Lettera agli Efesini - Ephesians 4

LXX	NOVA VULGATA
1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε,	1 Obsecro itaque vos ego, vinctus in Domino, ut digne ambuletis vocatione,qua vocati estis,
2 μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πραΰτητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ,	2 cum omni humilitate et mansuetudine, cum longanimitate,supportantes invicem in caritate,
3 σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης·	3 solliciti servare unitatem spiritus invinculo pacis;
4 Ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν·	4 unum corpus et unus Spiritus, sicut et vocati estis in una spevocationis vestrae;
5 εἷς κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα,	5 unus Dominus, una fides, unum baptisma;
6 εἷς θεὸς καὶ πατὴρ πάντων,	6 unus Deus etPater omnium, qui super omnes et per omnia et in omnibus.
7 Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.	7 Unicuique autem nostrum data est gratia secundum mensuram donationis Christi.
8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν, ἔδωκεν δόματα τοῖς ἀνθρώποις.	8 Propter quod dicit: “ Ascendens in altum captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus ”.
9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν, εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη εἰς τὰ κατώτερα [μέρη] τῆς γῆς;	9 Illud autem “ ascendit ” quid est, nisi quia et descendit in inferiorespartes terrae?
10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστιν καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα.	10 Qui descendit, ipse est et qui ascendit super omnes caelos, utimpleret omnia.
11 Καὶ αὐτὸς ἔδωκεν τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους,	11 Et ipse dedit quosdam quidem apostolos, quosdam autemprophetas, alios vero evangelistas, alios autem pastores et doctores
12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ,	12 adinstructionem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem corporis Christi,
13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ,	13 donec occurramus omnes in unitatem fidei et agnitionis Filii Dei, in virumperfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi,
14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης,	14 ut iam non simus parvulifluctuantes et circumacti omni vento doctrinae in fallacia hominum, in astutiaad circumventionem erroris;
15 ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, Χριστός,	15 veritatem autem facientes in caritate crescamusin illum per omnia, qui est caput Christus,
16 ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον καὶ συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίας κατ’ ἐνέργειαν ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ.	16 ex quo totum corpus compactum etconexum per omnem iuncturam subministrationis secundum operationem in mensurauniuscuiusque partis augmentum corporis facit in aedificationem sui in caritate.
17 Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν, καθὼς καὶ τὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν,	17 Hoc igitur dico et testificor in Domino, ut iam non ambuletis, sicut etgentes ambulant in vanitate sensus sui
18 ἐσκοτωμένοι τῇ διανοίᾳ ὄντες, ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς, διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν,	18 tenebris obscuratum habentesintellectum, alienati a vita Dei propter ignorantiam, quae est in illis proptercaecitatem cordis ipsorum;
19 οἵτινες ἀπηλγηκότες ἑαυτοὺς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεονεξίᾳ.	19 qui indolentes semetipsos tradiderunt impudicitiaein operationem immunditiae omnis in avaritia.
20 Ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν,	20 Vos autem non ita didicistis Christum,
21 εἴ γε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ,	21 si tamen illum audistis et in ipsoedocti estis, sicut est veritas in Iesu:
22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης,	22 deponere vos secundum pristinamconversationem veterem hominem, qui corrumpitur secundum desideria erroris,
23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν	23 renovari autem spiritu mentis vestrae
24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας.	24 et induere novum hominem, qui secundumDeum creatus est in iustitia et sanctitate veritatis.
25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ, ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.	25 Propter quod deponentesmendacium loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo, quoniam sumus invicemmembra.
26 ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ [τῷ] παροργισμῷ ὑμῶν,	26 Irascimini et nolite peccare; sol non occidat super iracundiamvestram,
27 μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ.	27 et nolite locum dare Diabolo.
28 ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος ταῖς [ἰδίαις] χερσὶν τὸ ἀγαθόν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι.	28 Qui furabatur, iam non furetur,magis autem laboret operando manibus bonum, ut habeat unde tribuat necessitatempatienti.
29 πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ’ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσιν.	29 Omnis sermo malus ex ore vestro non procedat, sed si quis bonus adaedificationem opportunitatis, ut det gratiam audientibus.
30 καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.	30 Et nolitecontristare Spiritum Sanctum Dei, in quo signati estis in diem redemptionis.
31 πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ.	31 Omnis amaritudo et ira et indignatio et clamor et blasphemia tollatur a vobiscum omni malitia.
32 γίνεσθε [δὲ] εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς, καθὼς καὶ ὁ θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν.	32 Estote autem invicem benigni, misericordes, donantesinvicem, sicut et Deus in Christo donavit vobis.