1 Ut ergo cognovit Iesus quia audierunt pharisaei quia Iesus pluresdiscipulos facit et baptizat quam Ioannes | 1 QUANDO adunque il Signore ebbe saputo che i Farisei aveano udito, che Gesù faceva, e battezzava più discepoli che Giovanni |
2 — quamquam Iesus ipse nonbaptizaret sed discipuli eius — | 2 quantunque non fosse Gesù che battezzava, ma i suoi discepoli; |
3 reliquit Iudaeam et abiit iterum inGalilaeam. | 3 lasciò la Giudea, e se ne andò di nuovo in Galilea |
4 Oportebat autem eum transire per Samariam. | 4 Or gli conveniva passare per il paese di Samaria. |
5 Venit ergo incivitatem Samariae, quae dicitur Sichar, iuxta praedium, quod dedit Iacob Iosephfilio suo; | 5 Venne adunque ad una città del paese di Samaria, detta Sichar, che è presso della possessione, la quale Giacobbe diede a Giuseppe, suo figliuolo. |
6 erat autem ibi fons Iacob. Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebatsic super fontem; hora erat quasi sexta. | 6 Or quivi era la fontana di Giacobbe. Gesù adunque, affaticato dal cammino, sedeva così in su la fontana; or era intorno alle sei ore. |
7 Venit mulier de Samaria haurireaquam. Dicit ei Iesus: “ Da mihi bibere ”; | 7 Ed una donna di Samaria venne, per attinger dell’acqua. E Gesù le disse: Dammi da bere. |
8 discipuli enim eius abierant incivitatem, ut cibos emerent. | 8 Perciocchè i suoi discepoli erano andati nella città, per comperar da mangiare. |
9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: “ Quomodotu, Iudaeus cum sis, bibere a me poscis, quae sum mulier Samaritana? ”. Nonenim coutuntur Iudaei Samaritanis. | 9 Laonde la donna Samaritana gli disse: Come, essendo Giudeo, domandi tu da bere a me, che son donna Samaritana? Poichè i Giudei non usano co’ Samaritani. |
10 Respondit Iesus et dixit ei: “ Si sciresdonum Dei, et quis est, qui dicit tibi: “Da mihi bibere”, tu forsitanpetisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam ”.
| 10 Gesù rispose, e le disse: Se tu conoscessi il dono di Dio, e chi è colui che ti dice: Dammi da bere, tu stessa gliene avresti chiesto, ed egli ti avrebbe dato dell’acqua viva. |
11 Dicit ei mulier: “ Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est;unde ergo habes aquam vivam? | 11 La donna gli disse: Signore, tu non hai pure alcun vaso da attingere, ed il pozzo è profondo: onde adunque hai quell’acqua viva? |
12 Numquid tu maior es patre nostro Iacob, quidedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius? ”. | 12 Sei tu maggiore di Giacobbe, nostro padre, il qual ci diede questo pozzo, ed egli stesso ne bevve, e i suoi figliuoli, e il suo bestiame? |
13 Respondit Iesus et dixit ei: “ Omnis, qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum; | 13 Gesù rispose, e le disse: Chiunque beve di quest’acqua, avrà ancor sete; |
14 qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum; sed aqua,quam dabo ei, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam ”. | 14 ma, chi berrà dell’acqua ch’io gli darò, non avrà giammai in eterno sete; anzi, l’acqua ch’io gli darò diverrà in lui una fonte d’acqua saliente in vita eterna. |
15 Dicit adeum mulier: “ Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam neque veniam huchaurire ”. | 15 La donna gli disse: Signore, dammi cotest’acqua, acciocchè io non abbia più sete, e non venga più qua ad attingerne. |
16 Dicit ei: “ Vade, voca virum tuum et veni huc ”. | 16 Gesù le disse: Va’, chiama il tuo marito, e vieni qua. |
17 Respondit mulier et dixit ei: “ Non habeo virum ”. Dicit ei Iesus: “ Benedixisti: “Non habeo virum”; | 17 La donna rispose, e gli disse: Io non ho marito. Gesù le disse: Bene hai detto: Non ho marito. |
18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quemhabes, non est tuus vir. Hoc vere dixisti ”.
| 18 Perciocchè tu hai avuti cinque mariti, e quello che tu hai ora non è tuo marito; questo hai tu detto con verità. |
19 Dicit ei mulier: “ Domine, video quia propheta es tu. | 19 La donna gli disse: Signore, io veggo che tu sei profeta. |
20 Patres nostri inmonte hoc adoraverunt, et vos dicitis quia in Hierosolymis est locus, ubiadorare oportet ”. | 20 I nostri padri hanno adorato in questo monte; e voi dite che in Gerusalemme è il luogo ove conviene adorare. |
21 Dicit ei Iesus: “ Crede mihi, mulier, quia venit hora,quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem. | 21 Gesù le disse: Donna, credimi che l’ora viene, che voi non adorerete il Padre nè in questo monte, nè in Gerusalemme. |
22 Vosadoratis, quod nescitis; nos adoramus, quod scimus, quia salus ex Iudaeis est. | 22 Voi adorate ciò che non conoscete; noi adoriamo ciò che noi conosciamo; poichè la salute è dalla parte de’ Giudei. |
23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem inSpiritu et veritate; nam et Pater tales quaerit, qui adorent eum. | 23 Ma l’ora viene, e già al presente è, che i veri adoratori adoreranno il Padre in ispirito e verità; perciocchè anche il Padre domanda tali che l’adorino; |
24 Spiritusest Deus, et eos, qui adorant eum, in Spiritu et veritate oportet adorare ”. | 24 Iddio è Spirito; perciò, conviene che coloro che l’adorano, l’adorino in ispirito e verità. |
25 Dicit ei mulier: “ Scio quia Messias venit — qui dicitur Christus C; cumvenerit ille, nobis annuntiabit omnia ”. | 25 La donna gli disse: Io so che il Messia, il quale è chiamato Cristo, ha da venire; quando egli sarà venuto, ci annunzierà ogni cosa. |
26 Dicit ei Iesus: “ Ego sum, quiloquor tecum ”.
| 26 Gesù le disse: Io, che ti parlo, son desso |
27 Et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliereloquebatur; nemo tamen dixit: “ Quid quaeris aut quid loqueris cum ea? ”. | 27 E in su quello, i suoi discepoli vennero, e si maravigliarono ch’egli parlasse con una donna; ma pur niuno disse: Che domandi? o: Che ragioni con lei? |
28 Reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illishominibus: | 28 La donna adunque, lasciata la sua secchia, se ne andò alla città, e disse alla gente: |
29 “ Venite, videte hominem, qui dixit mihi omnia, quaecumque feci;numquid ipse est Christus? ”. | 29 Venite, vedete un uomo che mi ha detto tutto ciò ch’io ho fatto; non è costui il Cristo? |
30 Exierunt de civitate et veniebant ad eum.
| 30 Uscirono adunque della città, e vennero a lui. |
31 Interea rogabant eum discipuli dicentes: “ Rabbi, manduca ”. | 31 OR in quel mezzo i suoi discepoli lo pregavano, dicendo: Maestro, mangia. |
32 Illeautem dixit eis: “ Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis ”. | 32 Ma egli disse loro: Io ho da mangiare un cibo, il qual voi non sapete. |
33 Dicebant ergo discipuli ad invicem: “ Numquid aliquis attulit ei manducare?”. | 33 Laonde i discepoli dicevano l’uno all’altro: Gli ha punto alcuno portato da mangiare? |
34 Dicit eis Iesus: “ Meus cibus est, ut faciam voluntatem eius, quimisit me, et ut perficiam opus eius. | 34 Gesù disse loro: Il mio cibo è ch’io faccia la volontà di colui che mi ha mandato, e ch’io adempia l’opera sua. |
35 Nonne vos dicitis: “Adhuc quattuormenses sunt, et messis venit”? Ecce dico vobis: Levate oculos vestros etvidete regiones, quia albae sunt ad messem! Iam | 35 Non dite voi che vi sono ancora quattro mesi infino alla mietitura? ecco, io vi dico: Levate gli occhi vostri, e riguardate le contrade, come già son bianche da mietere. |
36 qui metit, mercedem accipitet congregat fructum in vitam aeternam, ut et qui seminat, simul gaudeat et quimetit. | 36 Or il mietitore riceve premio, e ricoglie frutto in vita eterna; acciocchè il seminatore, e il mietitore si rallegrino insieme. |
37 In hoc enim est verbum verum: Alius est qui seminat, et alius est quimetit. | 37 Poichè in questo quel dire è vero: L’uno semina, l’altro miete. |
38 Ego misi vos metere, quod vos non laborastis; alii laboraverunt, etvos in laborem eorum introistis ”.
| 38 Io vi ho mandati a mieter ciò intorno a che non avete faticato; altri hanno faticato, e voi siete entrati nella lor fatica. |
39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbummulieris testimonium perhibentis: “ Dixit mihi omnia, quaecumque feci! ”. | 39 Or di quella città molti de’ Samaritani credettero in lui, per le parole della donna che testimoniava: Egli mi ha dette tutte le cose che io ho fatte. |
40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum, ut apud ipsos maneret;et mansit ibi duos dies. | 40 Quando adunque i Samaritani furon venuti a lui, lo pregarono di dimorare presso di loro; ed egli dimorò quivi due giorni. |
41 Et multo plures crediderunt propter sermonem eius; | 41 E più assai credettero in lui per la sua parola. |
42 et mulieri dicebant: “ Iam non propter tuam loquelam credimus; ipsi enimaudivimus et scimus quia hic est vere Salvator mundi! ”.
| 42 E dicevano alla donna: Noi non crediamo più per le tue parole; perciocchè noi stessi l’abbiamo udito, e sappiamo che costui è veramente il Cristo, il Salvator del mondo |
43 Post duos autem dies exiit inde in Galilaeam; | 43 ORA, passati que’ due giorni, egli si partì di là, e se ne andò in Galilea. |
44 ipse enim Iesus testimoniumperhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet. | 44 Poichè Gesù stesso avea testimoniato che un profeta non è onorato nella sua propria patria. |
45 Cum ergo venissetin Galilaeam, exceperunt eum Galilaei, cum omnia vidissent, quae feceratHierosolymis in die festo; et ipsi enim venerant in diem festum.
| 45 Quando adunque egli fu venuto in Galilea, i Galilei lo ricevettero, avendo vedute tutte le cose ch’egli avea fatte in Gerusalemme nella festa; perciocchè anche essi eran venuti alla festa. |
46 Venit ergo iterum in Cana Galilaeae, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidamregius, cuius filius infirmabatur Capharnaum; | 46 Gesù adunque venne di nuovo in Cana di Galilea, dove avea fatto dell’acqua vino. Or v’era un certo ufficial reale, il cui figliuolo era infermo in Capernaum. |
47 hic, cum audisset quia Iesusadvenerit a Iudaea in Galilaeam, abiit ad eum et rogabat, ut descenderet etsanaret filium eius; incipiebat enim mori. | 47 Costui, avendo udito che Gesù era venuto di Giudea in Galilea, andò a lui, e lo pregò che scendesse, e guarisse il suo figliuolo; perciocchè egli stava per morire. |
48 Dixit ergo Iesus ad eum: “ Nisisigna et prodigia videritis, non credetis ”. | 48 Laonde Gesù gli disse: Se voi non vedete segni e miracoli, voi non crederete. |
49 Dicit ad eum regius: “Domine, descende priusquam moriatur puer meus ”. | 49 L’ufficial reale gli disse: Signore, scendi prima che il mio fanciullo muoia. |
50 Dicit ei Iesus: “ Vade.Filius tuus vivit ”. Credidit homo sermoni, quem dixit ei Iesus, et ibat. | 50 Gesù gli disse: Va’, il tuo figliuolo vive. E quell’uomo credette alla parola che Gesù gli avea detta; e se ne andava. |
51 Iam autem eo descendente, servi eius occurrerunt ei dicentes quia puer eiusvivit. | 51 Ora, come egli già scendeva, i suoi servitori gli vennero incontro, e gli rapportarono, e dissero: Il tuo figliuolo vive. |
52 Interrogabat ergo horam ab eis, in qua melius habuerit. Dixerunt ergoei: “ Heri hora septima reliquit eum febris ”. | 52 Ed egli domandò loro dell’ora ch’egli era stato meglio. Ed essi gli dissero: Ieri a sette ora la febbre lo lasciò. |
53 Cognovit ergo pater quiailla hora erat, in qua dixit ei Iesus: “ Filius tuus vivit ”, et 53 Laonde il padre conobbe ch’era nella stessa ore, che Gesù gli avea detto: Il tuo figliuolo vive; e credette egli, e tutta la sua casa. |
54 Hoc iterum secundum signum fecit Iesus,cum venisset a Iudaea in Galilaeam.54 Questo secondo segno fece di nuovo Gesù, quando fu venuto di Giudea in Galilea |