָל־עֵת | 10 aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore ? |
11 אֹורֶה אֶתְכֶם בְּיַד־אֵל אֲשֶׁר עִםשַׁ־דַּי לֹא אֲכַחֵד | 11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam. |
12 הֵן־אַתֶּם כֻּלְּכֶם חֲזִיתֶם וְלָמָּה־זֶּה הֶבֶל תֶּהְבָּלוּ | 12 Ecce vos omnes nostis : et quid sine causa vana loquimini ? |
13 זֶה ׀ חֵלֶק־אָדָם רָשָׁע ׀ עִם־אֵל וְנַחֲלַת עָרִיצִים מִשַּׁדַּי יִקָּחוּ | 13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient. |
14 אִם־יִרְבּוּ בָנָיו לְמֹו־חָרֶב וְצֶאֱצָאָיו לֹא יִשְׂבְּעוּ־לָחֶם | 14 Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane : |
15 [שְׂרִידֹו כ] (רִידָיו ק) בַּמָּוֶת יִקָּבֵרוּ וְאַלְמְנֹתָיו לֹא תִבְכֶּינָה | 15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt. |
16 אִם־יִצְבֹּר כֶּעָפָר כָּסֶף וְכַחֹמֶר יָכִין מַלְבּוּשׁ | 16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta : |
17 יָכִין וְצַדִּיק יִלְבָּשׁ וְכֶסֶף נָקִי יַחֲלֹק | 17 præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet. |
18 בָּנָה כָעָשׁ בֵּיתֹו וּכְסֻכָּה עָשָׂה נֹצֵר | 18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum. |
19 עָשִׁיר יִשְׁכַּב וְלֹא יֵאָסֵף עֵינָיו פָּקַח וְאֵינֶנּוּ | 19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet : aperiet oculos suos, et nihil inveniet. |
20 תַּשִּׂיגֵהוּ כַמַּיִם בַּלָּהֹות לַיְלָה גְּנָבַתּוּ סוּפָה | 20 Apprehendet eum quasi aqua inopia : nocte opprimet eum tempestas. |
21 יִשָּׂאֵהוּ קָדִים וְיֵלַךְ וִישָׂעֲרֵהוּ מִמְּקֹמֹו | 21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo. |
22 וְיַשְׁלֵךְ עָלָיו וְלֹא יַחְמֹל מִיָּדֹו בָּרֹוחַ יִבְרָח | 22 Et mittet super eum, et non parcet : de manu ejus fugiens fugiet. |
23 יִשְׂפֹּק עָלֵימֹו כַפֵּימֹו וְיִשְׁרֹק עָלָיו מִמְּקֹמֹו | 23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus. |