1 ενισχυσατε υιοι βενιαμιν εκ μεσου της ιερουσαλημ και εν θεκουε σημανατε σαλπιγγι και υπερ βαιθαχαρμα αρατε σημειον οτι κακα εκκεκυφεν απο βορρα και συντριβη μεγαλη γινεται | 1 Flee, sons of Benjamin, out of Jerusalem! Blow the trumpet in Tekoa, raise a signal over Beth-haccherem; For evil threatens from the north, and mighty destruction. |
2 και αφαιρεθησεται το υψος σου θυγατερ σιων | 2 O lovely and delicate daughter Zion, you are ruined! |
3 εις αυτην ηξουσιν ποιμενες και τα ποιμνια αυτων και πηξουσιν επ' αυτην σκηνας κυκλω και ποιμανουσιν εκαστος τη χειρι αυτου | 3 Against her, shepherds come with their flocks; all around, they pitch their tents, each one grazes his portion. |
4 παρασκευασασθε επ' αυτην εις πολεμον αναστητε και αναβωμεν επ' αυτην μεσημβριας ουαι ημιν οτι κεκλικεν η ημερα οτι εκλειπουσιν αι σκιαι της εσπερας | 4 "Prepare for war against her, Up! let us rush upon her at midday! Alas! the day is waning, evening shadows lengthen; |
5 αναστητε και αναβωμεν εν τη νυκτι και διαφθειρωμεν τα θεμελια αυτης | 5 Up! let us rush upon her by night, destroy her palaces!" |
6 οτι ταδε λεγει κυριος εκκοψον τα ξυλα αυτης εκχεον επι ιερουσαλημ δυναμιν ω πολις ψευδης ολη καταδυναστεια εν αυτη | 6 For thus says the LORD of hosts: Hew down her trees, throw up a siege mound against Jerusalem. Woe to the city marked for punishment; nought but oppression within her! |
7 ως ψυχει λακκος υδωρ ουτως ψυχει κακια αυτης ασεβεια και ταλαιπωρια ακουσθησεται εν αυτη επι προσωπον αυτης δια παντος πονω και μαστιγι | 7 As the well gushes out its waters, so she gushes out her wickedness. Violence and destruction resound in her; ever before me are wounds and blows. |
8 παιδευθηση ιερουσαλημ μη αποστη η ψυχη μου απο σου μη ποιησω σε αβατον γην ητις ου κατοικηθησεται | 8 Be warned, O Jerusalem, lest I be estranged from you; Lest I turn you into a desert, a land where no man dwells. |
9 οτι ταδε λεγει κυριος καλαμασθε καλαμασθε ως αμπελον τα καταλοιπα του ισραηλ επιστρεψατε ως ο τρυγων επι τον καρταλλον αυτου | 9 Thus says the LORD of hosts: Glean, glean like a vine the remnant of Israel; Pass your hand, like a vintager, repeatedly over the tendrils. |
10 προς τινα λαλησω και διαμαρτυρωμαι και ακουσεται ιδου απεριτμητα τα ωτα αυτων και ου δυνανται ακουειν ιδου το ρημα κυριου εγενετο αυτοις εις ονειδισμον ου μη βουληθωσιν αυτο ακουσαι | 10 To whom shall I speak? whom shall I warn, and be heard? See! their ears are uncircumcised, they cannot give heed; See, the word of the LORD has become for them an object of scorn, which they will not have. |
11 και τον θυμον μου επλησα και επεσχον και ου συνετελεσα αυτους εκχεω επι νηπια εξωθεν και επι συναγωγην νεανισκων αμα οτι ανηρ και γυνη συλλημφθησονται πρεσβυτερος μετα πληρους ημερων | 11 Therefore my wrath brims up within me, I am weary of holding it in; I will pour it out upon the child in the street, upon the young men gathered together. Yes, all will be taken, husband and wife, graybeard with ancient. |
12 και μεταστραφησονται αι οικιαι αυτων εις ετερους αγροι και αι γυναικες αυτων επι το αυτο οτι εκτενω την χειρα μου επι τους κατοικουντας την γην ταυτην λεγει κυριος | 12 Their houses will fall to strangers, their fields and their wives as well; For I will stretch forth my hand against those who dwell in this land, says the LORD. |
13 οτι απο μικρου αυτων και εως μεγαλου παντες συνετελεσαντο ανομα απο ιερεως και εως ψευδοπροφητου παντες εποιησαν ψευδη | 13 Small and great alike, all are greedy for gain; prophet and priest, all practice fraud. |
14 και ιωντο το συντριμμα του λαου μου εξουθενουντες και λεγοντες ειρηνη ειρηνη και που εστιν ειρηνη | 14 They would repair, as though it were nought, the injury to my people: "Peace, peace!" they say, though there is no peace. |
15 κατησχυνθησαν οτι εξελιποσαν και ουδ' ως καταισχυνομενοι κατησχυνθησαν και την ατιμιαν αυτων ουκ εγνωσαν δια τουτο πεσουνται εν τη πτωσει αυτων και εν καιρω επισκοπης αυτων απολουνται ειπεν κυριος | 15 They are odious; they have done abominable things, yet they are not at all ashamed, they know not how to blush. Hence they shall be among those who fall; in their time of punishment they shall go down, says the LORD. |
16 ταδε λεγει κυριος στητε επι ταις οδοις και ιδετε και ερωτησατε τριβους κυριου αιωνιους και ιδετε ποια εστιν η οδος η αγαθη και βαδιζετε εν αυτη και ευρησετε αγνισμον ταις ψυχαις υμων και ειπαν ου πορευσομεθα | 16 Thus says the LORD: Stand beside the earliest roads, ask the pathways of old Which is the way to good, and walk it; thus you will find rest for your souls. But they said, "We will not walk it." |
17 κατεστακα εφ' υμας σκοπους ακουσατε της φωνης της σαλπιγγος και ειπαν ουκ ακουσομεθα | 17 When I raised up watchmen for them: "Hearken to the sound of the trumpet!" they said, "We will not hearken." |
18 δια τουτο ηκουσαν τα εθνη και οι ποιμαινοντες τα ποιμνια αυτων | 18 Therefore hear, O nations, and know, O earth, what I will do with them: |
19 ακουε γη ιδου εγω επαγω επι τον λαον τουτον κακα τον καρπον αποστροφης αυτων οτι των λογων μου ου προσεσχον και τον νομον μου απωσαντο | 19 See, I bring evil upon this people, the fruit of their own schemes, Because they heeded not my words, because they despised my law. |
20 ινα τι μοι λιβανον εκ σαβα φερετε και κινναμωμον εκ γης μακροθεν τα ολοκαυτωματα υμων ουκ εισιν δεκτα και αι θυσιαι υμων ουχ ηδυναν μοι | 20 Of what use to me incense that comes from Sheba, or sweet cane from far-off lands? Your holocausts find no favor with me, your sacrifices please me not. |
21 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω διδωμι επι τον λαον τουτον ασθενειαν και ασθενησουσιν εν αυτη πατερες και υιοι αμα γειτων και ο πλησιον αυτου απολουνται | 21 Therefore, thus says the LORD: See, I will place before this people obstacles to bring them down; Fathers and sons alike, neighbors and friends shall perish. |
22 ταδε λεγει κυριος ιδου λαος ερχεται απο βορρα και εθνη εξεγερθησεται απ' εσχατου της γης | 22 Thus says the LORD: See, a people comes from the land of the north, a great nation, roused from the ends of the earth. |
23 τοξον και ζιβυνην κρατησουσιν ιταμος εστιν και ουκ ελεησει φωνη αυτου ως θαλασσα κυμαινουσα εφ' ιπποις και αρμασιν παραταξεται ως πυρ εις πολεμον προς σε θυγατερ σιων | 23 Bow and javelin they wield; cruel and pitiless are they. They sound like the roaring sea as they ride forth on steeds, Each in his place, for battle against you, daughter Zion. |
24 ηκουσαμεν την ακοην αυτων παρελυθησαν αι χειρες ημων θλιψις κατεσχεν ημας ωδινες ως τικτουσης | 24 We hear the report of them; helpless fall our hands, Anguish takes hold of us, throes like a mother's in childbirth. |
25 μη εκπορευεσθε εις αγρον και εν ταις οδοις μη βαδιζετε οτι ρομφαια των εχθρων παροικει κυκλοθεν | 25 Go not forth into the field, step not into the street, Beware of the enemy's sword; terror on every side! |
26 θυγατερ λαου μου περιζωσαι σακκον καταπασαι εν σποδω πενθος αγαπητου ποιησαι σεαυτη κοπετον οικτρον οτι εξαιφνης ηξει ταλαιπωρια εφ' υμας | 26 O daughter of my people, gird on sackcloth, roll in the ashes. Mourn as for an only child with bitter wailing, For sudden upon us comes the destroyer. |
27 δοκιμαστην δεδωκα σε εν λαοις δεδοκιμασμενοις και γνωση με εν τω δοκιμασαι με την οδον αυτων | 27 A tester among my people I have appointed you, to search and test their way. |
28 παντες ανηκοοι πορευομενοι σκολιως χαλκος και σιδηρος παντες διεφθαρμενοι εισιν | 28 Arch-rebels are they all, dealers in slander, all of them corrupt. |
29 εξελιπεν φυσητηρ απο πυρος εξελιπεν μολιβος εις κενον αργυροκοπος αργυροκοπει πονηρια αυτων ουκ ετακη | 29 The bellows roars, the lead is consumed by the fire; In vain has the smelter refined, the wicked are not drawn off. |
30 αργυριον αποδεδοκιμασμενον καλεσατε αυτους οτι απεδοκιμασεν αυτους κυριος | 30 "Silver rejected" they shall be called, for the LORD has rejected them. |