ΜΙΧΑΙΑΣ - Michea - Micah 1

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο λογος κυριου προς μιχαιαν τον του μωρασθι εν ημεραις ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου βασιλεων ιουδα υπερ ων ειδεν περι σαμαρειας και περι ιερουσαλημ	1 La parole de Yahvé fut adressée à Michée de Moréchèt, au temps de Yotam, d’Akaz et d’Ézékias, rois de Juda. Voici ses visions sur Samarie et Jérusalem.
2 ακουσατε λαοι λογους και προσεχετω η γη και παντες οι εν αυτη και εσται κυριος εν υμιν εις μαρτυριον κυριος εξ οικου αγιου αυτου	2 Tous les peuples, écoutez! Sois attentive, terre entière! C’est Yahvé qui va témoigner contre vous, le Seigneur qui nous vient de son palais de sainteté.
3 διοτι ιδου κυριος εκπορευεται εκ του τοπου αυτου και καταβησεται και επιβησεται επι τα υψη της γης	3 Il est sorti de sa demeure, il est descendu, il s’avance sur les hauteurs de la terre.
4 και σαλευθησεται τα ορη υποκατωθεν αυτου και αι κοιλαδες τακησονται ως κηρος απο προσωπου πυρος και ως υδωρ καταφερομενον εν καταβασει	4 Les montagnes se défont à son passage, les plaines sont comme cire fondue devant le feu, comme l’eau qui se déverse sur la pente.
5 δια ασεβειαν ιακωβ παντα ταυτα και δια αμαρτιαν οικου ισραηλ τις η ασεβεια του ιακωβ ου σαμαρεια και τις η αμαρτια οικου ιουδα ουχι ιερουσαλημ	5 Mais c’est à cause du crime de Jacob, à cause des péchés de la maison d’Israël. Quel est donc le crime de Jacob? N’est-ce pas Samarie? Et quel est le péché de Juda? N’est-ce pas Jérusalem?
6 και θησομαι σαμαρειαν εις οπωροφυλακιον αγρου και εις φυτειαν αμπελωνος και κατασπασω εις χαος τους λιθους αυτης και τα θεμελια αυτης αποκαλυψω	6 Je ferai de Samarie un tas de décombres dans un champ, un lieu où planter la vigne; je ferai que ses pierres roulent dans les vallées, je mettrai à nu ses fondations.
7 και παντα τα γλυπτα αυτης κατακοψουσιν και παντα τα μισθωματα αυτης εμπρησουσιν εν πυρι και παντα τα ειδωλα αυτης θησομαι εις αφανισμον διοτι εκ μισθωματων πορνειας συνηγαγεν και εκ μισθωματων πορνειας συνεστρεψεν	7 Toutes ses statues seront brisées, ses richesses consumées par le feu; je mettrai en pièces ses pierres sacrées, fruit du salaire des prostituées: elles redeviendront salaire de prostituée.
8 ενεκεν τουτου κοψεται και θρηνησει πορευσεται ανυποδετος και γυμνη ποιησεται κοπετον ως δρακοντων και πενθος ως θυγατερων σειρηνων	8 À cause de cela je pousserai des cris, je hurlerai, je marcherai dépouillé et nu, je ferai entendre mon cri comme le chacal et ma plainte comme l’autruche.
9 οτι κατεκρατησεν η πληγη αυτης διοτι ηλθεν εως ιουδα και ηψατο εως πυλης λαου μου εως ιερουσαλημ	9 Oui, le coup est irrémédiable, il atteint Juda, il frappe même Jérusalem, la porte de mon peuple.
10 οι εν γεθ μη μεγαλυνεσθε οι εν ακιμ μη ανοικοδομειτε εξ οικου κατα γελωτα γην καταπασασθε κατα γελωτα υμων	10 Ne l’annoncez pas dans Gat, ne pleurez pas dans Acco, roulez-vous dans la poussière à Bet-Léafra.
11 κατοικουσα καλως τας πολεις αυτης ουκ εξηλθεν κατοικουσα σεννααν κοψασθαι οικον εχομενον αυτης λημψεται εξ υμων πληγην οδυνης	11 Toi qui habites à Chafir, sonne de la trompette; toi qui demeures à Saanan, ne sors pas de la cité. Bet-Ha-Ésel est arrachée de ses fondations.
12 τις ηρξατο εις αγαθα κατοικουση οδυνας οτι κατεβη κακα παρα κυριου επι πυλας ιερουσαλημ	12 Que peut encore espérer Marot, quand Yahvé fait descendre le malheur aux portes de Jérusalem?
13 ψοφος αρματων και ιππευοντων κατοικουσα λαχις αρχηγος αμαρτιας αυτη εστιν τη θυγατρι σιων οτι εν σοι ευρεθησαν ασεβειαι του ισραηλ	13 Attelle ton cheval au char, ville de Lakish, car c’est là qu’a commencé le péché pour la fille de Sion. Oui, on a trouvé chez toi les péchés d’Israël.
14 δια τουτο δωσεις εξαποστελλομενους εως κληρονομιας γεθ οικους ματαιους εις κενα εγενετο τοις βασιλευσιν του ισραηλ	14 C’est pourquoi il te faut renoncer à Moréchèt-Gat. Bet-Akzib décevra les rois d’Israël.
15 εως τους κληρονομους αγαγω σοι κατοικουσα λαχις κληρονομια εως οδολλαμ ηξει η δοξα της θυγατρος ισραηλ	15 Le pillard reviendra encore chez toi qui habites à Marécha, et ceux qui faisaient la gloire d’Israël partiront pour toujours.
16 ξυρησαι και κειραι επι τα τεκνα τα τρυφερα σου εμπλατυνον την χηρειαν σου ως αετος οτι ηχμαλωτευθησαν απο σου	16 Arrache-toi les cheveux, rase-les à cause de tes enfants bien-aimés et deviens chauve comme le vautour, car les voici qui partent en déportation loin de toi.