1 שמר רגליך כאשר תלך אל בית האלהים וקרוב לשמע מתת הכסילים זבח כי אינם יודעים לעשות רע | 1 احفظ قدمك حين تذهب الى بيت الله فالاستماع اقرب من تقديم ذبيحة الجهال لانهم لا يبالون بفعل الشر. |
2 אל תבהל על פיך ולבך אל ימהר להוציא דבר לפני האלהים כי האלהים בשמים ואתה על הארץ על כן יהיו דבריך מעטים | 2 لا تستعجل فمك ولا يسرع قلبك الى نطق كلام قدام الله. لان الله في السموات وانت على الارض فلذلك لتكن كلماتك قليلة. |
3 כי בא החלום ברב ענין וקול כסיל ברב דברים | 3 لان الحلم يأتي من كثرة الشغل وقول الجهل من كثرة الكلام. |
4 כאשר תדר נדר לאלהים אל תאחר לשלמו כי אין חפץ בכסילים את אשר תדר שלם | 4 اذا نذرت نذرا لله فلا تتأخر عن الوفاء به. لانه لا يسرّ بالجهال. فاوف بما نذرته. |
5 טוב אשר לא תדר משתדור ולא תשלם | 5 ان لا تنذر خير من ان تنذر ولا تفي. |
6 אל תתן את פיך לחטיא את בשרך ואל תאמר לפני המלאך כי שגגה היא למה יקצף האלהים על קולך וחבל את מעשה ידיך | 6 لا تدع فمك يجعل جسدك يخطئ. ولا تقل قدام الملاك انه سهو. لماذا يغضب الله على قولك ويفسد عمل يديك. |
7 כי ברב חלמות והבלים ודברים הרבה כי את האלהים ירא | 7 لان ذلك من كثرة الاحلام والاباطيل وكثرة الكلام. ولكن اخش الله |
8 אם עשק רש וגזל משפט וצדק תראה במדינה אל תתמה על החפץ כי גבה מעל גבה שמר וגבהים עליהם | 8 ان رأيت ظلم الفقير ونزع الحق والعدل في البلاد فلا ترتع من الأمر. لان فوق العالي عاليا يلاحظ والاعلى فوقهما. |
9 ויתרון ארץ בכל היא מלך לשדה נעבד | 9 ومنفعة الارض للكل. الملك مخدوم من الحقل. |
10 אהב כסף לא ישבע כסף ומי אהב בהמון לא תבואה גם זה הבל | 10 من يحب الفضة لا يشبع من الفضة ومن يحب الثروة لا يشبع من دخل. هذا ايضا باطل. |
11 ברבות הטובה רבו אוכליה ומה כשרון לבעליה כי אם ראית עיניו | 11 اذا كثرت الخيرات كثر الذين يأكلونها واي منفعة لصاحبها الا رؤيتها بعينيه. |
12 מתוקה שנת העבד אם מעט ואם הרבה יאכל והשבע לעשיר איננו מניח לו לישון | 12 نوم المشتغل حلو ان اكل قليلا او كثيرا ووفر الغني لا يريحه حتى ينام. |
13 יש רעה חולה ראיתי תחת השמש עשר שמור לבעליו לרעתו | 13 يوجد شر خبيث رأيته تحت الشمس. ثروة مصونة لصاحبها لضرره. |
14 ואבד העשר ההוא בענין רע והוליד בן ואין בידו מאומה | 14 فهلكت تلك الثروة بامر سيء ثم ولد ابنا وما بيده شيء. |
15 כאשר יצא מבטן אמו ערום ישוב ללכת כשבא ומאומה לא ישא בעמלו שילך בידו | 15 كما خرج من بطن امه عريانا يرجع ذاهبا كما جاء ولا يأخذ شيئا من تعبه فيذهب به في يده. |
16 וגם זה רעה חולה כל עמת שבא כן ילך ומה יתרון לו שיעמל לרוח | 16 وهذا ايضا مصيبة رديئة. في كل شيء كما جاء هكذا يذهب فايّة منفعة له للذي تعب للريح. |
17 גם כל ימיו בחשך יאכל וכעס הרבה וחליו וקצף | 17 ايضا يأكل كل ايامه في الظلام ويغتم كثيرا مع حزن وغيظ |
18 הנה אשר ראיתי אני טוב אשר יפה לאכול ולשתות ולראות טובה בכל עמלו שיעמל תחת השמש מספר ימי חיו אשר נתן לו האלהים כי הוא חלקו | 18 هوذا الذي رأيته انا خيرا الذي هو حسن. ان يأكل الانسان ويشرب ويرى خيرا من كل تعبه الذي يتعب فيه تحت الشمس مدة ايام حياته التي اعطاه الله اياها لانه نصيبه. |
19 גם כל האדם אשר נתן לו האלהים עשר ונכסים והשליטו לאכל ממנו ולשאת את חלקו ולשמח בעמלו זה מתת אלהים היא | 19 ايضا كل انسان اعطاه الله غنى ومالا وسلّطه عليه حتى ياكل منه وياخذ نصيبه ويفرح بتعبه فهذا هو عطية الله. |
20 כי לא הרבה יזכר את ימי חייו כי האלהים מענה בשמחת לבו | 20 لانه لا يذكر ايام حياته كثيرا لان الله ملهيه بفرح قلبه |