Psalmi 50

NOVA VULGATA	LXX
1 Psalmus. Asaph. Deus deorum, Dominus, locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.	1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ
2 Ex Sion speciosa decore Deus illuxit,	2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε
3 Deus noster veniet et non silebit: ignis consumens est in conspectu eius, et in circuitu eius tempestas valida.	3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου
4 Advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum:	4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με
5 “ Congregate mihi sanctos meos, qui disposuerunt testamentum meum in sacrificio ”.	5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος
6 Et annuntiabunt caeli iustitiam eius, quoniam Deus iudex est.	6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε
7 “ Audi, populus meus, et loquar, Israel, et testificabor adversum te: Deus, Deus tuus, ego sum.	7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου
8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta enim tua in conspectu meo sunt semper.	8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι
9 Non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos.	9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι
10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumentorum mille in montibus.	10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα
11 Cognovi omnia volatilia caeli; et, quod movetur in agro, meum est.	11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον
12 Si esuriero non dicam tibi; meus est enim orbis terrae et plenitudo eius.	12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου
13 Numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo?	13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου
14 Immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua;	14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με
15 et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me ”.	15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν
16 Peccatori autem dixit Deus: “ Quare tu enarras praecepta mea et assumis testamentum meum in os tuum?	16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου
17 Tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum.	17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου
18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris erat portio tua.	18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις
19 Os tuum dimittebas ad malitiam, et lingua tua concinnabat dolos.	19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae proferebas opprobrium.	20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ
21 Haec fecisti, et tacui. Existimasti quod eram tui similis. Arguam te et statuam illa contra faciem tuam.	21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους
22 Intellegite haec, qui obliviscimini Deum, ne quando rapiam, et non sit qui eripiat.
23 Qui immolabit sacrificium laudis, honorificabit me; et, qui immaculatus est in via, ostendam illi salutare Dei ”.