ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

LXX	SAGRADA BIBLIA
1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα	1 O homem que, apesar das admoestações, se obstina será logo irremediavelmente arruinado.
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη	2 Quando dominam os justos, alegra-se o povo; quando governa o ímpio, o povo geme.
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων	3 Quem ama a sabedoria alegra seu pai; o que freqüenta as prostitutas dissipa sua fortuna.
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος	4 É pela justiça que um rei firma seu país, mas aquele que o sobrecarrega com muitos impostos, o arruína.
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας	5 O homem que adula seu próximo estende redes aos seus pés.
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου	6 No delito do ímpio há um ardil, mas o justo corre alegremente.
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται	7 O justo conhece a causa dos pobres; o ímpio a ignora.
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων	8 Os escarnecedores ateiam fogo na cidade, mas os sábios acalmam o furor.
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη	9 Discute um sábio com um tolo? Que ele se zangue ou que ele se ria, não terá paz.
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων	10 Os homens sanguinários odeiam o íntegro, mas os homens retos tomam cuidado com sua vida.
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους	11 O insensato desafoga toda sua ira, mas o sábio a domina e a recalca.
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν	12 Quando um soberano presta atenção às mentiras, todos os seus servidores tornam-se maus.
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται	13 O pobre e o opressor se encontram: é o Senhor que ilumina os olhos de cada um.
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει	14 Um rei que julga com eqüidade os humildes terá seu trono firmado para sempre.
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου	15 Vara e correção dão a sabedoria; menino abandonado à sua vontade se torna a vergonha da mãe.
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται	16 Quando se multiplicam os ímpios, multiplica-se o crime, mas os justos contemplarão sua queda.
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου	17 Corrige teu filho e ele te dará repouso e será as delícias de tua vida.
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται	18 Por falta de visão, o povo vive sem freios; ditoso o que observa a instrução!
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων	19 Não é com palavras que se corrige um escravo, porque ele compreende, mas não se atém a elas.
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση	20 Viste um homem precipitado no falar: há mais esperança num tolo do que nele.
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν	21 Um escravo mimado desde sua juventude, acaba por se tornar desobediente.
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου	22 Um homem irascível excita contendas; o colérico acumula as faltas.
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις	23 O orgulho de um homem leva-o à humilhação, mas o humilde de espírito obtém a glória.
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν	24 Quem partilha com o ladrão, odeia-se a si mesmo; ouve a maldição e nada denuncia.
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον	25 O temor dos homens prepara um laço, mas quem confia no Senhor permanece seguro.
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες	26 Muitos buscam o favor dum príncipe, mas é do Senhor que cada homem alcança justiça
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων	27 O homem iníquo é abominado pelos justos; o ímpio abomina aquele que anda pelo caminho certo.