ΑΜΒΑΚΟΥΜ - Abacuc - Habakkuk 1

LXX	JERUSALEM
1 το λημμα ο ειδεν αμβακουμ ο προφητης	1 L'oracle que reçut en vision Habaquq le prophète.
2 εως τινος κυριε κεκραξομαι και ου μη εισακουσης βοησομαι προς σε αδικουμενος και ου σωσεις	2 Jusques à quand, Yahvé, appellerai-je au secours sans que tu écoutes, crierai-je vers toi: "A laviolence!" sans que tu sauves?
3 ινα τι μοι εδειξας κοπους και πονους επιβλεπειν ταλαιπωριαν και ασεβειαν εξ εναντιας μου γεγονεν κρισις και ο κριτης λαμβανει	3 Pourquoi me fais-tu voir l'iniquité et regardes-tu l'oppression? Je ne vois que rapine et violence,c'est la dispute, et la discorde sévit!
4 δια τουτο διεσκεδασται νομος και ου διεξαγεται εις τελος κριμα οτι ο ασεβης καταδυναστευει τον δικαιον ενεκεν τουτου εξελευσεται το κριμα διεστραμμενον	4 Aussi la loi se meurt, plus jamais le droit ne paraît! Oui, l'impie traque le juste, aussi ne paraît plusqu'un droit fléchi!
5 ιδετε οι καταφρονηται και επιβλεψατε και θαυμασατε θαυμασια και αφανισθητε διοτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται	5 Regardez parmi les peuples, voyez, soyez stupides et stupéfaits! Car j'accomplis de vos jours uneoeuvre que vous ne croiriez pas si on la racontait.
6 διοτι ιδου εγω εξεγειρω εφ' υμας τους χαλδαιους τους μαχητας το εθνος το πικρον και το ταχινον το πορευομενον επι τα πλατη της γης του κατακληρονομησαι σκηνωματα ουκ αυτου	6 Oui! voici que je suscite les Chaldéens, ce peuple farouche et fougueux, celui qui parcourt devastes étendues de pays pour s'emparer des demeures d'autrui.
7 φοβερος και επιφανης εστιν εξ αυτου το κριμα αυτου εσται και το λημμα αυτου εξ αυτου εξελευσεται	7 Il est terrible et redoutable, sa force fait son droit, sa grandeur!
8 και εξαλουνται υπερ παρδαλεις οι ιπποι αυτου και οξυτεροι υπερ τους λυκους της αραβιας και εξιππασονται οι ιππεις αυτου και ορμησουσιν μακροθεν και πετασθησονται ως αετος προθυμος εις το φαγειν	8 Ses chevaux sont plus rapides que panthères, plus mordants que loups du soir; ses cavaliersbondissent, ses cavaliers arrivent de loin, ils volent comme l'aigle qui fond pour dévorer.
9 συντελεια εις ασεβεις ηξει ανθεστηκοτας προσωποις αυτων εξ εναντιας και συναξει ως αμμον αιχμαλωσιαν	9 Tous arrivent pour le pillage, la face ardente comme un vent d'est; ils ramassent les captifs commedu sable!
10 και αυτος εν βασιλευσιν εντρυφησει και τυραννοι παιγνια αυτου και αυτος εις παν οχυρωμα εμπαιξεται και βαλει χωμα και κρατησει αυτου	10 Ce peuple se moque des rois, il tourne les princes en dérision. Il se rit de toutes forteresses: ilentasse de la terre et les prend!
11 τοτε μεταβαλει το πνευμα και διελευσεται και εξιλασεται αυτη η ισχυς τω θεω μου	11 Puis le vent a tourné et s'en est allé... Criminel qui fait de sa force son Dieu!
12 ουχι συ απ' αρχης κυριε ο θεος ο αγιος μου και ου μη αποθανωμεν κυριε εις κριμα τεταχας αυτον και επλασεν με του ελεγχειν παιδειαν αυτου	12 Dès les temps lointains n'es-tu pas Yahvé, mon Dieu, mon Saint, qui ne meurs pas? Tu l'avaisétabli, Yahvé, pour exercer le droit, tel un rocher, pour châtier, tu l'avais affermi!
13 καθαρος οφθαλμος του μη οραν πονηρα και επιβλεπειν επι πονους ου δυνηση ινα τι επιβλεπεις επι καταφρονουντας παρασιωπηση εν τω καταπινειν ασεβη τον δικαιον	13 Tes yeux sont trop purs pour voir le mal, tu ne peux regarder l'oppression. Pourquoi regardes-tules gens perfides, gardes-tu le silence quand l'impie engloutit un plus juste que lui?
14 και ποιησεις τους ανθρωπους ως τους ιχθυας της θαλασσης και ως τα ερπετα τα ουκ εχοντα ηγουμενον	14 Tu traites les humains comme les poissons de la mer, comme la gent qui frétille, sans maître!
15 συντελειαν εν αγκιστρω ανεσπασεν και ειλκυσεν αυτον εν αμφιβληστρω και συνηγαγεν αυτον εν ταις σαγηναις αυτου ενεκεν τουτου ευφρανθησεται και χαρησεται η καρδια αυτου	15 Il les prend tous à l'hameçon, les tire avec son filet, il les ramasse avec son épervier, et le voilàdans la joie, dans l'allégresse!
16 ενεκεν τουτου θυσει τη σαγηνη αυτου και θυμιασει τω αμφιβληστρω αυτου οτι εν αυτοις ελιπανεν μεριδα αυτου και τα βρωματα αυτου εκλεκτα	16 Aussi sacrifie-t-il à son filet, fait-il fumer des offrandes devant son épervier, car ils lui procurentde grasses portions et des mets plantureux.
17 δια τουτο αμφιβαλει το αμφιβληστρον αυτου και δια παντος αποκτεννειν εθνη ου φεισεται	17 Videra-t-il donc sans trêve son filet, massacrant les peuples sans pitié?