1 Dopo Abimèlech sorse a salvare Israele Tola, figlio di Pua, figlio di Dodo, della tribù di Issacar. Egli abitava a Samir, sulla montagna di Efraim. | 1 Post Abimelech surrexit dux ad salvandum Israel Thola fi lius Phua filii Dodo, vir de Issachar, qui habitavit in Samir montis Ephraim. |
2 Egli giudicò Israele per ventitré anni; poi morì e fu sepolto a Samir. | 2 Et iudicavit Israel viginti et tribus annis mortuusque ac sepultus est in Samir.
|
3 Dopo di lui sorse il galaadita Iair, il quale giudicò Israele per ventidue anni. | 3 Huic successit Iair Galaadites, qui iudicavit Israel per viginti et duos annos |
4 Aveva trenta figli che cavalcavano su trenta asini e governavano altrettante città nella regione del Gàlaad, dette i "villaggi di Iair", nome che conservano ancora. | 4 habens triginta filios sedentes super triginta pullos asinarum, et ipsis erant triginta civitates, quae appellatae sunt Havoth Iair (id est villae Iair) usque in praesentem diem, in terra Galaad. |
5 Quando Iair morì, fu sepolto a Kamon. | 5 Mortuusque est Iair ac sepultus in Camon.
|
6 Gli Israeliti ripresero a compiere ciò che è male agli occhi del Signore, prestando culto ai Baal, alle Astarti, agli dèi di Aram, agli dèi di Sidone, agli dèi di Moab, agli dèi degli Ammoniti e agli dèi dei Filistei. Abbandonarono il Signore e non lo adoravano più. | 6 Filii autem Israel peccatis veteribus iungentes nova fecerunt malum in conspectu Domini et servierunt Baalim et Astharoth et diis Syriae ac Sidonis et Moab et filiorum Ammon et Philisthim; dimiseruntque Dominum et non colebant eum. |
7 Esplose allora contro Israele l'ira del Signore, il quale consegnò gli Israeliti nelle mani dei Filistei e degli Ammoniti. | 7 Contra quos iratus tradidit eos in manu Philisthim et filiorum Ammon. |
8 Quell'anno Filistei e Ammoniti iniziarono una spietata oppressione degli Israeliti che durò diciotto anni: ne furono colpiti tutti gli Israeliti che abitavano al di là del Giordano, nella regione amorrita del Gàlaad. | 8 Afflictique sunt et vehementer oppressi per annos decem et octo omnes filii Israel, qui habitabant trans Iordanem in terra Amorraei in Galaad; |
9 Gli Ammoniti passarono poi il Giordano per portar guerra anche alle tribù di Giuda, di Beniamino e di Efraim, cosicché l'oppressione di Israele era grande. | 9 in tantum ut filii Ammon Iordanem transirent ad pugnandum etiam contra Iudam et Beniamin et domum Ephraim; afflictusque est Israel nimis.
|
10 Allora gli Israeliti gridarono al Signore: "Abbiamo peccato contro di te, perché abbiamo abbandonato il nostro Dio per prestare il nostro culto ai Baal". | 10 Et clamantes filii Israel ad Dominum dixerunt: “ Peccavimus tibi, quia dereliquimus Deum nostrum et servivimus Baalim ”.
|
11 Ma Dio rispose così agli Israeliti: "Quando gli Egiziani, gli Amorrei, gli Ammoniti, i Filistei, | 11 Quibus locutus est Dominus: “ Numquid non Aegyptii et Amorraei filiique Ammon et Philisthim, |
12 i Sidoni, gli Amaleciti, i Cananei vi opprimevano, e voi alzavate il vostro grido a me, io vi ho salvato dalle loro mani. | 12 Sidonii quoque et Amalec et Madian oppresserunt vos, et clamastis ad me, et erui vos de manu eorum? |
13 Ma nonostante questo, voi mi avete abbandonato per servire altri dèi. Per questo non voglio più salvarvi! | 13 Et tamen reliquistis me et coluistis deos alienos; idcirco non addam ut ultra vos liberem. |
14 Andatevene piuttosto a implorare l'aiuto degli dèi che vi siete scelti. Penseranno loro a salvarvi nel tempo della vostra oppressione". | 14 Ite et invocate deos, quos elegistis: ipsi vos liberent in tempore angustiae! ”. |
15 Ripresero gli Israeliti: "Abbiamo peccato: fa' tu di noi tutto quello che vuoi; ma oggi liberaci, ti imploriamo!". | 15 Dixeruntque filii Israel ad Dominum: “Peccavimus; redde tu nobis, quidquid tibi placet, tantum nunc libera nos ”. |
16 Gli Israeliti allora eliminarono di mezzo a loro gli dèi stranieri e tornarono ad adorare il Signore, il cui animo non poté più resistere alle sofferenze d'Israele. | 16 Quae dicentes omnia de finibus suis alienorum deorum idola proiecerunt et servierunt Domino, qui doluit super miseriis Israel.
|
17 Radunatisi, gli Ammoniti avevano posto il campo nel Gàlaad. Anche gli Israeliti si radunarono per andare ad accamparsi in Mizpa. | 17 Itaque filii Ammon convocati in Galaad fixere tentoria; contra quos congregati filii Israel in Maspha castrametati sunt. |
18 Intanto il popolo e i capi galaaditi cercavano chi sarebbe stato l'uomo che avrebbe intrapreso la guerra contro gli Ammoniti: sarebbe stato lui il capo di tutti i Galaaditi. | 18 Dixeruntque populus, principes Galaad, singuli ad proximos suos: “ Qui primus contra filios Ammon coeperit dimicare, erit dux omnium habitatorum Galaad ”.
|