Psalms 90

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, you have been our refuge through all generations.	1 αινος ωδης τω δαυιδ ο κατοικων εν βοηθεια του υψιστου εν σκεπη του θεου του ουρανου αυλισθησεται
2 Before the mountains were born, the earth and the world brought forth, from eternity to eternity you are God.	2 ερει τω κυριω αντιλημπτωρ μου ει και καταφυγη μου ο θεος μου ελπιω επ' αυτον
3 But humans you return to dust, saying, "Return, you mortals!"	3 οτι αυτος ρυσεται με εκ παγιδος θηρευτων και απο λογου ταραχωδους
4 A thousand years in your eyes are merely a yesterday,	4 εν τοις μεταφρενοις αυτου επισκιασει σοι και υπο τας πτερυγας αυτου ελπιεις οπλω κυκλωσει σε η αληθεια αυτου
5 you have brought them to their end; They disappear like sleep at dawn; they are like grass that dies.	5 ου φοβηθηση απο φοβου νυκτερινου απο βελους πετομενου ημερας
6 It sprouts green in the morning; by evening it is dry and withered.	6 απο πραγματος διαπορευομενου εν σκοτει απο συμπτωματος και δαιμονιου μεσημβρινου
7 Truly we are consumed by your anger, filled with terror by your wrath.	7 πεσειται εκ του κλιτους σου χιλιας και μυριας εκ δεξιων σου προς σε δε ουκ εγγιει
8 You have kept our faults before you, our hidden sins exposed to your sight.	8 πλην τοις οφθαλμοις σου κατανοησεις και ανταποδοσιν αμαρτωλων οψη
9 Our life ebbs away under your wrath; our years end like a sigh.	9 οτι συ κυριε η ελπις μου τον υψιστον εθου καταφυγην σου
10 Seventy is the sum of our years, or eighty, if we are strong; Most of them are sorrow and toil; they pass quickly, we are all but gone.	10 ου προσελευσεται προς σε κακα και μαστιξ ουκ εγγιει τω σκηνωματι σου
11 Who comprehends your terrible anger? Your wrath matches the fear it inspires.	11 οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε εν πασαις ταις οδοις σου
12 Teach us to count our days aright, that we may gain wisdom of heart.	12 επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
13 Relent, O LORD! How long? Have pity on your servants!	13 επ' ασπιδα και βασιλισκον επιβηση και καταπατησεις λεοντα και δρακοντα
14 Fill us at daybreak with your love, that all our days we may sing for joy.	14 οτι επ' εμε ηλπισεν και ρυσομαι αυτον σκεπασω αυτον οτι εγνω το ονομα μου
15 Make us glad as many days as you humbled us, for as many years as we have seen trouble.	15 επικαλεσεται με και εισακουσομαι αυτου μετ' αυτου ειμι εν θλιψει και εξελουμαι και δοξασω αυτον
16 Show your deeds to your servants, your glory to their children.	16 μακροτητα ημερων εμπλησω αυτον και δειξω αυτω το σωτηριον μου
17 May the favor of the Lord our God be ours. Prosper the work of our hands! Prosper the work of our hands!