ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 17

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων	1 Cette parole de Yahvé me fut adressée:
2 υιε ανθρωπου διηγησαι διηγημα και ειπον παραβολην προς τον οικον του ισραηλ	2 “Fils d’homme, invente une comparaison pour les gens d’Israël, et fais-les deviner.
3 και ερεις ταδε λεγει κυριος ο αετος ο μεγας ο μεγαλοπτερυγος ο μακρος τη εκτασει πληρης ονυχων ος εχει το ηγημα εισελθειν εις τον λιβανον και ελαβε τα επιλεκτα της κεδρου	3 Tu leur diras: Voici une parole de Yahvé: Le grand aigle aux larges ailes, au long plumage, avec ses plumes de toutes les couleurs, est venu au Liban: il y a enlevé la cime du cèdre.
4 τα ακρα της απαλοτητος απεκνισεν και ηνεγκεν αυτα εις γην χανααν εις πολιν τετειχισμενην εθετο αυτα	4 Il a cueilli la branche la plus haute, il l’a emportée au pays des affaires, dans une ville de commerçants.
5 και ελαβεν απο του σπερματος της γης και εδωκεν αυτο εις το πεδιον φυτον εφ' υδατι πολλω επιβλεπομενον εταξεν αυτο	5 Puis il a pris un plant dans le pays, il l’a mis dans un champ tout comme un saule, là où l’eau ne manquait pas.
6 και ανετειλεν και εγενετο εις αμπελον ασθενουσαν και μικραν τω μεγεθει του επιφαινεσθαι αυτην τα κληματα αυτης επ' αυτην και αι ριζαι αυτης υποκατω αυτης ησαν και εγενετο εις αμπελον και εποιησεν απωρυγας και εξετεινεν την αναδενδραδα αυτης	6 Le plant a grandi, il est devenu une vigne, de taille modeste mais fertile, qui tournait ses branches vers l’aigle tandis que ses racines s’enfonçaient. La vigne a poussé et s’est faite arbre, elle a donné branches et sarments.
7 και εγενετο αετος ετερος μεγας μεγαλοπτερυγος πολυς ονυξιν και ιδου η αμπελος αυτη περιπεπλεγμενη προς αυτον και αι ριζαι αυτης προς αυτον και τα κληματα αυτης εξαπεστειλεν αυτω του ποτισαι αυτην συν τω βωλω της φυτειας αυτης	7 Mais arrive un autre aigle, grand, avec de larges ailes, un plumage fourni, et voici que la vigne dirige vers lui ses racines et ses branches, espérant trouver plus d’eau qu’elle n’en avait sur sa terre.
8 εις πεδιον καλον εφ' υδατι πολλω αυτη πιαινεται του ποιειν βλαστους και φερειν καρπον του ειναι εις αμπελον μεγαλην	8 Elle était pourtant plantée dans une bonne terre où l’eau ne manquait pas, elle pouvait étendre ses branches, porter du fruit, devenir une vigne magnifique.
9 δια τουτο ειπον ταδε λεγει κυριος ει κατευθυνει ουχι αι ριζαι της απαλοτητος αυτης και ο καρπος σαπησεται και ξηρανθησεται παντα τα προανατελλοντα αυτης και ουκ εν βραχιονι μεγαλω ουδ' εν λαω πολλω του εκσπασαι αυτην εκ ριζων αυτης	9 Et maintenant Yahvé demande: Va-t-il réussir? L’autre ne va-t-il pas arracher ses racines, couper ses fruits et laisser ses jeunes pousses se dessécher? Il ne faudra ni grands efforts ni beaucoup de bras pour l’arracher à ses racines.
10 και ιδου πιαινεται μη κατευθυνει ουχ αμα τω αψασθαι αυτης ανεμον τον καυσωνα ξηρανθησεται ξηρασια συν τω βωλω ανατολης αυτης ξηρανθησεται	10 Il est planté, va-t-il pour autant prospérer? Que le vent d’est se lève, et le voilà desséché: il se desséchera sur la terre où il fleurissait.
11 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων	11 Une parole de Yahvé me fut alors adressée:
12 υιε ανθρωπου ειπον δη προς τον οικον τον παραπικραινοντα ουκ επιστασθε τι ην ταυτα ειπον οταν ελθη βασιλευς βαβυλωνος επι ιερουσαλημ και λημψεται τον βασιλεα αυτης και τους αρχοντας αυτης και αξει αυτους προς εαυτον εις βαβυλωνα	12 “Tu diras à cette bande de rebelles: Ne savez-vous pas ce que cela signifie? Voici: le roi de Babylone est venu à Jérusalem, il a enlevé son roi et ses chefs et les a emmenés avec lui à Babylone.
13 και λημψεται εκ του σπερματος της βασιλειας και διαθησεται προς αυτον διαθηκην και εισαξει αυτον εν αρα και τους ηγουμενους της γης λημψεται	13 Ensuite il a pris un rejeton de race royale, il a conclu une alliance avec lui et lui a imposé un serment. Il a même pris les responsables du pays
14 του γενεσθαι εις βασιλειαν ασθενη το καθολου μη επαιρεσθαι του φυλασσειν την διαθηκην αυτου και ιστανειν αυτην	14 pour que le royaume reste petit, ne puisse pas se révolter, et que l’autre garde et respecte son alliance.
15 και αποστησεται απ' αυτου του εξαποστελλειν αγγελους εαυτου εις αιγυπτον του δουναι αυτω ιππους και λαον πολυν ει κατευθυνει ει διασωθησεται ο ποιων εναντια και παραβαινων διαθηκην ει σωθησεται	15 Mais ce prince s’est révolté contre le roi de Babylone, il a envoyé des messagers en Égypte pour qu’on lui donne des chevaux et une armée nombreuse. Pourra-t-il réussir? Après avoir rompu l’alliance, va-t-il s’en tirer?
16 ζω εγω λεγει κυριος εαν μη εν ω τοπω ο βασιλευς ο βασιλευσας αυτον ος ητιμωσεν την αραν μου και ος παρεβη την διαθηκην μου μετ' αυτου εν μεσω βαβυλωνος τελευτησει	16 Par ma vie - parole de Yahvé, c’est dans le pays du roi qui l’a mis sur le trône qu’il mourra, chez ce roi dont il a méprisé le serment et rompu l’alliance. C’est à Babylone qu’il mourra.
17 και ουκ εν δυναμει μεγαλη ουδ' εν οχλω πολλω ποιησει προς αυτον φαραω πολεμον εν χαρακοβολια και εν οικοδομη βελοστασεων του εξαραι ψυχας	17 Le Pharaon ne lui enverra pas un fort contingent, avec beaucoup de monde, quand on élèvera le remblai et les tours pour abattre les défenseurs.
18 και ητιμωσεν ορκωμοσιαν του παραβηναι διαθηκην και ιδου δεδωκεν την χειρα αυτου και παντα ταυτα εποιησεν αυτω μη σωθησεται	18 Il a méprisé le serment, il a rompu l’alliance alors qu’il avait donné sa parole; et après cela il s’en sortirait?
19 δια τουτο ειπον ταδε λεγει κυριος ζω εγω εαν μη την διαθηκην μου ην παρεβη και την ορκωμοσιαν μου ην ητιμωσεν και δωσω αυτα εις κεφαλην αυτου	19 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé: Aussi vrai que je suis vivant, je ferai retomber sur sa tête mon serment qu’il a méprisé et mon alliance qu’il a rompue.
20 και εκπετασω επ' αυτον το δικτυον μου και αλωσεται εν τη περιοχη αυτου	20 J’étendrai sur lui mon filet et il sera pris dans ses mailles ( ).
21 εν παση παραταξει αυτου εν ρομφαια πεσουνται και τους καταλοιπους εις παντα ανεμον διασπερω και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος λελαληκα	21 Ses gardes tomberont sous l’épée et les survivants seront dispersés à tous les vents: alors vous saurez que moi, Yahvé, j’ai parlé.
22 διοτι ταδε λεγει κυριος και λημψομαι εγω εκ των επιλεκτων της κεδρου εκ κορυφης καρδιας αυτων αποκνιω και καταφυτευσω εγω επ' ορος υψηλον και κρεμασω αυτον	22 Voici ce que dit Yahvé: Je prendrai moi-même sur le cèdre ( ) une jeune pousse, et je la planterai sur une montagne haute et fière.
23 εν ορει μετεωρω του ισραηλ και καταφυτευσω και εξοισει βλαστον και ποιησει καρπον και εσται εις κεδρον μεγαλην και αναπαυσεται υποκατω αυτου παν θηριον και παν πετεινον υπο την σκιαν αυτου αναπαυσεται τα κληματα αυτου αποκατασταθησεται	23 Je la planterai sur une haute montagne d’Israël, elle se développera, elle produira du fruit et deviendra un cèdre magnifique; sous lui se reposeront tous les oiseaux de toute espèce, ils s’abriteront à l’ombre de ses branches.
24 και γνωσονται παντα τα ξυλα του πεδιου διοτι εγω κυριος ο ταπεινων ξυλον υψηλον και υψων ξυλον ταπεινον και ξηραινων ξυλον χλωρον και αναθαλλων ξυλον ξηρον εγω κυριος λελαληκα και ποιησω	24 Tous les arbres dans la campagne sauront alors que je suis Yahvé: j’abaisse l’arbre élevé et j’élève l’arbre humilié, je dessèche l’arbre vert et fais fleurir l’arbre sec; moi Yahvé je l’ai dit, et je le ferai.