Lettera agli Ebrei - Hebrews 13

LXX	GREEK BIBLE
1 Ἡ φιλαδελφία μενέτω.	1 Η φιλαδελφια ας μενη.
2 τῆς φιλοξενίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε, διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους.	2 Την φιλοξενιαν μη λησμονειτε? επειδη δια ταυτης τινες εφιλοξενησαν αγγελους μη γνωριζοντες.
3 μιμνῄσκεσθε τῶν δεσμίων ὡς συνδεδεμένοι, τῶν κακουχουμένων ὡς καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐν σώματι.	3 Ενθυμεισθε τους δεσμιους ως συνδεσμιοι, τους ταλαιπωρουμενους ως οντες και σεις εν σωματι.
4 Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσιν καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος, πόρνους γὰρ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ θεός.	4 Τιμιος εστω ο γαμος εις παντας και η κοιτη αμιαντος? τους δε πορνους και μοιχους θελει κρινει ο Θεος.
5 Ἀφιλάργυρος ὁ τρόπος, ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσιν. αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν· οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ’ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω,	5 Ο τροπος σας εστω αφιλαργυρος, αρκεισθε εις τα παροντα, διοτι αυτος ειπε? Δεν θελω σε αφησει ουδε σε εγκαταλειψει?
6 ὥστε θαρροῦντας ἡμᾶς λέγειν· κύριος ἐμοὶ βοηθός, [καὶ] οὐ φοβηθήσομαι, τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;	6 ωστε ημεις θαρρουντες να λεγωμεν? Ο Κυριος βοηθος μου, και δεν θελω φοβηθη? τι να μοι καμη ανθρωπος;
7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.	7 Ενθυμεισθε τους προεστωτας σας, οιτινες ελαλησαν προς εσας τον λογον του Θεου, των οποιων μιμεισθε την πιστιν, εχοντες προ οφθαλμων το αποτελεσμα του πολιτευματος αυτων.
8 Ἰησοῦς Χριστὸς ἐχθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.	8 Ο Ιησους Χριστος ειναι ο αυτος χθες και σημερον και εις τους αιωνας.
9 Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντες.	9 Μη πλανασθε με διδαχας ποικιλας και ξενας? διοτι καλον ειναι με την χαριν να στερεονηται η καρδια, ουχι με βρωματα, εις τα οποια οσοι περιεπατησαν δεν ωφεληθησαν.
10 ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες.	10 Εχομεν θυσιαστηριον, εξ ου δεν εχουσιν εξουσιαν να φαγωσιν οι λατρευοντες εις την σκηνην.
11 ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς.	11 Διοτι των ζωων, των οποιων το αιμα εισφερεται εις τα αγια δια του αρχιερεως περι αμαρτιας, τουτων τα σωματα κατακαιονται εξω του στρατοπεδου.
12 Διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθεν.	12 Οθεν και ο Ιησους, δια να αγιαση τον λαον δια του ιδιου αυτου αιματος, εξω της πυλης επαθεν.
13 τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες·	13 Ας εξερχωμεθα λοιπον προς αυτον εξω του στρατοπεδου, τον ονειδισμον αυτου φεροντες?
14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.	14 διοτι δεν εχομεν εδω πολιν διαμενουσαν, αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν.
15 Δι’ αὐτοῦ [οὖν] ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ θεῷ, τοῦτ’ ἔστιν καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.	15 Δι' αυτου λοιπον ας αναφερωμεν παντοτε εις τον Θεον θυσιαν αινεσεως, τουτεστι καρπον χειλεων ομολογουντων το ονομα αυτου.
16 τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ θεός.	16 Την δε αγαθοποιιαν και το μεταδοτικον μη λησμονειτε, διοτι εις τοιαυτας θυσιας ευαρεστειται ο Θεος.
17 Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε, αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες, ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσιν καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.	17 Πειθεσθε εις τους προεστωτας σας και υπακουετε? διοτι αυτοι αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων σας ως μελλοντες να αποδωσωσι λογον? δια να καμνωσι τουτο μετα χαρας και μη στεναζοντες? διοτι τουτο δεν σας ωφελει.
18 Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν· πειθόμεθα γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσιν καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι.	18 Προσευχεσθε περι ημων? διοτι ειμεθα πεπεισμενοι οτι εχομεν καλην συνειδησιν, θελοντες να πολιτευωμεθα κατα παντα καλως.
19 περισσοτέρως δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα τάχιον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν.	19 Περισσοτερον δε παρακαλω να καμητε τουτο, δια να αποκατασταθω εις εσας ταχυτερα.
20 Ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν,	20 Ο δε Θεος της ειρηνης, οστις ανεβιβασεν εκ των νεκρων τον μεγαν ποιμενα των προβατων δια του αιματος της αιωνιου διαθηκης, τον Κυριον ημων Ιησουν,
21 καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ἡμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας [τῶν αἰώνων], ἀμήν.	21 ειθε να σας καμη τελειους εις παν εργον αγαθον, δια να εκτελητε το θελημα αυτου, ενεργων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια του Ιησου Χριστου, εις τον οποιον ειη η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων? αμην.
22 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως, καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμῖν.	22 Σας παρακαλω δε, αδελφοι, υποφερετε τον λογον της νουθεσιας? διοτι εν συντομια σας εγραψα.
23 Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν Τιμόθεον ἀπολελυμένον, μεθ’ οὗ ἐὰν τάχιον ἔρχηται ὄψομαι ὑμᾶς.	23 Εξευρετε οτι ο αδελφος Τιμοθεος απελυθη της φυλακης, μετα του οποιου, εαν ελθη ταχυτερα, θελω σας ιδει.
24 Ἀσπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους ὑμῶν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους. Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίας.	24 Ασπασθητε παντας τους προεστωτας σας και παντας τους αγιους. Σας ασπαζονται οι απο της Ιταλιας.
25 Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν.	25 Η χαρις ειη μετα παντων υμων? αμην.