Psalmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 'Al maestro del coro. Di Davide, servo del Signore, che rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dal potere di tutti i suoi nemici, |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 e dalla mano di Saul. Disse dunque:' Ti amo, Signore, mia forza, |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Signore, mia roccia, mia fortezza, mio liberatore; mio Dio, mia rupe, in cui trovo riparo; mio scudo e baluardo, mia potente salvezza. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Invoco il Signore, degno di lode, e sarò salvato dai miei nemici. |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 Mi circondavano flutti di morte, mi travolgevano torrenti impetuosi; |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 già mi avvolgevano i lacci degli inferi, già mi stringevano agguati mortali. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 Nel mio affanno invocai il Signore, nell'angoscia gridai al mio Dio: dal suo tempio ascoltò la mia voce, al suo orecchio pervenne il mio grido. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 La terra tremò e si scosse; vacillarono le fondamenta dei monti, si scossero perché egli era sdegnato. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 Dalle sue narici saliva fumo, dalla sua bocca un fuoco divorante; da lui sprizzavano carboni ardenti. |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Abbassò i cieli e discese, fosca caligine sotto i suoi piedi. |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 Cavalcava un cherubino e volava, si librava sulle ali del vento. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 Si avvolgeva di tenebre come di velo, acque oscure e dense nubi lo coprivano. |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 Davanti al suo fulgore si dissipavano le nubi con grandine e carboni ardenti. |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 Il Signore tuonò dal cielo, l'Altissimo fece udire la sua voce: grandine e carboni ardenti. |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | 15 Scagliò saette e li disperse, fulminò con folgori e li sconfisse. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | 16 Allora apparve il fondo del mare, si scoprirono le fondamenta del mondo, per la tua minaccia, Signore, per lo spirare del tuo furore. |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | 17 Stese la mano dall'alto e mi prese, mi sollevò dalle grandi acque, |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | 18 mi liberò da nemici potenti, da coloro che mi odiavano ed eran più forti di me. |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | 19 Mi assalirono nel giorno di sventura, ma il Signore fu mio sostegno; |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | 20 mi portò al largo, mi liberò perché mi vuol bene. |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | 21 Il Signore mi tratta secondo la mia giustizia, mi ripaga secondo l'innocenza delle mie mani; |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | 22 perché ho custodito le vie del Signore, non ho abbandonato empiamente il mio Dio. |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | 23 I suoi giudizi mi stanno tutti davanti, non ho respinto da me la sua legge; |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | 24 ma integro sono stato con lui e mi sono guardato dalla colpa. |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | 25 Il Signore mi rende secondo la mia giustizia, secondo l'innocenza delle mie mani davanti ai suoi occhi. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | 26 Con l'uomo buono tu sei buono con l'uomo integro tu sei integro, |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 con l'uomo puro tu sei puro, con il perverso tu sei astuto. |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | 28 Perché tu salvi il popolo degli umili, ma abbassi gli occhi dei superbi. |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Tu, Signore, sei luce alla mia lampada; il mio Dio rischiara le mie tenebre. |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | 30 Con te mi lancerò contro le schiere, con il mio Dio scavalcherò le mura. |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | 31 La via di Dio è diritta, la parola del Signore è provata al fuoco; egli è scudo per chi in lui si rifugia. |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | 32 Infatti, chi è Dio, se non il Signore? O chi è rupe, se non il nostro Dio? |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | 33 Il Dio che mi ha cinto di vigore e ha reso integro il mio cammino; |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | 34 mi ha dato agilità come di cerve, sulle alture mi ha fatto stare saldo; |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 ha addestrato le mie mani alla battaglia, le mie braccia a tender l'arco di bronzo. |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tu mi hai dato il tuo scudo di salvezza, la tua destra mi ha sostenuto, la tua bontà mi ha fatto crescere. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | 37 Hai spianato la via ai miei passi, i miei piedi non hanno vacillato. |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | 38 Ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti, non sono tornato senza averli annientati. |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | 39 Li ho colpiti e non si sono rialzati, sono caduti sotto i miei piedi. |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | 40 Tu mi hai cinto di forza per la guerra, hai piegato sotto di me gli avversari. |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | 41 Dei nemici mi hai mostrato le spalle, hai disperso quanti mi odiavano. |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | 42 Hanno gridato e nessuno li ha salvati, al Signore, ma non ha risposto. |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | 43 Come polvere al vento li ho dispersi, calpestati come fango delle strade. |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | 44 Mi hai scampato dal popolo in rivolta, mi hai posto a capo delle nazioni. Un popolo che non conoscevo mi ha servito; |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | 45 all'udirmi, subito mi obbedivano, stranieri cercavano il mio favore, |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | 46 impallidivano uomini stranieri e uscivano tremanti dai loro nascondigli. |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | 47 Viva il Signore e benedetta la mia rupe, sia esaltato il Dio della mia salvezza. |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | 48 Dio, tu mi accordi la rivincita e sottometti i popoli al mio giogo, |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | 49 mi scampi dai nemici furenti, dei miei avversari mi fai trionfare e mi liberi dall'uomo violento. |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | 50 Per questo, Signore, ti loderò tra i popoli e canterò inni di gioia al tuo nome. |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. | 51 Egli concede al suo re grandi vittorie, si mostra fedele al suo consacrato, a Davide e alla sua discendenza per sempre. |