1 ακουσατε ταυτα οικος ιακωβ οι κεκλημενοι τω ονοματι ισραηλ και οι εξ ιουδα εξελθοντες οι ομνυοντες τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ μιμνησκομενοι ου μετα αληθειας ουδε μετα δικαιοσυνης | 1 Ascoltate ciò, o casa di Giacobbe, voi che siete chiamati con il nome d'Israele, che siete usciti dalle fonti di Giuda, voi, che giurate per il nome del Signore e invocate il Dio d'Israele, ma senza verità e senza giustizia! |
2 και αντεχομενοι τω ονοματι της πολεως της αγιας και επι τω θεω του ισραηλ αντιστηριζομενοι κυριος σαβαωθ ονομα αυτω | 2 Poiché portate il nome della città santa e vi appoggiate sul Dio d'Israele, il cui nome è Signore degli eserciti. |
3 τα προτερα ετι ανηγγειλα και εκ του στοματος μου εξηλθεν και ακουστον εγενετο εξαπινα εποιησα και επηλθεν | 3 Da tempo avevo annunciato gli eventi passati, erano usciti dalla mia bocca e li avevo proclamati; d'improvviso ho agito e sono accaduti. |
4 γινωσκω εγω οτι σκληρος ει και νευρον σιδηρουν ο τραχηλος σου και το μετωπον σου χαλκουν | 4 Sapevo che eri ostinato; che il tuo dorso è una sbarra di ferro e la tua fronte di bronzo, |
5 και ανηγγειλα σοι παλαι πριν ελθειν επι σε ακουστον σοι εποιησα μη ειπης οτι τα ειδωλα μου εποιησαν και μη ειπης οτι τα γλυπτα και τα χωνευτα ενετειλατο μοι | 5 perciò te li annunciai da tempo, prima che accadessero te li feci sapere, affinché non avessi a dire: "Il mio idolo le ha fatte, la mia statua, il mio simulacro le hanno ordinate". |
6 ηκουσατε παντα και υμεις ουκ εγνωτε αλλα και ακουστα σοι εποιησα τα καινα απο του νυν α μελλει γινεσθαι και ουκ ειπας | 6 Hai udito e visto tutto ciò. Non lo vorresti forse ammettere? Da ora ti faccio intendere cose nuove e segrete che tu non conoscevi. |
7 νυν γινεται και ου παλαι και ου προτεραις ημεραις ηκουσας αυτα μη ειπης οτι ναι γινωσκω αυτα | 7 Ora sono state create, non da tempo; prima di questo giorno non le avevi udite, perché tu non dica: "Ecco, io le conoscevo". |
8 ουτε εγνως ουτε ηπιστω ουτε απ' αρχης ηνοιξα σου τα ωτα εγνων γαρ οτι αθετων αθετησεις και ανομος ετι εκ κοιλιας κληθηση | 8 Non l'avevi udito né saputo, né il tuo orecchio si era aperto prima, perché sapevo che agivi perfidamente e sin dal seno materno eri chiamato infedele. |
9 ενεκεν του εμου ονοματος δειξω σοι τον θυμον μου και τα ενδοξα μου επαξω επι σοι ινα μη εξολεθρευσω σε | 9 A causa del mio nome rallentai la mia collera, a causa del mio onore mi frenai a tuo favore, per non distruggerti. |
10 ιδου πεπρακα σε ουχ ενεκεν αργυριου εξειλαμην δε σε εκ καμινου πτωχειας | 10 Ecco, ti ho epurato come l'argento e ti ho provato nel forno dell'afflizione. |
11 ενεκεν εμου ποιησω σοι οτι το εμον ονομα βεβηλουται και την δοξαν μου ετερω ου δωσω | 11 Per amore di me stesso, solo per amore di me stesso l'ho fatto! Perché lasciar profanare il mio nome? Non cederò ad altri la mia gloria. |
12 ακουε μου ιακωβ και ισραηλ ον εγω καλω εγω ειμι πρωτος και εγω ειμι εις τον αιωνα | 12 Ascoltami, o Giacobbe, Israele, che io ho chiamato! Sono io, sono io il primo, io sono anche l'ultimo. |
13 και η χειρ μου εθεμελιωσεν την γην και η δεξια μου εστερεωσεν τον ουρανον καλεσω αυτους και στησονται αμα | 13 Sì, la mia mano fondò la terra e la mia destra distese i cieli. Io li chiamo e insieme essi si presentano. |
14 και συναχθησονται παντες και ακουσονται τις αυτοις ανηγγειλεν ταυτα αγαπων σε εποιησα το θελημα σου επι βαβυλωνα του αραι σπερμα χαλδαιων | 14 Tutti voi radunatevi e ascoltate! Chi tra essi annunciò tali cose? Il mio amato eseguirà il mio volere contro Babilonia e la stirpe dei Caldei. |
15 εγω ελαλησα εγω εκαλεσα ηγαγον αυτον και ευοδωσα την οδον αυτου | 15 Io, io ho parlato e l'ho chiamato, l'ho fatto venire e ho fatto prosperare la sua impresa. |
16 προσαγαγετε προς με και ακουσατε ταυτα ουκ απ' αρχης εν κρυφη ελαλησα ουδε εν τοπω γης σκοτεινω ηνικα εγενετο εκει ημην και νυν κυριος απεσταλκεν με και το πνευμα αυτου | 16 Avvicinatevi a me, ascoltate questo: "Non ho parlato all'inizio di nascosto, dal tempo in cui ciò è avvenuto, io ero là". "E ora il Signore Dio mi ha inviato con il suo spirito". |
17 ουτως λεγει κυριος ο ρυσαμενος σε ο αγιος ισραηλ εγω ειμι ο θεος σου δεδειχα σοι του ευρειν σε την οδον εν η πορευση εν αυτη | 17 Così parla il Signore, il tuo redentore, il Santo d'Israele: "Io sono il Signore, il tuo Dio, che ti insegna ciò che è vantaggioso, che ti guida sulla strada che percorri. |
18 και ει ηκουσας των εντολων μου εγενετο αν ωσει ποταμος η ειρηνη σου και η δικαιοσυνη σου ως κυμα θαλασσης | 18 Ah, se tu avessi badato ai miei comandi, la tua pace sarebbe come un fiume e la tua giustizia come le onde del mare! |
19 και εγενετο αν ως η αμμος το σπερμα σου και τα εκγονα της κοιλιας σου ως ο χους της γης ουδε νυν ου μη εξολεθρευθης ουδε απολειται το ονομα σου ενωπιον μου | 19 La tua discendenza sarebbe come la sabbia e come i suoi granelli i nati dalle tue viscere; il tuo nome non sarebbe annientato né distrutto al mio cospetto!". |
20 εξελθε εκ βαβυλωνος φευγων απο των χαλδαιων φωνην ευφροσυνης αναγγειλατε και ακουστον γενεσθω τουτο απαγγειλατε εως εσχατου της γης λεγετε ερρυσατο κυριος τον δουλον αυτου ιακωβ | 20 Uscite da Babilonia, fuggite dai Caldei! Con voce di giubilo annunciate, fate sapere questo, divulgatelo fino all'estremità della terra. Dite: "Il Signore ha redento il suo servo Giacobbe". |
21 και εαν διψησωσιν δι' ερημου αξει αυτους υδωρ εκ πετρας εξαξει αυτοις σχισθησεται πετρα και ρυησεται υδωρ και πιεται ο λαος μου | 21 Non soffrono la sete nell'arida regione in cui li condusse; fa scaturire per essi acqua dalla roccia, spacca la roccia e sgorgano le acque. |
22 ουκ εστιν χαιρειν τοις ασεβεσιν λεγει κυριος | 22 Non vi è pace per gli empi, dice il Signore. |