1 - E la mano del Signore fu sopra di me e mi trasse fuori in ispirito del Signore e mi posò in mezzo ad un campo che era tutto ingombro di ossa; | 1 Facta est super me manus Domini, et eduxit me in spiritu Domini, et dimisit me in medio campi qui erat plenus ossibus. |
2 e mi fece girare intorno ad esse ed erano una quantità stragrande sulla superficie del campo e molto inaridite. | 2 Et circumduxit me per ea in gyro : erant autem multa valde super faciem campi, siccaque vehementer. |
3 E disse a me: «Figlio dell'uomo, pensi tu che quest'ossa rivivranno?». Risposi: «Signore Dio, tu lo sai». | 3 Et dixit ad me : Fili hominis, putasne vivent ossa ista ? Et dixi : Domine Deus, tu nosti. |
4 Riprese a dirmi: «Profetizza su queste ossa e grida a loro: - Aride ossa, udite la parola del Signore! | 4 Et dixit ad me : Vaticinare de ossibus istis, et dices eis : Ossa arida, audite verbum Domini. |
5 Così, dice il Signore Dio, a queste ossa: Ecco ch'io infonderò in voi lo spirito, e rivivrete. | 5 Hæc dicit Dominus Deus ossibus his : Ecce ego intromittam in vos spiritum, et vivetis. |
6 E farò risalir su di voi i nervi e ricrescere le carni e distendersi sopra di voi la pelle, e vi darò lo spirito e rivivrete e conoscerete che io sono il Signore -». | 6 Et dabo super vos nervos, et succrescere faciam super vos carnes, et superextendam in vobis cutem, et dabo vobis spiritum, et vivetis : et scietis quia ego Dominus. |
7 Allora profetizzai, come mi aveva comandato: e un bisbiglio si udì al mio profetare, ed ecco un brulichio e un accostarsi di ossa ad ossa, ciascuno alla propria congiuntura. | 7 Et prophetavi sicut præceperat mihi : factus est autem sonitus, prophetante me, et ecce commotio : et accesserunt ossa ad ossa, unumquodque ad juncturam suam. |
8 Io guardava, ed ecco su di esse i nervi e le carni risalite e la pelle di sopra già distesa, ma spirito di vita non avevano. | 8 Et vidi, et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt, et extenta est in eis cutis desuper : et spiritum non habebant. |
9 Allora mi disse: «Profetizza allo spirito profetizza, figlio dell'uomo, e grida allo spirito: - Così dice il Signore Dio: Vieni, o spirito dai quattro vènti, e spira sopra questi estinti e rivivano -». | 9 Et dixit ad me : Vaticinare ad spiritum : vaticinare, fili hominis, et dices ad spiritum : Hæc dicit Dominus Deus : A quatuor ventis veni, spiritus, et insuffla super interfectos istos, et reviviscant. |
10 E tosto profetizzai, come mi aveva comandato: e lo spirito in esse si diffuse e si rizzaron in piedi, un esercito stragrande fuor misura. | 10 Et prophetavi sicut præceperat mihi : et ingressus est in ea spiritus, et vixerunt : steteruntque super pedes suos, exercitus grandis nimis valde.
|
11 E mi disse: «Figlio dell'uomo, tutte queste ossa sono quei della casa d'Israele. Essi dicono: - Le ossa nostre inaridirono, la nostra speranza è perduta e recisi resteremo. - | 11 Et dixit ad me : Fili hominis, ossa hæc universa, domus Israël est. Ipsi dicunt : Aruerunt ossa nostra, et periit spes nostra, et abscissi sumus. |
12 Per questo profetizza e di' a loro: - Così dice il Signore Dio: Ecco ch'io aprirò le vostre tombe e vi trarrò fuori dai vostri sepolcri, popolo mio, e vi ricondurrò nella terra d'Israele. | 12 Propterea vaticinare, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego aperiam tumulos vestros, et educam vos de sepulchris vestris, populus meus, et inducam vos in terram Israël. |
13 E conoscerete che io sono il Signore, quando avrò aperte le vostre tombe e vi avrò tratti fuori dai vostri sepolcri, o popolo mio, | 13 Et scietis quia ego Dominus, cum aperuero sepulchra vestra, et eduxero vos de tumulis vestris, popule meus, |
14 e vi avrò infuso il mio spirito e sarete rivissuti e vi avrò ricollocati sopra la vostra terra; e conoscerete che io, il Signore, ho parlato e ho fatto -», dice il Signore Dio. | 14 et dedero spiritum meum in vobis, et vixeritis : et requiescere vos faciam super humum vestram, et scietis quia ego Dominus locutus sum, et feci, ait Dominus Deus.
|
15 E il Signore mi comunicò la sua parola dicendo: | 15 Et factus est sermo Domini ad me, dicens : |
16 «Or tu, figlio dell'uomo, prendi un pezzo di legno e sopra scrivi: Di Giuda e dei figli di Israele suoi congiunti. Poi prendi un secondo legno e sopra scrivi: A Giuseppe propaggine di Efraim e a tutta la casa di Israele e dei suoi congiunti; | 16 Et tu, fili hominis, sume tibi lignum unum, et scribe super illud : Judæ, et filiorum Israël sociorum ejus : et tolle lignum alterum, et scribe super illud : Joseph, ligno Ephraim, et cunctæ domui Israël sociorumque ejus. |
17 e accostali l'uno all'altro, che facciano un pezzo solo e siano nella tua mano stretti in unione. | 17 Et adjunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum : et erunt in unionem in manu tua. |
18 E quando i figli del tuo popolo ti chiederanno dicendo: - E non ci spiegheresti tu che intendi con questa cosa? - | 18 Cum autem dixerint ad te filii populi tui, loquentes : Nonne indicas nobis quid in his tibi velis ? |
19 Allora risponderai ad essi: - Così dice il Signore Dio: "Ecco che io prenderò il legno di Giuseppe che è in mano a Efraim e delle altre tribù d'Israele a lui congiunte e lo farò combaciare insieme col legno di Giuda, e ne formerò un legno solo e saranno un unico pezzo in sua mano".- | 19 loqueris ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam lignum Joseph, quod est in manu Ephraim, et tribus Israël, quæ sunt ei adjunctæ, et dabo eas pariter cum ligno Juda, et faciam eas in lignum unum : et erunt unum in manu ejus. |
20 I due legni sui quali avrai scritto saranno in tua mano davanti ai loro occhi. | 20 Erunt autem ligna super quæ scripseris in manu tua in oculis eorum. |
21 E tu dirai a loro: - Così dice il Signore Dio: Ecco che io riprenderò i figli di Israele d'in mezzo alle nazioni, tra le quali se ne erano andati, e li radunerò da tutti i lati e li ricondurrò al loro suolo. | 21 Et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam filios Israël de medio nationum ad quas abierunt : et congregabo eos undique, et adducam eos ad humum suam. |
22 E li costituirò in unità di nazione sulla terra montana d'Israele e un unico re sarà il suo sovrano, e non saranno più oltre due nazioni, nè divisi in due regni. | 22 Et faciam eos in gentem unam in terra in montibus Israël, et rex unus erit omnibus imperans : et non erunt ultra duæ gentes, nec dividentur amplius in duo regna, |
23 E non si contamineranno più cogl'idoli loro nelle abominazioni e in tutte le altre loro infamità; e li trarrò in salvo da tutte le situazioni ministre ad essi di peccato e li purificherò e saranno il popolo mio e sarò il loro Dio. | 23 neque polluentur ultra in idolis suis, et abominationibus suis, et cunctis iniquitatibus suis : et salvos eos faciam de universis sedibus in quibus peccaverunt, et emundabo eos : et erunt mihi populus, et ego ero eis Deus. |
24 Il servo mio David sarà re sopra essi e unico sarà di tutti loro il pastore. Cammineranno nelle mie leggi e osserveranno i miei precetti e li metteranno in pratica. | 24 Et servus meus David rex super eos, et pastor unus erit omnium eorum. In judiciis meis ambulabunt, et mandata mea custodient, et facient ea : |
25 E dimoreranno nella terra che ho dato al mio servo Giacobbe, nella quale avevano fatto dimora i padri vostri; in quella abiteranno essi e i figli loro e i figli dei figli per sempre, e David mio servo sarà il loro principe in perpetuo. | 25 et habitabunt super terram quam dedi servo meo Jacob, in qua habitaverunt patres vestri : et habitabunt super eam ipsi, et filii eorum, et filii filiorum eorum, usque in sempiternum : et David servus meus princeps eorum in perpetuum. |
26 E stringerò con essi un'alleanza di pace, un patto che sarà con essi per sempre duraturo e li stabilirò e li moltiplicherò e collocherò il mio santuario in mezzo ad essi per sempre. | 26 Et percutiam illis fœdus pacis : pactum sempiternum erit eis. Et fundabo eos, et multiplicabo, et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum. |
27 E il mio tabernacolo sarà in mezzo ad essi, ed io sarò il loro Dio ed essi saranno il mio popolo. | 27 Et erit tabernaculum meum in eis : et ero eis Deus, et ipsi erunt mihi populus. |
28 E le genti conosceranno che io sono il Signore, il santificatore d'Israele, quando il mio santuario sarà in mezzo ad essi in perpetuo -». | 28 Et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israël, cum fuerit sanctificatio mea in medio eorum in perpetuum. |