Salmi 106
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 Alleluia: lodate Dio. Date lode al Signore, perché egli è buono, perché la misericordia di lui o eterna. | 1 Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. |
2 Lo dicano quelli, che dal Signore furon redenti, i quali egli riscattò dal dominio dell'inimico, e gli ha raccolti di tra le nazioni. | 2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos, |
3 Dall'oriente, e dall'occidente, da settentrione, e dal mare. | 3 a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari. |
4 Andaron errando per la solitudine, per aridi luoghi, non trovando strada per giungere a una città da abitare. | 4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso ; viam civitatis habitaculi non invenerunt. |
5 Tormentati dalla fame, e dalla sete, era venuto meno in essi il loro spirito. | 5 Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit. |
6 E alzaron le grida al Signore, mentr'erano tribolati, e gli liberò dalle loro angustie. | 6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos ; |
7 E li menò per la via diritta, affinchè giungessero alla città da abitare. | 7 et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis. |
8 Diano lode al Signore le sue misericordie, e le meraviglie di lui in pro de' figliuoli degli uomini. | 8 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
9 Perché egli ha saziata l'anima sitibonda, e l'anima famelica ha ricolma di beni. | 9 Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis. |
10 Sedevan nelle tenebre, e all'ombra di morte imprigionati, e mendichi, e nelle catene. | 10 Sedentes in tenebris et umbra mortis ; vinctos in mendicitate et ferro. |
11 Perché furon ribelli alle parole di Dio, e dispregiarono i disegui dell'Altissimo. | 11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt. |
12 E fa umiliato negli all'anni il loro onore: restarono senza forze, e non fu chi prestasse soccorso. | 12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum ; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret. |
13 E alzaron le grida, al Signore, mentre erano tribolati: e liberolli dalle loro necessità. | 13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur ; et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
14 E li cavò dalle tenebre, e dall'ombra di morte, e spezzò le loro catene. | 14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit. |
15 Lodino il Signore per le sue misericordie, e le sue meraviglie a prò de' figliuoli degli uomini. | 15 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
16 Perché egli ha spezzate le porte di bronzo, e rotti i catenacci di ferro. | 16 Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit. |
17 Li sollevò dalla via della loro iniquità, dappoichè per le loro ingiustizie furono umiliati. | 17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum ; propter injustitias enim suas humiliati sunt. |
18 L'anima loro ebbe in aversione qualunque cibo: e si accostarono fino alle porte di morte. | 18 Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis. |
19 E alzaron le grida al Signore mentr'erano tribolati, e gli liberò dalle loro necessità. | 19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
20 Mandò la sua Parola, e li risanò, e dalla loro perdizione li trasse. | 20 Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum. |
21 Lodino il Signore per le sue misericordie, e le sue meraviglie a prò de' figliuoli degli uomini: | 21 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
22 E sagrifichino sagrifizio di laude, e celebrino con giubilo le opere di lui. | 22 Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione. |
23 Coloro, che solcano il mare sopra le navi, e nelle grandi acque lavorano. | 23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis : |
24 Eglino han veduto le opere del Signore, e le meraviglie di lui nell'abisso. | 24 ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo. |
25 Alla parola di lui venne il vento portator di tempesta, e i flutti del mare si alzarono. | 25 Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus. |
26 Salgono fino al cielo, e scendono fino all'abisso; l'anima loro si consumava di affanni. | 26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos ; anima eorum in malis tabescebat. |
27 Erano sbigottiti, e si aggiravano come un ubbriaco: e tutta veniva meno la loro prudenza. | 27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est. |
28 E alzaron le grida al Signore mentr'erano nella tribolazione, e gli liberò dalle loro necessità. | 28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur ; et de necessitatibus eorum eduxit eos. |
29 E la procella cambiò in aura leggera: e i flutti del mare si tacquero. | 29 Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus. |
30 Ed eglino si rallegrarono perché si tacquero i flutti: ed ei li condussero a quel porto. ch'ei pur bramavano. | 30 Et lætati sunt quia siluerunt ; et deduxit eos in portum voluntatis eorum. |
31 Lodino il Signore per le sue misericordie, e le sue meraviglie a prò de' figliuoli degli uomini. | 31 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
32 E lui celebrino nell'adunanza del popolo: e nel consesso de' seniori a lui diano laude. | 32 Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum. |
33 Ei cangiò i fiumi in secchi deserti, e le sorgive dell'acque in terreni assetati: | 33 Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim ; |
34 La terra fruttifera cangiò in salsedine per la malizia de' suoi abitatori. | 34 terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea. |
35 I deserti mutò in istagni di acque, e alla terra arida diede sorgenti di acque. | 35 Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum. |
36 E in essa collocò gli affamati, e vi fondarono città da abitarvi. | 36 Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis : |
37 E seminaron campi, e piantaron viti, ed ebber frutti in copia nascenti. | 37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis. |
38 E li benedisse, e moltipllcarono grandemente, e accrebbe i loro bestiami. | 38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis ; et jumenta eorum non minoravit. |
39 Quantunque ei fosser ridotti a pochi, e fosser vessali da molti affanni, e dolori: | 39 Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore. |
40 Il dispregio piovve sopra i potenti, ed ei li fè andare fuori di strada, e dove strada non, è. | 40 Effusa est contemptio super principes : et errare fecit eos in invio, et non in via. |
41 Ed egli sollevò il povero nella miseria, e fè le famiglie come greggi di pecore. | 41 Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias. |
42 Queste cose le comprenderanno i giusti, e ne avranno allegrezza, e tutta l'iniquità si turerà la sua bocca. | 42 Videbunt recti, et lætabuntur ; et omnis iniquitas oppilabit os suum. |
43 Chi è il saggio, che farà conserva di queste cose, e intenderà le misericordie del Signore? | 43 Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini ? |