Lettera agli Efesini - מכתב לאפסים 20

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 ויהי היום והוא מלמד את העם במקדש ומבשר ויגשו הכהנים והסופרים עם הזקנים	1 وفي احدى تلك الايام اذ كان يعلّم الشعب في الهيكل ويبشر وقف رؤساء الكهنة والكتبة مع الشيوخ
2 ויאמרו אליו אמר נא לנו באי זו רשות אתה עשה את אלה או מי הוא הנתן לך את הרשות הזאת	2 وكلموه قائلين قل لنا باي سلطان تفعل هذا. او من هو الذي اعطاك هذا السلطان.
3 ויען ויאמר אליהם אף אני אשאלכם דבר ואמרו לי	3 فاجاب وقال لهم وانا ايضا اسألكم كلمة واحدة فقولوا لي.
4 טבילת יוחנן המן השמים היתה אם מבני אדם	4 معمودية يوحنا من السماء كانت ام من الناس.
5 ויחשבו בלבם לאמר אם נאמר מן השמים ואמר למה זה לא האמנתם לו	5 فتآمروا فيما بينهم قائلين ان قلنا من السماء يقول فلماذا لم تؤمنوا به.
6 ואם נאמר מבני אדם וסקלנו כל העם בעמדם על דעתם כי יוחנן נביא היה	6 وان قلنا من الناس فجميع الشعب يرجموننا لانهم واثقون بان يوحنا نبي.
7 ויענו לא ידענו מאין	7 فاجابوا انهم لا يعلمون من اين.
8 ויאמר ישוע אליהם גם אני לא אמר לכם באי זו רשות אני עשה אלה	8 فقال لهم يسوع ولا انا اقول لكم باي سلطان افعل هذا
9 ויחל לדבר אל העם את המשל הזה איש אחד נטע כרם ויתן אתו אל כרמים וילך בדרך מרחוק לימים רבים	9 وابتدأ يقول للشعب هذا المثل. انسان غرس كرما وسلمه الى كرامين وسافر زمانا طويلا.
10 ולמועד שלח עבד אל הכרמים לתת לו מפרי הכרם והכרמים הכהו וישלחהו ריקם	10 وفي الوقت ارسل الى الكرامين عبدا لكي يعطوه من ثمر الكرم. فجلده الكرامون وارسلوه فارغا.
11 ויסף שלח עבד אחר ויכו גם אתו ויחרפהו וישלחהו ריקם	11 فعاد وارسل عبدا آخر. فجلدوا ذلك ايضا واهانوه وارسلوه فارغا.
12 ויסף לשלח שלישי וגם אתו פצעו ויגרשהו וידחפהו חוצה	12 ثم عاد فارسل ثالثا. فجرحوا هذا ايضا واخرجوه.
13 ויאמר בעל הכרם מה אעשה אשלחה את בני את ידידי כראותם אותו אולי יגורו מפניו	13 فقال صاحب الكرم ماذا افعل. أرسل ابني الحبيب. لعلهم اذا رأوه يهابون.
14 וכראות אתו הכרמים נועצו יחדו לאמר זה הוא היורש לכו ונהרגהו ותהי לנו הירשה	14 فلما رآه الكرامون تآمروا فيما بينهم قائلين هذا هو الوارث. هلموا نقتله لكي يصير لنا الميراث.
15 ויגרשו אותו אל מחוץ לכרם ויהרגהו ועתה מה יעשה להם בעל הכרם	15 فاخرجوه خارج الكرم وقتلوه. فماذا يفعل بهم صاحب الكرم.
16 יבוא ויאבד את הכרמים האלה ויתן את הכרם לאחרים ויהי כשמעם ויאמרו חלילה מהיות כזאת	16 يأتي ويهلك هؤلاء الكرامين ويعطي الكرم لآخرين. فلما سمعوا قالوا حاشا.
17 ויבט בם ויאמר ומה הוא זה הכתוב אבן מאסו הבונים היתה לראש פנה	17 فنظر اليهم وقال اذا ما هو هذا المكتوب الحجر الذي رفضه البناؤون هو قد صار راس الزاوية.
18 כל הנפל על האבן ההיא ישבר ואת אשר תפל עליו תשחקהו	18 كل من يسقط على ذلك الحجر يترضض. ومن سقط هو عليه يسحقه.
19 ויבקשו הכהנים הגדולים והסופרים לשלח בו את ידם בעת ההיא וייראו מפני העם כי ידעו אשר עליהם דבר את המשל הזה	19 فطلب رؤساء الكهنة والكتبة ان يلقوا الايادي عليه في تلك الساعة ولكنهم خافوا الشعب. لانهم عرفوا انه قال هذا المثل عليهم
20 ויארבו לו וישלחו מארבים והם נדמו כצדיקים למען ילכדו אותו בדבר להסגירו אל השררה ואל יד ההגמון	20 فراقبوه وارسلوا جواسيس يتراءون انهم ابرار لكي يمسكوه بكلمة حتى يسلموه الى حكم الوالي وسلطانه.
21 וישאלהו לאמר רבי ידענו כי נכונה תדבר ותלמד ולא תשא פנים כי באמת מורה אתה את דרך אלהים	21 فسألوه قائلين يا معلّم نعلم انك بالاستقامة تتكلم وتعلّم ولا تقبل الوجوه بل بالحق تعلّم طريق الله.
22 המתר לנו לתת מס אל הקיסר אם לא	22 أيجوز لنا ان نعطي جزية لقيصر ام لا.
23 ויכר את נכליהם ויאמר להם	23 فشعر بمكرهم وقال لهم لماذا تجربونني.
24 מה תנסוני הראוני דינר של מי הצורה והמכתב אשר עליו ויענו ויאמרו של הקיסר	24 أروني دينارا. لمن الصورة والكتابة. فاجابوا وقالوا لقيصر.
25 ויאמר אליהם לכן תנו לקיסר את אשר לקיסר ולאלהים את אשר לאלהים	25 فقال لهم اعطوا اذا ما لقيصر لقيصر وما للّه للّه.
26 ולא יכלו ללכדו בדבר לפני העם ויתמהו על מענהו ויחרישו	26 فلم يقدروا ان يمسكوه بكلمة قدام الشعب. وتعجبوا من جوابه وسكتوا
27 ויקרבו אנשים מן הצדוקים הכפרים בתחית המתים וישאלהו לאמר	27 وحضر قوم من الصدوقيين الذين يقاومون امر القيامة وسألوه
28 מורה משה כתב לנו כי ימות אח בעל אשה ובנים אין לו ולקח אחיו את אשתו והקים זרע לאחיו	28 قائلين يا معلّم كتب لنا موسى ان مات لاحد اخ وله امرأة ومات بغير ولد يأخذ اخوه المرأة ويقيم نسلا لاخيه.
29 והנה היו שבעה אחים והראשון לקח אשה וימת לא בנים	29 فكان سبعة اخوة. واخذ الاول امرأة ومات بغير ولد.
30 ויקח אתה השני וימת גם הוא לא בנים	30 فأخذ الثاني المرأة ومات بغير ولد.
31 ויקח אתה השלישי וככה עשו אף השבעה ולא הניחו בנים וימותו	31 ثم اخذها الثالث وهكذا السبعة. ولم يتركوا ولدا وماتوا.
32 ובאחרונה מתה גם האשה	32 وآخر الكل ماتت المرأة ايضا.
33 והנה בתחית המתים למי מהם תהיה לאשה כי היתה אשה לשבעה	33 ففي القيامة لمن منهم تكون زوجة. لانها كانت زوجة للسبعة.
34 ויען ישוע ויאמר אליהם בני העולם הזה ישאו נשים ותנשאנה	34 فاجاب وقال لهم يسوع ابناء هذا الدهر يزوجون ويزوجون.
35 והזכים לנחל את העולם הבא ואת תחית המתים לא ישאו נשים ולא תנשאנה	35 ولكن الذين حسبوا اهلا للحصول على ذلك الدهر والقيامة من الاموات لا يزوجون ولا يزوجون.
36 כי לא יוכלו עוד למות כי שוים הם למלאכים ובני אלהים המה בהיותם בני התקומה	36 اذ لا يستطيعون ان يموتوا ايضا لانهم مثل الملائكة وهم ابناء الله اذ هم ابناء القيامة.
37 וגם משה רמז בסנה כי יקומו המתים בקראו את יהוה אלהי אברהם אלהי יצחק ואלהי יעקב	37 واما ان الموتى يقومون فقد دل عليه موسى ايضا في امر العليقة كما يقول. الرب اله ابراهيم واله اسحق واله يعقوب.
38 והאלהים איננו אלהי המתים כי אם אלהי החיים כי כלם חיים לו	38 وليس هو اله اموات بل اله احياء لان الجميع عنده احياء.
39 ויענו מן הסופרים רבי יפה דברת	39 فاجاب قوما من الكتبة وقالوا يا معلّم حسنا قلت.
40 ולא ערבו עוד את לבם לשאל אותו דבר	40 ولم يتجاسروا ايضا ان يسألوه عن شيء
41 ויאמר אליהם איך יאמרו על המשיח כי הוא בן דוד	41 وقال لهم كيف يقولون ان المسيح ابن داود.
42 והוא דוד אמר בספר תהלים נאם יהוה לאדני שב לימיני	42 وداود نفسه يقول في كتاب المزامير قال الرب لربي اجلس عن يميني
43 עד אשית איביך הדם לרגליך	43 حتى اضع اعداءك موطئا لقدميك.
44 הנה דוד קרא לו אדון ואיך הוא בנו	44 فاذا داود يدعوه ربا فكيف يكون ابنه
45 ויאמר אל תלמידיו באזני כל העם	45 وفيما كان جميع الشعب يسمعون قال لتلاميذه
46 הזהרו מן הסופרים החפצים להתהלך עטופי טלית ואהבים את שאלות שלומם בשוקים ואת מושבי הראש בבתי הכנסיות ואת מסבות הראש בסעודות	46 احذروا من الكتبة الذين يرغبون المشي بالطيالسة ويحبون التحيات في الاسواق والمجالس الاولى في المجامع والمتكآت الأولى في الولائم.
47 הבלעים את בתי האלמנות ומאריכים תפלתם למראה עינים המה משפט על יתר יקחו	47 الذين يأكلون بيوت الارامل ولعلة يطيلون الصلوات. هؤلاء يأخذون دينونة اعظم