Scrutatio

Giovedi, 9 maggio 2024 - Beata Maria Teresa di Gesù (Carolina Gerhardinger) ( Letture di oggi)

Vangelo secondo Matteo 22


font
LA SACRA BIBBIANOVA VULGATA
1 Gesù riprese a parlar loro in parabole e disse:1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens:
2 "E' simile il regno dei cieli a un re il quale fece un banchetto di nozze per suo figlio.2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
3 Egli mandò i suoi servi a chiamare coloro che erano stati invitati alle nozze; ma questi non vollero venire.3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
4 Di nuovo mandò altri servi dicendo: "Dite agli invitati: ecco, ho preparato il mio pranzo: i miei buoi e gli animali ingrassati sono già stati macellati e tutto è pronto; venite alle nozze".4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”.
5 Ma essi, noncuranti, andarono chi ai propri campi, chi ai propri affari.5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam;
6 Altri poi, presi i servi, li maltrattarono e li uccisero.6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt.
7 Il re, adiratosi, inviò i suoi eserciti ad annientare quegli omicidi e a incendiarne la città.7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit.
8 Dice quindi ai servi: "Il banchetto nuziale è pronto, ma gli invitati non ne erano degni.8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni;
9 Andate dunque ai crocicchi delle vie e chiamate alle nozze tutti quelli che troverete".9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”.
10 Andarono quei servi per le vie e radunarono tutti quelli che trovarono, buoni e cattivi; e così la sala si riempì di commensali.10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium.
11 Entrato il re a vedere i commensali, trovò là un uomo che non indossava la veste nuziale.11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali
12 Gli dice: "Amico, come mai sei entrato qui senza la veste nuziale?". Egli ammutolì.12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit.
13 Allora il re disse ai suoi servitori: "Legatelo mani e piedi e gettatelo nelle tenebre esteriori: là sarà pianto e stridore di denti".13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”.
14 Infatti molti sono chiamati, ma pochi eletti".14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”.
15 Allora i farisei, ritiratisi, tennero consiglio per vedere come coglierlo in fallo nei suoi discorsi.15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone.
16 Mandarono dunque a lui i propri discepoli, insieme agli erodiani, per dirgli: "Maestro, sappiamo che sei veritiero e che insegni la via di Dio con verità e che non hai soggezione di nessuno; infatti non guardi in faccia ad alcuno.16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum.
17 Dicci dunque il tuo parere: è lecito o no pagare il tributo a Cesare?".17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”.
18 Gesù, conoscendo la loro malizia, disse: "Perché volete tentarmi, ipocriti?18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae?
19 Mostratemi la moneta del tributo". Essi gli presentarono un denaro.19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium.
20 Dice loro: "Di chi è l'effigie con l'iscrizione?".20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”.
21 Rispondono: "Di Cesare". Ed egli disse loro: "Date dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio".21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”.
22 All'udir ciò rimasero stupiti e, lasciatolo, se ne andarono.22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt.
23 In quel giorno si avvicinarono a lui dei sadducei, quelli che affermano non esserci risurrezione, e lo interrogarono23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum
24 dicendo: "Maestro, Mosè ha ordinato: Se uno muore senza figli, suo fratello ne sposerà la vedova e così darà a suo fratello una discendenza.24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo.
25 Ora c'erano fra noi sette fratelli. Il primo appena sposato, morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo;
26 La stessa cosa accadde al secondo e al terzo, fino al settimo.26 similitersecundus et tertius usque ad septimum.
27 Dopo di tutti, morì anche la donna.27 Novissime autem omnium mulier defunctaest.
28 Ora, nella risurrezione, di chi fra i sette sarà moglie? Infatti appartenne a tutti".28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”.
29 Gesù rispose: "Siete in errore, poiché non conoscete le Scritture né la potenza di Dio.29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei;
30 Infatti nella risurrezione non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli di Dio in cielo.30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo.
31 Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto ciò che a voi disse Dio:31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente:
32 Io sono il Dio di Abramo, il Dio di Isacco, il Dio di Giacobbe? Dio non è un Dio di morti, ma di viventi".32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”.
33 All'udir ciò, le folle rimanevano stupite per la sua dottrina.33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius.
34 I farisei, saputo che Gesù aveva messo a tacere i sadducei, si radunarono insieme,34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum.
35 e uno di loro, dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova:35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum:
36 "Maestro, qual è il precetto più grande della legge?".36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”.
37 Egli rispose: "Amerai il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima, con tutta la tua mente.37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua:
38 Questo è il più grande e il primo dei precetti.38 hoc est magnum et primum mandatum.
39 Ma il secondo è simile ad esso: Amerai il prossimo tuo come te stesso.39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum.
40 Da questi due precetti dipende tutta la legge e i profeti".40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”.
41 Radunatisi i farisei, Gesù li interrogò41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus
42 dicendo: "Che cosa pensate del Cristo? Di chi è figlio?". Gli rispondono: "Di Davide".42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”.
43 Dice loro: "Come dunque Davide, sotto l'influsso dello Spirito, lo chiama Signore quando dice:43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens:
44 Ha detto il Signore al mio Signore: Siedi alla mia destra finché ponga i tuoi nemici come sgabello dei tuoi piedi?44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”?
45 Se, dunque, Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?".45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”.
46 Nessuno seppe rispondergli una parola; e da quel giorno nessuno osò più fargli delle domande.46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare.