1 - Figlio saggio, segno di educazione paterna, ma un discolo non dà ascolto quando si corregge. | 1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον. |
2 L'uomo si sazierà dei beni, frutto della sua bocca, ma l'anima dei prevaricatori è iniqua. | 2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν. |
3 Chi custodisce la sua bocca, custodisce l'anima sua, ma chi è sconsiderato nel parlare ne risentirà danno. | 3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη. |
4 Il pigro vuole e disvuole, ma l'anima dei laboriosi sarà impinguata. | 4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη. |
5 Il giusto detesterà la parola bugiarda, ma l'empio diffama e sarà infamato. | 5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος. |
6 La giustizia custodisce i passi dell'innocente, e l'empietà sovverte il peccatore. | 6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον. |
7 V'è chi fa il signore e non ha niente del tutto, un altro fa il mendico ed ha una gran ricchezza. | 7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν. |
8 L'uomo si riscatta la vita colle sue ricchezze, ma il povero non sente minaccia. | 8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν. |
9 La luce dei giusti mette allegria, e la lucerna degli empi si spegnerà! | 9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη. |
10 Fra i superbi vi son sempre risse, ma i conciliativi si reggono con sapienza. | 10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας. |
11 La roba fatta in fretta andrà calando, e quella raccolta a spizzico aumenterà. | 11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη. |
12 La speranza differita affligge l'animo, e albero della vita, un desiderio raggiunto. | 12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης. |
13 Chi disprezza una cosa s'impegna in avvenire, chi rispetta un ordine se ne starà in pace. Le anime fraudolente errano nei peccati, e i giusti sono pieni di misericordia e di compassione. | 13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη. |
14 La legge dell'uomo saggio è una fonte viva, per scampare al pericolo della morte. | 14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου. |
15 La buona educazione dà grazia, ma sulla via degli indisciplinati c'è il precipizio. | 15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον. |
16 L'uomo avveduto agisce in tutto con consiglio, ma chi è scemo sciorina la sua follia. | 16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν. |
17 Il messo dell'empio cadrà nel male, e un ambasciatore fedele è rimedio salutare. | 17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις. |
18 Povertà e vergogna a chi lascia la correzione, ma chi è docile all'ammonitore avrà gloria. | 18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη. |
19 Soddisfare un desiderio fa piacere all'animo, gli stolti detestano coloro che fuggono il male. | 19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου. |
20 Chi cammina coi saggi si farà saggio, l'amico degli stolti diverrà simile a loro. | 20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη. |
21 Il male perseguita i peccatori, e il bene ai giusti sarà retribuito. | 21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον. |
22 L'uomo dabbene lascerà eredi figli e nipoti, e riservata al giusto è la sostanza del peccatore. | 22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον. |
23 Il podere degli antenati dà cibo in abbondanza, e passa in mano altrui per mancanza di giudizio. | 23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται. |
24 Chi risparmia la verga odia il figlio suo, e chi lo ama, con premura lo corregge. | 24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω. |
25 Il giusto avrà da mangiare e da satollarsi a sua voglia, ma il ventre degli empi non si sazierà mai. | 25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι. |